"Κάθε απόλυση δημοσίου υπαλλήλου αντιστοιχεί με απώλεια 4 θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα".

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ “ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ” ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Κάθε απόλυση δημοσίου υπαλλήλου αντιστοιχεί με απώλεια 4 θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.

Αν το 1940 οι δυνάμεις κατοχής θέλανε το ελληνικό δημόσιο να δουλεύει στις διαταγές τους, στη σημερινή κατοχή θέλουν να διαλύσουν το ελληνικό δημόσιο, ιδιαίτερα σε ότι αφορά την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών, και να ιδιωτικοποιήσουν τις υπηρεσίες που μπορούν να φέρνουν κέρδη. Αυτό προετοιμάστηκε μεθοδικά τα προηγούμενα χρόνια και υλοποιείται με βίαιους ρυθμούς σήμερα.

Στη νέα κατοχή, οι κυβερνήσεις, συνεπικουρούμενες από εντεταλμένους υπάλληλους της Ε.Κ.Τ., του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Ε. σε κάθε Υπουργείο, επιχειρούν την καθολική απαξίωση του ρόλου του Δημοσίου, με μοναδικό σκοπό τη διάλυσή του και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Πλέον και ο τελευταίος Έλληνας βιώνει την συνταγή της Τρόικας και της δοσιλογικής κυβέρνησης: ύφεση που φέρνει ύφεση, απολύσεις που φέρνουν ανεργία, διάλυση δημοσίου τομέα και κοινωνικού κράτους, με παράλληλη έξαρση της επαίσχυντης προπαγάνδας των πληρωμένων Μ.Μ.Ε. Σκέψου τούτο: Βελτιώθηκαν η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια με την απόλυση γιατρών, εκπαιδευτικών και άλλων υπαλλήλων; Βελτιώθηκε η δημόσια τηλεόραση ή είναι πλέον απόλυτα ελεγχόμενη από μια χούντα με κοινοβουλευτικό μανδύα, και τα συστημικά-ιδιωτικά ΜΜΕ; Μήπως πληρώνουμε λιγότερα για αυτή, μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ;

Στη συνείδηση του λαού υπάρχει, και δικαιολογημένα πλέον, μια απαξίωση του δημοσίου. Ποιος όμως φταίει για αυτή; Φταίει ο δημόσιος υπάλληλος που υποχρεώνεται να εφαρμόζει τις άνωθεν εντολές (ειδάλλως θα έχει αυστηρότατες κυρώσεις), ή μήπως φταίνε οι κυβερνήσεις, τα λαμόγια και οι κρατικοδίαιτοι - δήθεν επενδυτές- με τους καναλάρχες εργολάβους;

Ο νέος νόμος 4250/14 του Κυριάκου Μητσοτάκη ξεπερνά την πιο νεοφιλελεύθερη φαντασία, καθώς νομοθετείται αυτό που δεν εφαρμόζουν ούτε οι πολυεθνικές. Ο «νομοθέτης» ορίζει ότι «ντε φάκτο» το 25% των δημοσίων υπαλλήλων είναι άριστοι, το 60% είναι μέτριοι και το 15% είναι άχρηστοι, απόβλητα της κοινωνίας, έτοιμοι προς αποχώρηση. Και ποιος κρίνει ποιοι δημόσιοι υπάλληλοι θα μπουν στο καζανάκι του 15%; Μα οι Διευθυντές των υπαλλήλων κατά πρώτο λόγο, και κατά δεύτερον οι Γενικοί Διευθυντές, άκρως πολιτικά πρόσωπα με τον «αξιοκρατικό» τρόπο που γίνονται οι τοποθετήσεις τους! Κανείς δεν θα ρωτήσει τους άμεσα ενδιαφερομένους, τους άμεσα εμπλεκόμενους, που καταρχήν είναι οι πολίτες και οι φορείς που άμεσα εξυπηρετούνται από τις δημόσιες υπηρεσίες και κατά δεύτερον είναι συνολικά ο ελληνικός λαός στο όνομα του οποίου έχουν ορκιστεί οι δημόσιοι λειτουργοί και πληρώνονται από αυτόν. Με τι κριτήρια θα γίνει αυτή η αξιολόγηση; Ανάλογα με την «παραγωγικότητα» των μονάδων και τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής μας λέει ο «νομοθέτης». Δηλαδή του ξεπουλήματος της περιουσίας του λαού, δημόσιας και ιδιωτικής.

Με αυτό τον τρόπο εν έτη 2014, νομοθετείται ο χαφιεδισμός,  η ζούγκλα, η υποτέλεια και ο ραγιαδισμός. Απροκάλυπτα πλέον θέλουν κρατικούς υπαλλήλους υποχείριά στα πιο επαίσχυντα σχέδια τους. Θέλουν μια κοινωνία χαφιέδων, διχασμένη, μια κοινωνία «ιδιωτών» με την αρχαιοελληνική έννοια! 

Τα Μ.Μ.Ε. (Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης), υπηρετώντας με τον καλύτερο τρόπο την εξουσία, μεθοδικά εγείρουν τον κοινωνικό αυτοματισμό, καθυβρίζοντας επί δεκαετίες γενικά το δημόσιο και παρουσιάζοντας τους δημόσιους υπάλληλους ως σχεδόν αποκλειστικά υπεύθυνους για την κρατική μηχανή! Αυτά τα Μ.Μ.Ε. κρύβουν από τον ελληνικό λαό ότι κάθε απόλυση δημοσίου υπαλλήλου αντιστοιχεί με κλείσιμο μιας επιχείρησης του ιδιωτικού τομέα που απασχολεί 4 άτομα!

Η επικοινωνιακή τακτική του κοινωνικού αυτοματισμού με την οποία η Κυβέρνηση χειρίζεται την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, δεν μπορεί να αποκρύψει την ουσία, τον πραγματικό σκοπό του συγκεκριμένου Νομοσχεδίου. Είναι σαφές ότι προσπαθούν να φτιάξουν καταρχήν μια δεξαμενή για τις 11.000 απολύσεις του 2014, και μετέπειτα ως «τελική λύση» την εξυπηρέτηση των μνημονιακών δεσμεύσεων για απόλυση 150.000 και πλέον υπαλλήλων έως το 2015. Ανάμεσα σε αυτούς γιατροί, νοσηλευτές και εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων,  που τάχα ¨περισσεύουν¨ ή και ¨δεν παράγουν αξία στην κοινωνία¨. Αδιαφορούν για την πλήρη διάλυση της ελληνικής οικονομίας, η οποία έχει μπει σε διαδικασία αποπληθωρισμού. Αφού πρώτα άλωσαν με καταχρήσεις και κουρέματα υπέρ των τοκογλύφων τα δημόσια ταμεία και τα αποθεματικά των οργανισμών έρχονται τώρα να επιβάλουν την διάλυση των όποιων κοινωνικών δομών έχουν απομείνει, και την ιδιωτικοποίηση των πάντων.

Δεν ενδιαφέρονται για την παροχή υψηλής ποιότητας Δημόσιων Κοινωνικών Αγαθών (Υγεία, Παιδεία, Ενέργεια, Μεταφορές, Τηλεπικοινωνίες κα) με όρους καθολικότητας στην πρόσβαση για όλους τους κάτοικους στην επικράτεια.  Στην θέση τους προτιμούν την εμπορευματοποίηση των Δημόσιων αγαθών για να παράγονται νέα κέρδη για τους λίγους πάνω στην εξαθλίωση των πολλών. 

Σε αυτές τις συνθήκες χρέος του δημόσιου λειτουργού είναι να τηρήσει τον όρκο του όσο ποτέ άλλοτε. Χρέος του είναι να συμπορευτεί σε αποφασιστικό αγώνα με ολόκληρη την κοινωνία για την ανατροπή αυτής της κατάστασης. Να συμπορευτεί με τα εκατομμύρια των ανέργων, τους συμπολίτες μας που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας, τους χιλιάδες των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, τους χιλιάδες των μικρομεσαίων επιχειρηματιών που είναι δέσμιοι της εφορίας και των τραπεζών, τους αγρότες που πάνε οι κόποι τους χαμένοι. Όλους πλέον σήμερα μας ενώνει κοινή μοίρα. Σήμερα όπου η δωσιλογική κυβέρνηση θα προχωρήσει σε μαζικές απολύσεις στην εκπαίδευση, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην υγεία  και σε άλλους χώρους εργασίας,  σήμερα όπου κλείνει φορείς του δημοσίου και μικρές ΔΕΚΟ απολύοντας το προσωπικό τους,  σήμερα όπου  ξεπουλάει τη ΔΕΗ, το Νερό, τη δημόσια περιουσία, εξολοθρεύει συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες και διαλύει τα όποια υπολείμματα του κράτους πρόνοιας, σήμερα όπου η υπερφορολόγηση αρπάζει το βιός των Ελλήνων, το μόνο που δεν χρειάζεται είναι η παραίτηση και η παράδοση των δικαιωμάτων αλλά και των ευθυνών μας στην ασκούμενη βαρβαρότητα.  Δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο καλεί όλους τους πολίτες να κατανοήσουν ότι η μάχη που δίνεται από τους εργαζομένους του Δημοσίου δεν είναι ξεκομμένη από τον συνολικό αγώνα για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία και Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Δεν αγωνιζόμαστε για την υπεράσπιση ενός απαρχαιωμένου, γραφειοκρατικού, σπάταλου και διεφθαρμένου Δημοσίου, που ταλαιπωρεί πρώτα και κύρια τους πολίτες, αλλά και τους ίδιους τους εργαζόμενους σε αυτό. Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο θέλει ένα δημόσιο το οποίο θα είναι παραγωγικό, θα υπηρετεί και θα προστατεύει τα συμφέροντα και τα δικαιώματα του Ελληνικού Λαού. Η δυνατότητα αυτή υπάρχει, έχει αποδειχτεί πολλάκις, στο χέρι μας είναι να το πετύχουμε. Πραγματική αξιολόγηση και έλεγχο των παρεχόμενων υπηρεσιών του Δημοσίου προς τον Ελληνικό Λαό δεν μπορεί να υπάρξει απουσία του Λαού του ιδίου. Ο έλεγχος και η αξιολόγηση διενεργείται από τον ίδιο το λαό αυτοπροσώπως ή όπως αποφασίσει αυτός (και όχι ο Μητσοτάκης με τους εγκάθετους βαθμολογητές του), από τους άμεσα ενδιαφερόμενους μαζί με τους εργαζόμενους. Από κανέναν άλλον εξ’ ονόματος του λαού.  

Αγωνιζόμαστε με κάθε μέσο και τρόπο για ένα Δημόσιο που θα προασπίζεται το κοινωνικό συμφέρον και τα αναφαίρετα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών και όχι μόνον των υμετέρων της οικονομικής ολιγαρχίας που οδήγησε τη χώρα στη καταστροφή.

Ένα τέτοιο Δημόσιο που θα το δημιουργήσουμε μαζί, εξ αρχής, αφού πρώτα αποκαταστήσουμε τη Δημοκρατία στη χώρα.

ΑΣ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΘΕ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΑΙΤΗΜΑ, ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΕ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Αθήνα  29 Απρίλη 2014

Συνδικαλιστικός τομέας ΕΠΑΜ