6 Νοεμβρίου 2013 ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΠΝΟ-ΟΛΜΕ-ΠΟΕ-ΟΤΑ και ΠΑΜΕ καλούν σε 24ωρη γενική απεργία.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Στις 6 Νοεμβρίου 2013 ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΠΝΟ-ΟΛΜΕ-ΠΟΕ-ΟΤΑ και ΠΑΜΕ καλούν σε 24ωρη γενική απεργία και πανεργατικά συλλαλητήρια προκειμένου να διαδηλώσει ο λαός την αντίθεσή του στη μνημονιακή θεομηνία των αντιλαϊκών μέτρων. Μόνο που η κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας δεν αντιμετωπίζονται με επετειακού χαρακτήρα αγωνιστικές τελετές όπως η εν λόγω απεργία.

Ας μην γελιόμαστε! Οι συστημικοί συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και των άλλων σωματείων δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να συμβάλουν στην οργάνωση ενός ενιαίου εργατικού κινήματος, πρωτοπόρου στον παλλαϊκό ξεσηκωμό με στόχο την ανατροπή. Στοχεύουν στην εκτόνωση της συσσωρευμένης λαϊκής οργής επιδεικνύοντας έτσι την τύποις αγωνιστικότητά τους και την υποτιθέμενη αντίθεσή τους στις επιταγές του δοσιλογισμού και της χρεοκρατίας. Κινούνται στο γνωστό μοτίβο των προηγούμενων αποσπασματικών  χωριστών συλλαλητηρίων.

Οι απεργιακές εκδηλώσεις στις 6 Νοεμβρίου θα έπρεπε να αποτελέσουν μια πρώτη παλλαϊκή απάντηση, μια πρώτη επίδειξη ενότητας όλου του λαού έναντι στο καθεστώς και την  δυναστεία των διεθνών τοκογλύφων που μας επιβλήθηκε! Είναι επιτακτική η ανάγκη για συσπείρωση και ενότητα, αν λάβουμε υπόψη και τη στυγνή δολοφονία δυο νέων ανθρώπων που ήρθε για να προσθέσει ένα ακόμα βήμα στη στρατηγική της έντασης και του διχασμού. Η πράξη αυτή εξυπηρετεί το καθεστώς με τον καλύτερο τρόπο. Απ΄τη μια αποπροσανατολίζει το λαό καλλιεργώντας τη διχόνοια και κλίμα εμφυλιοπολεμικό και απ’την άλλη ενισχύει τη θεωρία των «δύο άκρων» και τις προσπάθειες για «συνταγματικό τόξο» οδηγώντας τη χώρα σε φασιστική εκτροπή.

 Έτσι, λοιπόν, καθήκον του συνδικαλιστικού κινήματος δεν είναι οι φιέστες και οι περίπατοι στο Σύνταγμα. Καθήκον του συνδικαλιστικού κινήματος δεν είναι το κάλεσμα του λαού σε εκτόνωση με «αιτήματα-ευχολόγια»... Καθήκον του είναι η συμβολή στη συγκρότηση ενός ενιαίου δημοκρατικού μετώπου και η κλιμάκωση του αγώνα. Η στοίχιση όλων των συνδικαλιστικών φορέων και συλλογικοτήτων και όλου του λαού στην προοπτική της Γενικής Πολιτικής Απεργίας  που θα συντελεστεί με γενικευμένες λειτουργικές καταλήψεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Καθήκον μας είναι ο συνεχής και ανένδοτος αγώνας μέχρι την τελική νίκη που θα σηματοδοτηθεί με την απελευθέρωση της χώρας από το σάπιο μνημονιακό κατεστημένο και τη μετάβαση της εξουσίας απευθείας στο λαό.

Ακόμα κι έτσι όμως, αυτή η πανελλαδική απεργία, διευκολύνει τους εργαζόμενους να εκφράσουν συντονισμένα το αγωνιστικό τους φρόνημα. Διευκολύνει τον καθένα από εμάς ν’ ανοίξει συζήτηση για τις μορφές πάλης και για τον ταξικό – εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα που η πατρίδα έχει τόσο ανάγκη ενάντια στον κοινό εχθρό, την κοινοβουλευτική χούντα που τσακίζει την αξιοπρέπεια, τη ζωή και την ελπίδα μας. Είναι μια ευκαιρία ανάδειξης ζητημάτων που δεξιοί κι αριστεροί γραφειοκράτες αφήνουν στο απυρόβλητο.

Αυτή την ευκαιρία θέλουμε να αξιοποιήσουμε, ως ΕΠΑΜ, συμμετέχοντας στην απεργία και τα συλλαλητήρια, όχι με την συγκρότηση ενός ακόμα «κομματικού» μπλοκ. Καθήκον κάθε επαμίτισας και κάθε επαμίτη είναι να είμαστε παρόντες οργανωμένα, με τους πυρήνες και τους τομείς μας, σε όλο το μήκος της πορείας, στις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, κοντά σε συναδέλφους και φίλους, ενημερώνοντας και  κάνοντας “δουλειά στη βάση”, έτσι όπως ξέρουμε και έχουμε μάθει να δουλεύουμε. Μοιράζοντας υλικό και συζητώντας στην λογική των προταγμάτων του Μετώπου!

Είναι αδύνατο να ικανοποιηθεί το όποιο φιλολαϊκό αίτημα, όσο κυβέρνηση κι αντιπολίτευση αναγνωρίζουν την κατοχική δύναμη του χρέους και των δανειστών! Όσο αποδέχονται τη μετατροπή του ελληνικού κοινοβουλίου σε πρωτοκολλητή των εντολών της τρόικας! Όσο υποθηκεύουν το βιός και το μέλλον μας! Όσο μετατρέπουν την πατρίδα μας σε αποικία του ευρώ και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM)! Όσο αποκρύπτουν ότι η μνημονιακή  πολιτική δεν είναι διαπραγματεύσιμη!  Όσο αποκρύπτουν ότι, μετά την 1η Ιουλίου 2013, η ακύρωση του μνημονίου και των πολιτικών του προϋποθέτει την έξοδο της χώρας μας όχι μόνο από το ευρώ και την δανειακή σχέση με τον ESM, αλλά και από την ίδια την Ε.Ε.!

 

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, η εθνικοαπελευθερωτική ενότητα του λαού είναι ταξική μας υπόθεση, είναι πατριωτικό μας καθήκον.

Αθήνα 2 Νοέμβρη 2013

Συνδικαλιστικός τομέας ΕΠΑΜ