ΠΑΣΟΚικές αλχημίες

Μία ακόμη χαριστική πράξη του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος στον εαυτό του

Ν.3852/2010

"Άρθρο 36 

1. Οι περιφερειάρχες, οι αντιπεριφερειάρχες, οι δήμαρχοι, οι δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, οι σύμβουλοι των δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων και οι εκπρόσωποι τοπικών κοινοτήτων εκπίπτουν αυτοδικαίως από το αξίωμά τους:

α)...

β)...

γ) Αν καταδικαστούν με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, ως αυτουργοί ή συμμέτοχοι σε κακούργημα ή σε οποιαδήποτε ποινή για παραχάραξη, κιβδηλεία, πλαστογραφία, ψευδή βεβαίωση, δωροδοκία, εκβίαση, κλοπή, υπεξαίρεση, απιστία, απάτη, καταπίεση, αιμομιξία, μαστροπεία, σωματεμπορία, παράνομη διακίνηση αλλοδαπών, παράβαση της νομοθεσίας για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, τη λαθρεμπορία καθώς και για παράβαση καθήκοντος. Για την έκπτωση εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του Ελεγκτή Νομιμότητας.

... »

Ανακοίνωση πολιτικής γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ. σχετικά με τις προσεχείς εκλογές

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.ΠΑ.Μ., με τη σύμφωνη γνώμη της μεγάλης πλειοψηφίας των μελών του, αποφάσισε να μην συμμετάσχει στις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, εκτιμώντας ότι η τρέχουσα εκλογική αναμέτρηση δεν πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις για την προώθηση λύσης προς όφελος του Λαού και της χώρας.

Επειδή το Ε.ΠΑ.Μ. δεν μπορεί να ταυτιστεί, ούτε να προτείνει καμιά πολιτική δύναμη, ενώ εκτιμά ότι:

καμιά από τις πολιτικές δυνάμεις που εμφανίζονται ως αντιμνημονιακές δεν πληροί εκείνα τα κριτήρια που θα τις χαρακτήριζαν γνήσια αντιμνημονιακές, σύμφωνα με τις αρχές του Μετώπου και τις ανάγκες του Λαού… Δε δίστασαν να συνδιαλλαγούν για την κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας δωσίλογους και προδότες ως ισότιμους συνομιλητές, οιονεί εταίρους, μετατρέποντας την καταγγελία σε διαπραγμάτευση και σιγοντάροντας, με τη στάση τους και τις θέσεις τους, την τρομοκράτηση και τον εκβιασμό του Ελληνικού Λαού, με την κατασυκοφάντηση του δίκαιου αιτήματος για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας,

με τις υπάρχουσες συνθήκες πόλωσης, δεν μπορεί να υπάρξει ευρύτερη λαϊκο-μετωπική δράση και ως εκ τούτου, αρνείται να συμβάλει στην διαδικασία πόλωσης που επιβάλει το κατεστημένο, αξιοποιώντας για μια ακόμη φορά το δίλημμα ανάμεσα σε δεξιά και αριστερά,

καμιά από τις αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν έχει ούτε τα εχέγγυα, ούτε το ανάστημα να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα του Λαού και δεν επιλέγει να στηριχθεί σ΄ αυτόν, αλλά λειτουργεί μόνο εκλογικά,

το Ε.ΠΑ.Μ. αποφασίζει να μη δώσει αυτή την εκλογική μάχη, αλλά να ετοιμάσει τους όρους για την επόμενη μάχη, η οποία, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα των εκλογών της 17ης Ιουνίου, δεν θα αργήσει να έλθει και επιπλέον, καλεί τα μέλη και τους φίλους του να εκφραστούν – σ’ αυτές τις εκλογές – κατά συνείδηση, αντιμνημονιακά.

Στο πλαίσιο αυτό το Ε.ΠΑ.Μ. θα προσπαθήσει να πρωτοστατήσει στις επόμενες εκλογές με όρους, όχι μόνο διεκδίκησης εισόδου στη Βουλή, αλλά και με όρους διεκδίκησης της εξουσίας.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ.

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ 6ης ΜΑΪΟΥ 2012

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ -

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ 6ης ΜΑΪΟΥ 2012

Το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου δημιούργησε μια νέα πολιτική διάταξη δυνάμεων, η οποία ωστόσο παραμένει αναντίστοιχη τόσο με την κατάσταση της κοινωνίας, όσο και με τις πιο άμεσες προσδοκίες της. Η νέα αυτή διάταξη δυνάμεων είναι απευθείας προϊόν της βαθιάς κρίσης και ταυτόχρονα ο καταλύτης για την παραπέρα όξυνσής της, αλλά και την μετατροπή της πλέον ανοιχτά σε πολιτική, σε κρίση εξουσίας. Ποια είναι τα βασικά γνωρίσματα αυτής της νέας διάταξης δυνάμεων;

Ανοιχτή επιστολή της Κ.Π.Ε. του Ε.ΠΑ.Μ. προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Τσίπρα

Προς τον πρόεδρο της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο

κ. Αλέξη Τσίπρα

Κύριε Πρόεδρε,

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (ΕΠΑΜ) ανταποκρινόμενο στην ανοικτή πρόσκληση της διαδικασίας διαλόγου που ζητήσατε, με σκοπό να υπάρξουν προτάσεις για τον απεγκλωβισμό της χώρας από τις πολιτικές του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων, θα ήθελε να ξεκαθαρίσει το εξής:

Ριζική λύση στα σημερινά αδιέξοδα που οικοδομήθηκαν από το καθεστώς δουλοπαροικίας του χρέους και τη βαθειά ύφεση στην οποία οδήγησαν σκόπιμα οι πολιτικές των μνημονίων, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη ριζική αναθεώρηση των σχέσεων της χώρας με την ΕΕ και την συντεταγμένη και με σχέδιο έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, που θα δώσει τη δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Ωστόσο, παίρνοντας ως δεδομένη την καλή σας πρόθεση, μπορούμε να σας προτείνουμε άμεσα μέτρα ανακούφισης του ελληνικού λαού και ενίσχυσης της διαπραγματευτικής ισχύος της χώρας, με σκοπό να αντιμετωπιστούν τα πιο οξυμένα προβλήματα και αδιέξοδα:

1. Άμεση διεκδίκηση των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων και του Κατοχικού Δανείου και η ανάδειξή τους σε βασική διεκδίκηση της χώρας όχι μόνο απέναντι στη Γερμανία, αλλά και απέναντι σε όλη την Ε.Ε. στα πλαίσια του δόγματος της Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης.
2. Χρειάζεται να αποκατασταθούν οι κοινωνικές αδικίες και η αγοραστική δύναμη του εργαζόμενου πληθυσμού στο επίπεδο πριν την επιβολή του πρώτου μνημονίου στις 5 Μαΐου 2010. Χωρίς αυτήν την αποκατάσταση δεν μπορεί να υπάρξει κανενός είδους ανακούφιση μισθωτών και συνταξιούχων, αλλά και της εσωτερικής αγοράς, ώστε να υπάρξει ξανά πραγματική αύξηση του τζίρου των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
3. Αποκατάσταση του εργατικού δικαίου και όλων των εργασιακών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που φαλκιδεύτηκαν, υπονομεύθηκαν και καταργήθηκαν από την προσφυγή στο Μηχανισμό στήριξης και την Τρόϊκα.
4. Μετατροπή του ΟΑΕΔ σε ταμείο ασφάλισης κατά της ανεργίας με τον επαναπροσανατολισμό του συνόλου των πόρων του στην πραγματική στήριξη των ανέργων, με το επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού για ολόκληρη την περίοδο της ανεργίας και τη πλήρη κατοχύρωση κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των ανέργων.
5. Την εδώ και τώρα εκδίωξη των τριών μόνιμων επιτροπών κηδεμονίας της χώρας (ομάδας κρούσης του κ. Ράιχενμπανχ, μόνιμη επιτροπή επιτήρησης προϋπολογισμού, μόνιμη επιτροπεία ΔΝΤ στην Τράπεζα της Ελλάδας με επικεφαλής τον κ. Μπομπ Τρα).
6. Την άμεση αποκατάσταση της Δημοκρατικής και Συνταγματικής τάξης της χώρας με την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης των υπουργών, τη μετατροπή σε διαρκές ιδιώνυμο αδίκημα της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος και την καθιέρωση της απλής αναλογικής.
7. Δημόσιος έλεγχος στο πιστωτικό σύστημα δεν νοείται χωρίς την άμεση εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος, με την ίδια μεθοδολογία που ακολούθησε η κυβέρνηση των Εργατικών για την εθνικοποίηση της τράπεζας της Αγγλίας το 1945. Μόνο έτσι θα μπορέσει να αποκατασταθεί η κλοπή από τα ταμειακά διαθέσιμα των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των Ασφαλιστικών Ταμείων και να απαλλαγεί η χώρα από την κερδοσκοπική συμπεριφορά της Τράπεζας της Ελλάδος.
8. Τη δημόσια εκκαθάριση των ενεργητικών του τραπεζικού συστήματος, ώστε να μάθουμε πως χρησιμοποιήθηκαν οι καταθέσεις του ελληνικού λαού και πως κινήθηκαν κεφάλαια και χρήμα διαμέσου των τραπεζών. Μόνο έτσι μπορεί να αποκτήσουμε σαφή εικόνα της κατάστασης του τραπεζικού συστήματος και να σταματήσουν οι κρατικές χορηγίες χωρίς αντίκρισμα και η μεταφορά του χρέους και των ελλειμμάτων των τραπεζών στον κρατικό προϋπολογισμό.
9. Διαγραφή όλων των ιδιωτικών δανείων νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων που αντικειμενικά πλέον δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν, με πρώτη προτεραιότητα στα αγροτικά χρέη . Όπως έγινε τέσσερις φορές στο παρελθόν από το ελληνικό κράτος για να αντιμετωπισθεί η οικονομική ύφεση.

Ως προς την αντιμετώπιση του Δημόσιου χρέους της χώρας οφείλουμε να επισημάνουμε τα εξής:

α) Η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου λόγω της διάρθρωσης και του χαρακτήρα του ελληνικού χρέους δε θα αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα ούτε θα ενισχύσει την διαπραγματευτική ισχύ της χώρας. Αυτό που χρειάζεται είναι μια ανοιχτή Επιτροπή Δημοσιονομικού Ελέγχου του Δημόσιου Ταμείου ώστε να μάθουμε πως χρησιμοποιήθηκε το Δημόσιο χρήμα και σε όφελος ποιών.

β) Η έννοια του μορατόριουμ δεν έχει καμία εφαρμογή σε περίπτωση του ελληνικού Δημόσιου χρέους, το οποίο απαρτίζεται από αξιόγραφα (ομόλογα). Τα αξιόγραφα είτε δεν τα πληρώνεις, είτε τα ανταλλάσεις με νέα αξιόγραφα. Η μετάθεση της ημερομηνίας πληρωμής ιδίως αν γίνει μονομερώς ισοδυναμεί με αθέτηση πληρωμών. Στην ιστορία μορατόριουμ υπήρξε μόνο μία φορά από τον Ρούσβελτ το 1936 όπου το Αμερικανικό κράτος επέβαλε μορατόριουμ σε αμερικανικές τράπεζες.

Αυτό που μπορεί να γίνει άμεσα με το δημόσιο χρέος είναι:

1. Να διατηρηθεί το «κούρεμα» του P.S.I. καταγγέλλοντας ως απολύτως καταχρηστική την πληρωμή χρηματοοικονομικών ανταλλαγμάτων και εγγυήσεων σε ξένους και ντόπιους τραπεζίτες, ύψους 80 δις ευρώ τουλάχιστον.

2. Να εξαιρεθούν του «κουρέματος» τα ομόλογα των Ασφαλιστικών Ταμείων, των Ν.Π.Δ.Δ. και των μικρο-ομολογιούχων.

3. Να ζητηθεί η άμεση καταστροφή από την Ε.Κ.Τ. των ελληνικών κρατικών ομολόγων και εγγυήσεων, ύψους 120 δις ευρώ, που διατηρεί η Ε.Κ.Τ. στα χαρτοφυλάκιά της, όπως έχει την υποχρέωση να κάνει και περιοδικά πράττει για τους «τοξικούς» τίτλους των ιδιωτικών τραπεζών.

4. Να καταγγελθεί η πρώτη σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης, όχι μόνο για τους καταχρηστικούς όρους και το λεόντειο χαρακτήρα της, αλλά και για το γεγονός ότι δεν μπορεί πλέον να εκπληρωθεί, με υπαιτιότητα των δανειστών της χώρας (από τα 110 δις που υποχρεώνονταν να εκταμιεύσουν, εκταμίευσαν μόνο τα 74 δις). Με βάση την αθέτηση των συμβατικών υποχρεώσεων των κρατών μελών της Ευρωζώνης, το ελληνικό Δημόσιο απαλλάσσεται πλήρως και των δικών του υποχρεώσεων. Ενώ το ποσό που έχει ήδη δοθεί στη χώρα μπορεί να διεκδικηθεί ως συνδρομή ( βοήθεια και όχι δάνειο) της Ευρωζώνης προς την Ελληνική Δημοκρατία με βάση το άρθρο 122 της Συνθήκης της Λισσαβώνας που προβλέπει υποχρέωση των κρατών μελών της Ευρωζώνης να συνδράμουν άλλο κράτος – μέλος όταν το τελευταίο αντιμετωπίζει κατάσταση ανωτέρας βίας, όπως είναι η σημερινή κρίση «που δεν αποτελεί Ελληνική ιδιαιτερότητα αλλά κρίση ευρωπαϊκή και σε ευρωπαϊκό πλαίσιο πρέπει να αναζητηθεί λύση», σύμφωνα με τους ισχυρισμούς σας. Με τον τρόπο αυτό το Δημόσιο χρέος της χώρας μπορεί άμεσα να κατέβει στα 72 δις ευρώ και να μπορεί να εξυπηρετηθεί μέσω εγχώριου δανεισμού με έντοκα Γραμμάτια. Επιπλέον κάνει την Δεύτερη Δανειακή Σύμβαση παντελώς αχρείαστη και επομένως άνευ αντικειμένου. Τέλος, ο κρατικός προϋπολογισμός χωρίς το βάρος των τοκοχρεολυσίων και των δαπανών μετατροπής του κράτους σε κομματικό φέουδο, μπορεί να εξασφαλίσει τον ισοσκελισμό του από την πρώτη κιόλας ημέρα. Χωρίς την ανάγκη συμπίεσης μισθών συντάξεων και κοινωνικών δαπανών.

Εάν θεωρηθεί σκόπιμο μπορούμε να συμβάλουμε με αναλυτική περιγραφή τρόπου και της μεθοδολογίας εξορθολογισμού του κράτους υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και του λαού.

Το ΕΠΑΜ μπορεί να συμμετέχει και να στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις μόνο μία κυβέρνηση Παλλαϊκού Μετώπου που θα έχει ως βασικούς της στόχους:

α) Την ανάκτηση και κατοχύρωση της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας απέναντι σε κάθε επιβουλή.

β) Την ανατροπή του συνόλου των δεσμεύσεων σε βάρος της χώρας και του λαού.

γ) Τη καθολική τιμωρία των ενόχων της τραγωδίας που βιώνει η χώρα και ο λαός της.

δ) Τη συντεταγμένη και με σχέδιο έξοδο της χώρας από το ευρώ, ώστε να υπάρξει δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης με όρους δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

ε) Την προκήρυξη Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης με μοναδικό σκοπό τη σύνταξη και ψήφιση νέου αυθεντικά δημοκρατικού Συντάγματος για τη χώρα.

Ωστόσο είμαστε διατεθειμένοι για τον καλό του λαού και της χώρας, να βοηθήσουμε στην εξειδίκευση και πρακτική υλοποίηση των προτάσεων που σας καταθέτουμε.

Αθήνα 8 Μαΐου 2012

Η Κεντρική Πολιτική Εκλογική Επιτροπή του Ε.ΠΑ.Μ. 

To βίντεο της ομιλίας του Δημήτρη Καζάκη στη Δράμα!

Παρακολουθήστε ζωντανά την ομιλία του Δημήτρη Καζάκη

 Ακολουθήστε τα link παρακάτω για να παρακολουθήσετε: Ώρα έναρξης εκπομπής 20:30

http://bambuser.com/channel/dramini.gr

http://www.dramini.gr/

Οι υποψήφιοι του συνδυασμού "ΟΧΙ" στο νομό Δράμας

Ο τομέας Δράμας του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου, στηρίζει ολόψυχα τους συναγωνιστές μας που είναι υποψήφιοι βουλευτές στον ενωτικό αντικατοχικό συνδυασμό του “ΟΧΙ” στο νομό Δράμας. Το Ε.ΠΑ.Μ. από την ίδρυση του τον Ιούλιο του 2011, παλεύει για τη δημιουργιά μιας ευρείας κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, πέρα και πάνω από ιδεολογικούς διαχωρισμού, με στόχο την ανατροπή των μνημονίων και τη σωτηρία της πατρίδας μας. Τα βασικά προτάγματα του Ε.ΠΑ.Μ. είναι τα εξής:

1. Μη αναγνώριση του χρέους, με βάση το διεθνές δίκαιο, άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές εδώ και τώρα.
2. Ανατροπή οικοδομήματος συμφωνιών, δεσμεύσεων, παρεμβάσεων και μέτρων που πάρθηκαν από την εποχή του πρώτου μνημονίου.
3. Αναθεώρηση των σχέσεων με την Ε.Ε., με πρώτο βήμα την έξοδο από το Ευρώ και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος που να εκφράζει την δυναμική μιας νέας οικονομικής πορείας της χώρας, προς όφελος του λαού
4. Τιμωρία των υπευθύνων. Το Ε.ΠΑ.Μ. θα επιδιώξει να καθίσει στο εδώλιο το σύνολο των φυσικών και νομικών προσώπων (κόμματα και επιχειρηματικά κυκλώματα) που συμμετείχαν στη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και περιουσίας. Στόχος να δημευθούν άμεσα και υπέρ του δημοσίου το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων που είχαν ανάμιξη στη διασπάθιση του εθνικού πλούτου.
5. Το Ε.ΠΑ.Μ. προτείνει στο λαό μια συνολική πολιτειακή αλλαγή μέσα από την εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης διευρυμένης αυθεντικής εκπροσώπησης του ίδιου του λαούμε μοναδικό αντικέιμενο τη σύνταξη ενός νέου Δημοκρατικού Συντάγματος. Οικοδόμηση ενός συστήματος διακυβέρνησης με αιρετότητα, δεσμευτική εντολή, διαρκή έλεγχο, συνεχή και υποχρεωτική λογοδοσία, ανακλητότητα, περιορισμένη θητεία και εναλλαγή εκ περιτροπής.

Στις εκλογές της 6ης Μαΐου στηρίζουμε Ε.ΠΑ.Μ., ψηφίζουμε “ΟΧΙ”.

Ακολουθούν σύντομα βιογραφικά των υποψηφίων βουλευτών του Ε.ΠΑ.Μ. στο ψηφοδέλτιο του συνδυασμού “ΟΧΙ” στο νομό Δράμας:

Αποστολίδης Στυλιανός του Δημητρίου

Κατάγομαι από την Δράμα, σπούδασα στο ΤΕΙ Λάρισας, στη Γεωπονική Σχολή, στο τμήμα Φυτικής Παραγωγής.
Ζω και εργάζομαι, δυστυχώς, στην Αθήνα, ασκώντας το επάγγελμα του Εκπαιδευτή Υποψηφίων Οδηγών Οχημάτων, ιδιότητα την οποία απέκτησα μετά το τέλος των σπουδών μου και της στρατιωτικής μου θητείας. Όπως πολλοί συγγενείς και φίλοι θα γνωρίζουν, επισκέφτομαι την Δράμα πάρα πολλές φορές στη διάρκεια
του έτους, διατηρώντας με αυτήν ιδιαίτερες σχέσεις. Όνειρο και επιθυμία μου, ήταν και είναι, να επιστρέψω στην Δραμα, να ασκήσω εκεί το επάγγελμά μου, γεγονός το οποίο δεν επιτρέπουν οι παρούσες οικονομικές συνθήκες.
Σχετικα με το Ε.Πα.Μ. Και την ενασχόληση του με την πολιτική:

“Πιστεύω οτι η επίτευξη των στόχων του (πράγμα που απαιτεί τη συμβολή όλων μας) θα δώσει στο λαό τις απαραίτητες και θεμελιώδεις βάσεις για μια κοινωνική-οικονομική ανάπτυξη, η οποάα είναι απαραίτητη και για την επίτευξη των στόχων, των προσδοκιών και των ονείρων του καθένα απο εμάς, αλλα και των επόμενων γενεών". 

Σελαλμαζίδης Γεώργιος του Σάββα

Γεννήθηκα στη Δράμα το 1961. Είμαι απόστρατος αξιωματικός, πρόεδρος του Συλλόγου Οροπεδιωτών Δράμας και μέλος του Συλλόγου “Άμπελο και Οίνος της Ηδωνίδας γης”. Έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών.

Για την ενασχόληση του με την πολιτική:

“Ονειρεύομαι μια πολιτεία ελεύθερη, δημοκρατική, χωρίς βία, με κέντρο τον άνθρωπο. Ονειρεύομαι ένα καλύτερο μέλλον για τη νέα γενιά.”

«Μην καταδέχεσαι να ρωτάς :Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε; Πολέμα!»

Ο Δημήτρης Καζάκης στη Δράμα! Πέμπτη 3 Μαΐου στις 8:30 μ.μ. στο αμφιθέατρο Διοικητηρίου

Όχι, καμία ψήφος δεν πάει χαμένη...

Ψήφος στις δυνάμεις κατοχής σημαίνει 27 νέα φορολογικά μέτρα, κόψιμο εφάπαξ και επικουρικής σύνταξης, κατασχέσεις με συνοπτικές διαδικασίες.

Αν ψηφίσεις «μικρό» σχήμα, τότε η ψήφος σου θα πάει χαμένη. Έτσι λένε ορισμένοι καλοθελητές. Μόνο που σκοπίμως αγνοούν ότι σήμερα δεν υπάρχουν «μικρά» και «μεγάλα» πολιτικά σχήματα. Όσο κι αν θέλουν να το κρύψουν οι στημένες δημοσκοπήσεις, ο πάλαι ποτέ πανίσχυρος δικομματισμός δεν υπάρχει πια και τα εκλογικά δεδομένα ανατάσσονται δραματικά μέρα τη μέρα. Αγνοούν σκοπίμως, επίσης, ότι η απλή αναπαραγωγή στο κοινοβούλιο του προηγούμενου πολιτικού σκηνικού, εξασφαλίζει ότι η νέα συγκυβέρνηση των δωσιλόγων μπορεί -ελέω εκλογικού νόμου- να αποκτήσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία με ένα 32%. Ενώ αν τα κόμματα που θα εισέλθουν στη νέα Βουλή υπερβούν τα 7-8, τότε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των κρατούντων απαιτεί γύρω στο 39%, όνειρο άπιαστο και για τα δύο συμπράττοντα κόμματα της συγκυβέρνησης.

Ναι, αλλά τότε θα επέλθει ακυβερνησία. Ω, μοντιέ, όπως θα έλεγε και ο Λουδοβίκος βλέποντας τους ξεβράκωτους να πολιορκούν το παλάτι του. Ακυβερνησία! Τι τρομερό! Δηλαδή, δεν θα έχουν μια κυβέρνηση τύπου Παπαδήμου, να μας μειώνει διαρκώς τους μισθούς και τις συντάξεις έως ότου γίνει η Ελλάδα Βουλγαρία και Αλβανία; Δεν θα έχουμε μια στημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία να ξεπουλά τα παιδιά και την χώρα μας; Δεν θα έχουμε μια συγκυβέρνηση να επιβάλλει απανωτά εξοντωτικά μέτρα περικοπών; Δηλαδή, εν τέλει, δεν θα υπάρχει μια υπεύθυνη κυβέρνηση, ένας Παπαδόπουλος βρε αδερφέ, να εφαρμόσει το Μνημόνιο 2 και τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η προηγούμενη συγκυβέρνηση;

Αυτό κι αν είναι καταστροφή!

ΜΕΤΡΑ, ΜΕΤΡΑ, ΜΕΤΡΑ…

Και να φανταστείτε ότι το πρώτο κύμα μέτρων του Μνημονίου 2 δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί.

• Πώς θα μπορέσουν να πάρουν τα 27 νέα μέτρα φορολογικής αφαίμαξης και περικοπών που προβλέπει το Μνημόνιο 2 μέχρι τα τέλη Ιουνίου φέτος;

• Πώς θα κατορθώσουν να μειώσουν περαιτέρω τους μισθούς και τις συντάξεις κατά 15%, όπως απαιτεί η τρόικα;

• Πώς θα κόψουν το εφάπαξ και το επικουρικό από τους συνταξιούχους, όπως έχουν δεσμευτεί να το κάνουν εντός του φετινού καλοκαιριού;

• Πώς θα επιτρέψουν τις κατασχέσεις από τις τράπεζες με συνοπτικές διαδικασίες, όπως απαιτεί το Μνημόνιο 2 για το επόμενο τρίμηνο;

• Πώς θα γίνουν όλα αυτά αν δεν μπορούν να κυβερνήσουν;

Να ποια ψήφος δεν πάει χαμένη. Η ψήφος που ποντάρει στην ακυβερνησία.

ΧΑΜΕΝΕΣ ΨΗΦΟΙ

Πώς εξασφαλίζεται αυτή η ακυβερνησία; Ψηφίζοντας ΚΚΕ; Μα η ηγεσία του ΚΚΕ ποντάρει στο γεγονός ότι στις 7 Μαΐου θα κυβερνούν πάλι οι ίδιοι. Να μια χαμένη ψήφος, η ψήφος στο ΚΚΕ! Δηλαδή σ’ ένα κόμμα που η ηγεσία του έχει από τώρα αποδεχτεί ότι δεν μπορεί να αποτρέψει τη μετεκλογική θύελλα των αντιλαϊκών μέτρων της πλουτοκρατίας, για να χρησιμοποιήσουμε τον κλισαρισμένο της πολιτικό λόγο.

Μήπως η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ και στους παρατρεχάμενούς του μπορεί να δώσει λύση; H ηγεσία του, αφού πρώτα εμφανίστηκε υπέρμαχος της ιδέας ενός νέου ΕΑΜ, τελικά κατέληξε να στήσει μια «αριστερή συμμαχία» όπου πρυτανεύει η ιδιοτέλεια της καρέκλας και της επανεκλογής. Έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μην υπάρξει μια ευρεία συνεργασία ισότιμων δυνάμεων ώστε να απειληθεί το καθεστώς κατοχής. Έψαξε και βρήκε μόνο δορυφόρους και υποταχτικούς με το βλέμμα αποκλειστικά στην άγρα ψήφων διαμαρτυρίας. Είναι τυχαίο που δεν τολμά ούτε καν να θέσει θέμα τιμωρίας των ενόχων της εκτροπής που ζει η χώρα και ο λαός από τον Μάιο του 2010 μέχρι σήμερα; Τι φοβάται; Μήπως και οι πρυτάνεις του δωσιλογισμού ανακαλύψουν παρασκηνιακές συμφωνίες που την εκθέτουν σχετικά με τραπεζικά δάνεια και χρηματοδοτήσεις εξ εσπερίας; Ας αφήσουμε δε την ευρωλιγούρικη ιδεολογία της που ακόμη και σήμερα δεν τολμά να αμφισβητήσει. Να λοιπόν μια ακόμη χαμένη ψήφος. Να ένας ακόμη δρόμος για τον επίδοξο κοψοχέρη.

Όσο βέβαια για τον κ. Κουβέλη και τον κ. Καμμένο τι να πει κανείς. Υπάρχει σώφρων πολίτης σ΄ αυτήν τη χώρα που η ευθυκρισία του να μην τον βοηθά να καταλάβει ότι ψηφίζοντας Κουβέλη, ψηφίζει ουσιαστικά Βενιζέλο και ψηφίζοντας Καμμένο, ψηφίζει ουσιαστικά Σαμαρά. Υπάρχει έστω κι ένας σοβαρός άνθρωπος που να πιστεύει ότι τα κόμματα αυτά δεν αποτελούν πολιτικές απολήξεις των μητρικών τους κομμάτων, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ; Γιατί άλλωστε ο κ Κουβέλης δεν χάνει την ευκαιρία να τονίζει ότι δεν αμφισβητεί τις «διεθνείς δεσμεύσεις» της χώρας, που καταψήφισε στο κοινοβούλιο και τις υπέγραψε μια κατάφωρα παράνομη κυβέρνηση για να μετατρέψει την Ελλάδα σε αποικία; Γιατί ο κ. Καμένος δεν βγάζει στη δημοσιότητα τα συντριπτικά στοιχεία που διαθέτει για την εμπλοκή του κ. Σαμαρά σε μεγάλα κερδοσκοπικά παιχνίδια εναντίον του ελληνικού κράτους; Γιατί κανένας τους δεν θέτει θέμα μονομερούς διαγραφής μέρους έστω του δημόσιου χρέους και αποτίναξης του ζυγού της νέας κατοχής; Γιατί δεν επεδίωξαν ισότιμες συνεργασίες -σε ποια βάση άλλωστε- αλλά έφτιαξαν ψηφοδέλτια ευκαιρίας; Τι ετοιμάζουν για μετά τις εκλογές; Θέλει μεγάλη φαντασία για να καταλάβει κανείς τι παίζεται; Να λοιπόν μια ακόμη χαμένη ψήφος.

ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΟΥ ΕΠΑΜ

Η μόνη ψήφος που δεν πρόκειται να πάει χαμένη είναι στο ψηφοδέλτιο του ΟΧΙ του Ε.ΠΑ.Μ. Το ψηφοδέλτιο του ΟΧΙ είναι μια ισότιμη συνεργασία με κινήματα πολιτών, πολιτικά κόμματα, ανάμεσα στα οποία και η Δημοκρατική Αναγέννηση του κ. Παπαθεμελή, όπως και με ανεξάρτητους αγωνιστές που βρεθήκαμε σε κοινούς αγώνες και προέρχονται από το Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών, το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, το Δεν Πληρώνω και τα άλλα κινήματα των αγανακτισμένων-αποφασισμένων.

Αυτό που συνέβη με το ψηφοδέλτιο του ΟΧΙ δεν έχει ανάλογό του στη νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου. Πρόκειται για μια καθαρά εκλογική συνεργασία σε ισότιμη βάση ανάμεσα σε δυνάμεις και αγωνιστές με ριζικά διαφορετικές ιδεολογικοπολιτικές αφετηρίες, αλλά με έναν ξεκάθαρο κοινό σκοπό: την αποτροπή μιας νέας δωσιλογικής συγκυβέρνησης, την καταγγελία των συμφωνιών γενικής εκποίησης του λαού και της χώρας, την τιμωρία όλων των υπαιτίων της εθνικής τραγωδίας και προδοσίας, την επιβολή μονομερούς διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους, και την αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας υπέρ του λαού. Σε όσα ζητήματα υπάρχουν διαφωνίες ανάμεσα στις δυνάμεις, όπως π.χ. για το ζήτημα της ΕΕ και το ευρώ, συμφώνησαν όλοι να τα θέσουμε στην ετυμηγορία του λαού μέσα από δημοψήφισμα.

Η συνεργασία αυτή δεν έχει το εύρος που θα επιθυμούσαμε και για το οποίο πάλεψε από τον Οκτώβριο του 2011 το Ε.ΠΑ.Μ, αλλά για το γεγονός αυτό θα πρέπει να απολογηθούν αυτοί που δεν ανταποκρίθηκαν στο προσκλητήριο και όχι αυτοί που έπραξαν κατά συνείδηση. Το πιο βασικό χαρακτηριστικό της είναι η ισοτιμία. Τι σημαίνει όμως ισότιμη συνεργασία μπροστά στις εκλογές; Δυστυχώς οι περισσότεροι δεν ξέρουν μιας και η συνηθισμένη πρακτική είναι οι εκλογικές συμπράξεις όπου κυριαρχούν οι προσχωρήσεις «συνεργαζομένων» στη βάση του δούναι-λαβείν. Μου δίνεις τόσα, μου εξασφαλίζεις έδρα και τότε προσχωρώ στο ψηφοδέλτιό σου ως «συνεργαζόμενος». Αυτό γινόταν πάντα. Αυτό έγινε και τώρα με όλα τα ψηφοδέλτια που εμφανίζουν «συνεργαζόμενους». Αν και στην ορθή ελληνική διάλεκτο, όλοι αυτοί δεν είναι «συνεργαζόμενοι» αλλά κολαούζοι, παρατρεχάμενοι με το αζημίωτο.

ΙΣΟΤΙΜΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Αυτό το αντιμετωπίσαμε και εμείς ως Ε.ΠΑ.Μ όλο το προηγούμενο διάστημα. Ότι αρνηθήκαμε εμείς από θέση αρχής να εισπράξουμε ως αντάλλαγμα για να προσχωρήσουμε στα κομματικά ψηφοδέλτια του κ. Καμμένου επί παραδείγματι, τα πήραν άλλοι. Έτσι βρέθηκε ο κ. Μαριάς και ο κ Δημαράς στον κ. Καμμένο. Με το αζημίωτο, αλλά χωρίς τον κόσμο που τους ακολουθούσε και τους σιχτίρισε για την πράξη τους, που μόνο ιδιοτέλεια αποπνέει.

Το ίδιο πνεύμα εισπράξαμε και από τους άλλους. Αν αυτοδιαλυόμασταν ησύχως και προσχωρούσαμε στην κομματική στρούγκα του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ ως «συνεργαζόμενοι», δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Αν δεχόμασταν να υποταχτούμε στην «ιδεολογική καθαρότητα» κάποιου ιερατείου της επανάστασης και πάλι δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Μόνο που εμείς ζητούσαμε το αδιανόητο για τους κομματικούς μηχανισμούς της σήψης και της διαστροφής: ισότιμη συνεργασία.

Δεν θέλουμε κανέναν να προσχωρήσει σε εμάς -εκτός κι αν ταυτίζεται πλήρως με τα προτάγματα του Ε.ΠΑ.Μ- όπως δεν θέλουμε να προσχωρήσουμε κι εμείς σε κανέναν. Αυτό που ζητούσαμε ευθύς εξαρχής είναι κάτι πολύ απλό: Ας κρατήσει η καθεμιά πολιτική δύναμη την πλήρη αυτοτέλειά της, ας αναδείξει τους δικούς της ξεχωριστούς υποψηφίους με βάση τη δική της ξεχωριστής λογική και τα δικά της ιδιαίτερα προτάγματα, ας παλέψει να τους εκλέξει όπως ξέρει η ίδια. Μόνο που αυτό μπορεί να γίνει μέσα στα πλαίσια ενός κοινού ψηφοδελτίου, το οποίο βασίζεται σε ορισμένα πολύ συγκεκριμένα κοινά αιτήματα.

Αυτό έγινε με το ψηφοδέλτιο του ΟΧΙ. Το Ε.ΠΑ.Μ δεν προσχώρησε στη Δημοκρατική Αναγέννηση, ούτε βέβαια ο κ. Παπαθεμελής προσχώρησε σε εμάς. Ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος επέβαλε τις δικές του λογικές και προτάγματα στον άλλο. Κανένα από τα σχήματα που συμμετέχουν αλλά ούτε και οι ανεξάρτητοι αγωνιστές που στηρίζουν το ψηφοδέλτιο δεν προσχώρησαν σε κανέναν, ούτε κλήθηκαν να απαρνηθούν τα πιστεύω τους. Δεν ζητήσαμε, ούτε πρόκειται να ζητήσουμε πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων από κανέναν που συμφωνεί σε μια ισότιμη συνεργασία εναντίον του κοινού εχθρού. Η ιδεολογία και η πρακτική της χούντας που τόσο εύκολα συντηρείται και αναπαράγεται από τους κομματικούς μηχανισμούς εντός της αριστεράς -όποτε και όταν τους συμφέρει- δεν πρόκειται ποτέ να την υιοθετήσουμε. Άλλωστε, ποιος είναι πιο έντιμος πολιτικά; Αυτός που τα παίρνει χοντρά για να προσχωρήσει ως «συνεργαζόμενος» σε κάποιο δοσμένο κομματικό ψηφοδέλτιο ή αυτός που αποζητά την ισότιμη συνεργασία; Γιατί είναι καλύτεροι οι μηχανισμοί της αριστεράς και του κ. Καμμένου που βαφτίζουν τις προσχωρήσεις με ανταλλάγματα ως «συνεργασία» αλλά πρέπει να απολογηθεί ένα ψηφοδέλτιο που στηρίζεται σε μια αυθεντικά ισότιμη συνεργασία ανάμεσα σε πολύ διαφορετικές δυνάμεις, που είχαν το κουράγιο να κάνουν ότι αρνούνται πεισματικά να πράξουν όλοι οι άλλοι πούροι επαναστάτες και αντιμνημονιακοί;

ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΜΕ ΤΟ Ε.ΠΑ.Μ

Το ψηφοδέλτιο του ΟΧΙ φέρνει μαζί του μια νέα πολιτική κουλτούρα. Διδάσκει άμεσα και πρακτικά τι σημαίνει συνεργάζομαι χωρίς δούναιλαβείν, χωρίς καρέκλες κι άλλα ανταποδοτικά οφέλη, χωρίς να ζητώ από τον άλλον να προσκυνήσει την ιδεολογία μου, ή να γίνει ίδιος με εμένα. Συνεργάζομαι σημαίνει ότι προτάσσω τα μεγάλα δημοκρατικά αιτήματα της εποχής μου και παλεύω μαζί με όσους συμφωνούν μ’ αυτά χωρίς να κοιτάζω πόσο διαφορετικοί είναι, πόσο διαφέρουν ιδεολογικά και πολιτικά από εμένα. Δημοκράτης δεν είναι όποιος δηλώνεται ως τέτοιος, αλλά αυτός που παλεύει για τα δημοκρατικά αιτήματα σήμερα, τώρα, χωρίς να βάζει προσκόμματα ιδεοληψίας ή ιδεολογίας στην ευρύτερη δυνατή συνεργασία. Και δεν υπάρχει αληθινός επαναστάτης που δεν παλεύει πρώτα και κύρια για τη δημοκρατία.

Να ποια είναι η καθαρή ψήφος ενάντια στο καθεστώς κατοχής.

Να ποια ψήφος είναι η μόνη που δεν πρόκειται να πάει χαμένη.

Να ποια ψήφος είναι εκείνη που τρέμουν τόσο οι καθεστωτικές δυνάμεις και οι απανταχού συμβιβασμένοι.

Ψηφίζουμε ΟΧΙ, στηρίζουμε Ε.ΠΑ.Μ.

Το πρόγραμμα των 100 πρώτων ημερών μιας κυβέρνησης Παλλαϊκού Μετώπου

1. Απεγκλωβισμός από το ευρώ και την ΟΝΕ το ταχύτερο δυνατό και επιστροφή σε Εθνικό νόμισμα. Όσο η χώρα βρίσκεται υπό το καθεστώς του ευρώ είναι υποχρεωτικά εκτεθειμένη στις πιέσεις, τους εκβιασμούς και τις επιδρομές της Διεθνούς κερδοσκοπίας, είναι παντελώς ανοχύρωτη απέναντι στις πιο ασύδοτες δυνάμεις της αγοράς και λειτουργεί ως αναλώσιμο είδος για τα διευθυντήρια της Ευρωζώνης, που κινούνται με πρωταρχικό κριτήριο το συμφέρον και τη στήριξη της οικονομίας των ισχυρών.

2. Το αποφασιστικό σπάσιμο του φαύλου κύκλου του χρέους. Η σημερινή υπερχρέωση αποτελεί αφενός προϊόν ενός παρασιτικού κράτους, φέουδου πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων και αφετέρου προνομιακό πεδίο εξάρτησης της οικονομίας και εξαγοράς του κράτους -ως σύνολο- από τους πιο αδίστακτους κερδοσκόπους της αγοράς. Η οικονομία και η κοινωνία δεν μπορεί να συνθλιβεί υπό το βάρος της εξυπηρέτησης των χρεών. Οι απλοί εργαζόμενοι δεν έχουν καμία υποχρέωση να αποπληρώσουν χρέη, προϊόντα τοκογλυφίας, ρεμούλας και κερδοσκοπίας.

3. Το κράτος πρέπει να μετατραπεί σε βασικό μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας και στήριξης της κοινωνίας. Το δόγμα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, με βάσει το οποίο οι κυβερνήσεις συγκάλυπταν ανέκαθεν την ασυδοσία των μεγάλων ιδιωτικών μονοπωλίων, κατέρρευσε παταγωδώς. Όσο η οικονομία και η κοινωνία συνεχίζει να υπηρετεί αυτό το χρεοκοπημένο δόγμα, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η συρρίκνωση της αγοράς, τόσο χειροτερεύει η κατάσταση της παραγωγής, τόσο γιγαντώνεται η μαζική ανεργία, τόσο υποβαθμίζεται η θέση του εργαζόμενου, τόσο πολλαπλασιάζεται το κλείσιμο των επιχειρήσεων.

Ανάκτηση του ελέγχου σημαίνει επίσης και διεκδίκηση της Δημοκρατίας.

ΤΑ 25 ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

1. Εκπόνηση και εφαρμογή ενός σχεδίου ταχύρρυθμης παραγωγικής ανασυγκρότησης με βασικό μοχλό τον δημόσιο τομέα και ένα ενισχυμένο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, προσανατολισμένο κατά προτεραιότητα στην ανάπτυξη της παραγωγής, την αύξηση της παραγωγικής προστθέμενης αξίας και της σταθερής απασχόλησης απαλλαγμένο από τα ασφυκτικά δεσμά των μεγάλων έργων ‘κοινοτικής’ επιλογής’ αλλά και των κρατικοδίαιτων επιχειρηματικών κυκλωμάτων.

2. Ουσιαστική αύξηση όλων των μισθών, συντάξεων και απολαβών, έτσι ώστε να αναπληρωθούν οι μεγάλες απώλειες από τη μακρόχρονη λιτότητα και να αναζωογονηθεί αποτελεσματικά η εσωτερική αγορά. Η οικονομία δεν πάσχει από έλλειψη δανείων αλλά πεθαίνει λόγω εξαφάνισης της αγοραστικής δύναμης του πληθυσμού

3. Νομοθετική κατοχύρωση των κατώτερων αποδοχών που θα καλύπτουν τις ετήσιες πραγματικές βασικές ανάγκες της εργατοϋπαλληλικής οικογένειας και των κατώτερων συντάξεων στο 80% αυτών των αποδοχών.

4. Θεσμοθέτηση γνήσιας Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής ση βάση ενός αυθεντικού τιμάριθμου, που να μετρά το αληθινό κόστος ζωής για το εργαζόμενο νοικοκυριό.

5. Κατάργηση όλων των μορφών ‘ευλύγιστης’, ‘προσωρινής’ και ‘μερικής απασχόλησης’, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα και κατοχύρωση ανελαστικών στη βάση της σταθερής και μόνιμης απασχόλησης.

6. Εξασφάλιση ίσων δικαιωμάτων στην εργασία και στην κοινωνική ασφάλιση για όλους τους εργαζόμενους χωρίς κανενός είδους προαπαιτήσεις , διαχωρισμούς και εξαιρέσεις.

7. Μετατροπή του ΟΑΕΔ σε ταμείο ασφάλισης κατά της ανεργίας με τον επαναπροσανατολισμό του συνόλου των πόρων του στην πραγματική στήριξη των ανέργων, με το επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού για ολόκληρη την περίοδο της ανεργίας και την πλήρη κατοχύρωση κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των ανέργων.

8. Κατάργηση όλων των αντι-ασφαλιστικών νόμων, ρυθμίσεων και διατάξεων, επιστροφή των χρεών του κράτους και των ιδιωτών στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης, πλήρη απεξάρτηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης από την κυβέρνηση, κατοχύρωση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα του και ουσιαστική αύξηση της συμβολής εργοδοτών και κράτους.

9. Κατοχύρωση ενός πραγματικά δημοσίου συστήματος υγείας και κοινωνικής πρόνοιας που δεν θα αποτελεί προθάλαμο για την ιδιωτική υγεία, ούτε θα το νέμονται ιδιώτες προμηθευτές και πολυεθνικές.

10. Εξασφάλιση μιας ενιαίας δημόσιας δωρεάν παιδείας στη βάσει του υποχρεωτικού δημόσιου δωδεκαετούς σχολείου και της δημόσιας ανώτατης παιδείας στη βάσει των σύγχρονων απαιτήσεων για μόρφωση, έρευνα, ακαδημαϊκή και κοινωνική ζωή.

11. Κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών και φοροκινήτρων προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και επιβολή συσσωρευτικής φορολογίας στα επιχειρηματικά κέρδη, στις χρηματιστικές συναλλαγές όλων των ειδών και στις μεγάλες περιουσίες κινητών και ακίνητων αξιών, όχι μόνο των φυσικών αλλά και των νομικών προσώπων.

12. Δραστική μείωση στο μισό της άμεσης φορολογίας των πολύ μικρών επιχειρήσεων και αξιοποίηση του συνόλου των αναπτυξιακών, επενδυτικών και άλλων επιδοτήσεων του κράτους για την άμεση στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στο πλαίσιο του σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας.

13. Ριζική αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος με την αντιστροφή της σχέσης άμεσων – έμμεσων φόρων και με σκοπό να πάψει να λειτουργεί ως μηχανισμός αφαίμαξης του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος, της μικρής επιχείρησης και του ατομικού παραγωγού.

14. Ριζική αναμόρφωση όλων των δαπανών διακυβέρνησης του κράτους με πρώτη και κύρια τη δραστική περικοπή των φανερών και μη δαπανών που συνδέονται με την κυβέρνηση, με υπουργούς, συμβούλους, βουλευτές και κόμματα, την αναθεώρηση ολόκληρης της πολιτικής κρατικών προμηθειών, την κατάργηση του σκόπιμου διοικητικού υδροκεφαλισμού, των υπεργολαβιών και εκχωρήσεων, την αναδρομική διεκδίκηση ολόκληρης της περιουσίας του δημοσίου, κινητής και ακίνητης, που δόθηκε χαριστικά, καταπατήθηκε ή ξεπουλήθηκε κατά καιρούς από τις κυβερνήσεις, την κατάργηση των μυστικών κονδυλίων και όλων των «ειδικών λογαριασμών», την άμεση καταγγελία όλων των λεόντειων, χαριστικών και αποικιοκρατικών συμβάσεων και συμφωνιών του δημοσίου με «ημέτερους» και επιχειρηματικά συμφέροντα, την κατάργηση της χρηματοδότησης των ΜΚΟ και άλλων «εθελοντικών» ή ιδιωτικών οργανώσεων, την εκ βάθρων αναθεώρηση του συνόλου των στρατιωτικών δαπανών στη βάση των πραγματικών αναγκών για την εθνική άμυνα.

15. Εθνικοποίηση όλων των παλιών ΔΕΚΟ και την απεξάρτησή τους από τα ιδιωτικά συμφέροντα που τις νέμονται με σκοπό τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου και των σχέσεών τους τόσο ως προς την κυβέρνηση όσο και ως προς την αγορά, τον εξορθολογισμό τους προς όφελος της εργαζόμενης κοινωνίας, την επιβολή εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, την παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που δεν θα αποτελούν δυσβάσταχτο βάρος για το λαϊκό νοικοκυριό καθώς και την προστασία βασικών κοινωνικών και δημόσιων αγαθών από την κερδοσκοπία και τα ιδιωτικά μονοπώλια.

16. Εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδας, όπως και των μεγάλων τραπεζών με σκοπό τον δραστικό περιορισμό της χρηματοπιστωτικής επιβάρυνσης της οικονομίας, των αναπροσανατολισμό τραπεζικού συστήματος από την τοκογλυφία και την κερδοσκοπία με «τοξικά» και μη προϊόντα στην πιστωτική στήριξη της παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας σε συνδυασμό με την κατάργηση των στεγανών και των απορρήτων του τραπεζικού συστήματος, καθώς και την κατοχύρωση της πλήρους διαφάνειας του κοινωνικού ελέγχου στις τραπεζικές λειτουργίες.

17. Αντιμετώπιση της υπερχρέωσης των νοικοκυριών και των μικρών επιχειρήσεων με τη διαγραφή όλων των ιδιωτικών χρεών όσων νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων αδυνατούν να τα εξυπηρετήσουν, με την άμεση θέσπιση αναπτυξιακών και κοινωνικών κριτηρίων για την τραπεζική χρηματοδότηση, την κατάργηση όλων των επιπλέον χρεώσεων που συνοδεύουν τις χορηγήσεις και την επιβολή ανώτερων επιπέδων επιτοκίων χρηματοδότησης τα οποία θα καθορίζονται με βάση το επιτόκιο της διατραπεζικής αγοράς αλλά και τις αντοχές της εθνικής οικονομίας.

18. Χτύπημα των μονοπωλίων, ολιγοπωλίων και καρτέλ στην αγορά, μέσα από τη δυναμική ανάπτυξη του παραγωγικού ρόλου του κράτους, την απαγόρευση λειτουργίας παράκτιων εταιριών, την κατάργηση των εμπορικών και άλλων απορρήτων, την ονομαστικοποίηση των μετοχών, επιβολή εργατικού και κοινωνικού ελέγχου στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις -ιδίως δε στις πολυεθνικές-, την προνομιακή ενίσχυση του συνεταιρισμού, της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, όπως και των άμεσων παραγωγών.

19. Άμεση στήριξη του εισοδήματος των αγροτών σε συνδυασμό με την στήριξη της παραγωγής τους που σημαίνει επιβολή καθεστώτος ανταγωνιστικής προστασίας της εγχώριας παραγωγής με βάσει κριτήρια ποιότητας και παραγωγικότητας, άμεση διαγραφή όλων των χρεών για τους υπερχρεωμένους παραγωγούς, χτύπημα της δικτατορίας των χονδρεμπόρων και των κάθε λογής μεσαζόντων, έτσι ώστε ο αγρότης να εξασφαλίζει ικανοποιητικές τιμές παραγωγού και ο καταναλωτής χαμηλές τιμές αγοράς.

20. Αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων της παγκόσμιας οικονομίας και των διεθνών σχέσεων με όλους τους λαούς και όλα τα κράτη στη βάση της πλήρους ελευθερίας των συναλλαγών και του αμοιβαίου οφέλους, ενάντια στη μονοπώληση της τεχνολογίας και της αγοράς από τις πολυεθνικές, ενάντια στα δεσμά και τους περιορισμούς που θέτουν οι διεθνείς οργανισμοί και οι «οικονομικές ολοκληρώσεις» των ισχυρών και των αγορών.

21. Κατοχύρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος για τις εθνικές και τοπικές εκλογές με κατάργηση κάθε αντιδημοκρατικού νόμου, ρύθμισης και μέτρου που νοθεύει την αυθεντική και ισότιμη συμμετοχή και έκφραση του λαού.

22. Αναβάθμιση του κοινοβουλίου με την κατάργηση του υπάρχοντος αντιδημοκρατικού κανονισμού και της χρηματοδότησης των κομμάτων, τη θεσμική κατοχύρωση της ισότιμης μεταχείρισης βουλευτών και κομμάτων, την εξασφάλιση της ουσιαστικής λογοδοσίας της κυβέρνησης, κατάργηση όλων των στεγανών και απορρήτων, υπαγωγή της δημόσιας διοίκησης, της αστυνομίας και των ενόπλων δυνάμεων στον άμεσο έλεγχο της Βουλής.

23. Δημοσιοποίηση και δημόσια αποκήρυξη όλων των μυστικών ή άλλων συμφωνιών, δεσμεύσεων και συνθηκών που έχουν αποδεχθεί κατά καιρούς οι κυβερνήσεις, τόσο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, όσο και μονομερώς με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, οι οποίες βλάπτουν τα άμεσα συμφέροντα του λαού και της χώρας, υπονομεύουν την εθνική κυριαρχία της και θέτουν υπό αμφισβήτηση την εθνική της ακεραιότητα.

24. Άμεση επιστροφή όλων των στρατιωτικών αποστολών που έχουν σταλεί στο εξωτερικό και υιοθέτηση όλων των αναγκαίων μέτρων που δεν θα επιτρέπουν σε καμία ξένη δύναμη να χρησιμοποιεί την επικράτεια της χώρας για τους δικούς της πολιτικούς και στρατιωτικούς σκοπούς.

25. Προκήρυξη εκλογών για Συντακτική Εθνοσυνέλευση με ευρύ μέτρο εκπροσώπησης του ίδιου του λαού και με μοναδικό σκοπό τη σύνταξη και ψήφιση νέου Δημοκρατικού Συντάγματος.