Το Ράιχ απειλεί: Αν ψηφίσετε ΣΥΡΙΖΑ, σας χρεοκοπούμε!

του Γιώργου Δελαστίκ

Ούτε ένα ούτε δύο. Πέντε (!) ρεπορτάζ, αναλύσεις και άρθρα για την Ελλάδα είχε στο χθεσινό της φύλλο η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η εφημερίδα της γερμανικής επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ. Κεντρικό θέμα της πρώτης σελίδας. Πρώτο σχόλιο της πρώτης σελίδας. Τα δύο τρίτα της τρίτης σελίδας. Δεύτερο θέμα της πρώτης σελίδας του οικονομικού τμήματος της εφημερίδας. Πρώτο σχόλιο της πρώτης σελίδας του οικονομικού τμήματος. Είναι φανερό ότι πείραξε πολύ τους Γερμανούς η αποτυχία της κυβέρνησης Σαμαρά να εκλέξει τον Σταύρο Δήμα Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δείχνουν να απορούν πώς τόλμησαν οι Έλληνες βουλευτές να πάρουν μια απόφαση που δεν εναρμονίζεται με τα γερμανικά συμφέροντα. «Η αποτυχία του Σταύρου Δήμα είναι μια επώδυνη ήττα για τον κατέχοντα το αξίωμα του πρωθυπουργού Σαμαρά, ο οποίος πιθανόν μας αποχαιρετά» γράφει στο πρωτοσέλιδο σχόλιό της η ναυαρχίδα του γερμανικού Τύπου. «Το κοινοβούλιο εκμηδένισε το σχέδιό του να εκλέξει πρόωρα έναν νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ώστε κατόπιν να ολοκληρώσει χωρίς πίεση τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα» εξηγεί η εφημερίδα. «Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έκανε το παιχνίδι του και έχασε!» έγραψε η...
σοσιαλδημοκρατική εφημερίδα του Μονάχου «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ» και συνέχισε: «Ήθελε να σώσει την κυβέρνησή του και χρησιμοποίησε γι' αυτό την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία έτσι έγινε φάρσα»! Ο αναπληρωτής πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών, Ραλφ Μπρίνκχαους, έγινε έξω φρενών με την απόφαση των Ελλήνων βουλευτών: «Είναι απίστευτα εξοργιστικό αυτό που συνέβη!» δήλωσε στην «Χάντελσμπλατ», τη μεγαλύτερη ημερήσια οικονομική εφημερίδα της Γερμανίας.

Ο Μίκαελ Χίτερ, διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομίας της Κολονίας, ήταν στις δηλώσεις που έκανε στη σκληρή δεξιά γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ» πολύ πιο επιθετικός εναντίον της χώρας μας. «Η νομισματική ένωση θα μπορούσε σήμερα να αντέξει μια έξοδο της Ελλάδας. Τα φαινόμενα μετάδοσης (σ.σ. της κρίσης) σε άλλες χώρες θα ήταν ελάχιστα» είπε και συνέχισε: «Ο ελληνικός πληθυσμός πρέπει να το σκεφτεί τρεις φορές, αν θελήσει να ακολουθήσει άλλο δρόμο. Σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ απειλεί ολόκληρη τη χώρα μια τεράστια φτωχοποίηση και η έξοδος από την ΕΕ»! Είναι φοβερά αυτά που λέει ο Γερμαναράς -αν τολμήσουν οι Έλληνες να ψηφίσουν Τσίπρα, οι Γερμανοί θα μας διώξουν από το ευρώ και από την ΕΕ!!! Πολύ διαφορετική είναι όμως η άποψη της «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η οποία γράφει στο πρωτοσέλιδο σχόλιό της και τα εξής: «Ο Τσίπρας έχει υποσχεθεί στους ψηφοφόρους του το τέλος της ξένης κυριαρχίας της τρόικας... Το ότι οι Έλληνες έχουν γίνει επιρρεπείς σε τέτοια συνθήματα έχει πολλές αιτίες. Από μία άποψη έχουν απόλυτο δίκιο. Γιατί, ρωτούν, δείχνει η Κομισιόν της ΕΕ τέτοια επιείκεια απέναντι στους μεγάλους παραβάτες του ελλείμματος, τη Γαλλία και την Ιταλία, επιμένει όμως με πλήρη σκληρότητα στην τήρηση των κανόνων από τη μικρή Ελλάδα;» αναρωτιέται η γερμανική εφημερίδα και απαντά η ίδια: «Πιθανόν είναι ότι αυτή η θέση δεν οφείλεται μόνο στο ότι η ΕΕ και η ΕΚΤ σήμερα μπορούν να εμποδίσουν μια νέα κρίση στην Ελλάδα να μεταδοθεί στην Ιταλία και σε άλλες αποδυναμούμενες χώρες του Νότου. Δεν θα εξαπέλυε λοιπόν ένα φαινόμενο οικονομικού ντόμινο, αλλά πιθανόν ένα φαινόμενο πολιτικού ντόμινο. Υφίσταται ο κίνδυνος ο Τσίπρας με τη συμπεριφορά του να βρει μιμητές. Σε αυτό άλλωστε ποντάρει»!

Χαρακτηριστικό της σύγχυσης που έχει προκαλέσει στους Γερμανούς το ενδεχόμενο νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου είναι το γεγονός ότι ουσιαστικά, στις οικονομικές σελίδες της ίδιας εφημερίδας, διαγράφονται οι δυνατότητες διαπραγμάτευσης με τους δανειστές που θα έχει μια κυβέρνηση... Τσίπρα! Περισσότερα από 260 δισεκατομμύρια ευρώ του ελληνικού δημόσιου χρέους από τα 321,7 δισ. ευρώ που ήταν συνολικά στα τέλη Σεπτεμβρίου βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στα χέρια δημοσίων φορέων -του μηχανισμού στήριξης ή ευρωπαϊκών κρατών ή του ΔΝΤ!

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι είναι πολιτικά απλούστατη η οποιασδήποτε φύσης αναδιάρθρωση, κούρεμα, επιμήκυνση ή οτιδήποτε άλλο σχετικό που αφορά το ελληνικό χρέος! Μόνο για καθαρά πολιτικούς λόγους λοιπόν μπορεί να εκβιαστεί η Ελλάδα, αν υποθέσουμε ότι αποκτά μια κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία επιδιώκει «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο! Κατά κανέναν τρόπο, λοιπόν, δεν είναι η Ελλάδα «αιχμάλωτη των δανειστών», οι οποίοι θα την «στραγγαλίσουν» οικονομικά, αν οι Έλληνες παρακούσουν τις εντολές του Τέταρτου Ράιχ και δεν επανεκλέξουν τον Σαμαρά πρωθυπουργό!

από το «Έθνος

Η "προοδευτική" κατεύθυνση.

του mitsos175

"Με την προεδρική εκλογή η κυβέρνηση επέλεξε να φέρει νωρίτερα τις εθνικές εκλογές. Η σημερινή ημέρα αποτελεί αφετηρία εξελίξεων. Η χώρα οφείλει να αλλάξει σελίδα και να αποκτήσει προοδευτικό χαρακτήρα και σε αυτό το πλαίσιο εργαζόμαστε». δήλωσε ο Φώτης Κουβέλης!

Φώτη μου! Προς ποιά κατεύθυνση είπες ότι πας ομορφάντρα μου; Πότε αγόρι μου άλλαξες πορεία; Ντουγρού δεξιά πήγαινες. Τα μνημόνια που ψήφισες ρε Φώτη, είχαν αυτό τον προοδευτικό χαρακτήρα; Πλάκα μας κάνεις; Παλιοχαρακτήρα είχαν σαν τον ψαριανό και το δικό σου. Όταν ψήφιζες αγάπη μου, να κόψουν μισθούς και συντάξεις για ποιούς εργαζόσουν και ποιούς δούλευες;

Τώρα λίγη τσίπα δεν έχεις; Φυσικά δεν έχει. Θα ήθελε να έχει όμως Τσίπρα. O μόνος...
τρόπος να χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές δεν είναι ούτε η τρομοκρατία, ούτε τα ψέματα της ΝΔ, που δεν την πιστεύει κανείς. Ο Φώτης και τα άλλα "τεφαρίκια" της ΔΗΜΑΡ είναι η τελευταία ελπίδα του σαμαρά. Να μπουν στο ΣΥΡΙΖΑ σαν βομβιστές αυτοκτονίας του μνημονίου και να τα κάνουν σαν τα μούτρα τους.

Γιατί; Άκου και κρίνε: Ο Φώτης και άλλα "καλόπαιδα" έφυγαν από το ΣΥΡΙΖΑ για να κάνουν τη ΔΕΙΜΑΡ (Δεν Είμαστε Αριστεροί) ώστε μια πολύ κρίσιμη στιγμή να κόψουν ψήφους. Όταν η ΝΔ χρειάστηκε δεκανίκι η ΔΗΜΑΡ έπαιξε ευχαρίστως αυτό το ρόλο. Ναι αποχώρησε (όπως το ΛΑΟΣ) σε μια προσπάθεια παραπλάνησης, που όμως (όπως ακριβώς με το ΛΑΟΣ) έπεσε στο κενό.

Τώρα θέλουν οι "αριστεροί" που τους φτύνεις, συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ! Εντάξει, ο Φώτης τα έχει συνηθίσει αυτά τα κουφά και τις τούμπες. Αλλά αν ο ΣΥΡΙΖΑ πέσει στη λούμπα, θα γελάσει και το γαλανό κατσίκι. Γιατί τι σοι πολιτική θα κάνει ο Αλέξης; Ποιά έρευνα θα λέει πως θα κάνει και ποιούς θα τιμωρήσει που ψήφισαν τα μνημόνια;

Α ξέχασα! Δεν ψήφισαν Δήμα! Μπράβο! Να αθωώσουμε τότε κι όλους τους βιαστές, γιατί δεν έκλεψαν, ή γιατί δεν έκαναν κάποιο άλλο αδίκημα (φόνο, απάτη κοκ); Κι εξηγώ: Το να ψηφίσουν τη γλάστρα παρατείνοντας τη λεηλασία είναι ένα σοβαρό έγκλημα. Το ότι ΔΕΝ το έκαναν, ΔΕΝ αναιρεί τα εγκλήματα του παρελθόντος. Άλλωστε μπορούν να ζητήσουν από το λαό να εκτιμήσει τα όσα έπραξαν ή όχι. Αλλά να ζητάν θέσεις για τα αυτονόητα, ενώ στήριζαν τόσο καιρό το φασίστα σαμαρά, νομίζω πάει πολύ....

Ο Κουβέλης μπορεί να ονειρεύεται, αλλά ας ρωτήσει και τον απλό ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ. Ότι πουν τα στελέχη του πρώτου κόμματος. Που νομίζω πως θα ευχηθούν στη ΔΗΜΑΡ, να πάει να κάνει sex με όσα ψήφισε...

Αν πάει για το 1% θα βρεθεί 4,5% που ήταν παλιά με το Φώτη μέσα. Άλλωστε δεν ήταν τυχαίο που μόλις ο ανθρωποδιώκτης έφυγε ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε και τώρα είναι πρώτος. Οι ψηφοφόροι που δεν ψήφισαν στις ευρωεκλογές θα ψηφίσουν μεν για να σταματήσουν τα άδικα χαράτσια αλλά και με βάση την αξιοπιστία του καθενός. Άραγε θα υπάρχει αξιοπιστία σε κάποιον ο οποίος συνεργάζεται με αυτόν που ο λαός αποφάσισε να τον στείλει σπίτι του;

Φώτη, θα στο πω ευγενικά: Ψόφησες πολιτικά. Τέλος, kaputt που λένε κι ξένοι. Κάνε ένα ωραίο μνημόσυνο στο μαγαζί σου και να εύχεσαι μη σε θυμηθεί ο κόσμος και ζητήσει να είσαι κι εσύ στο δικαστήριο. Τράβα τώρα για κάνα τίλιο και μη ζητάς πολλά. Ο κόσμος σε δοκίμασε και σε αποδοκίμασε. Δέξου το και μην προκαλείς άλλο...

από το «Βαθύ Κόκκινο»

Πως γεννιέται το "Κοινωνικό πλεόνασμα"

Το αίσχος και η αθλιότητα των βιομηχάνων του «κοινωνικού πλεονάσματος»!....

Νοσοκομεία βασανιστές παιδιών και γιατρών

Παιδάκι 5,5 ετών περίμενε εννέα (9) ολόκληρες ώρες για να το εξετάσουν οι γιατροί - είλωτες του δικομματισμού!

Σε κοριτσάκι ανασφάλιστης οικογένειας ανέργων, ηλικίας 5,5 ετών, παρουσιάστηκαν πόνοι στο στήθος με προβλήματα στους βρόγχους. Στις 24/12, παραμονή Χριστουγέννων, και ώρα 7.15 το βράδυ η οικογένεια με το παιδί προσέρχεται εσπευσμένως στα επείγοντα του νοσοκομείο παίδων «Αγίας Σοφίας». Εκεί τους έδωσαν αριθμό ΑΝΑΜΟΝΗΣ 231!.... επαναλαμβάνουμε No 231!

Γύρω στις 11 το βράδυ, δηλαδή 4 ώρες μετά την άφιξη του παιδιού οι ελάχιστοι γιατροί- είλωτες του δικομματισμού, κατόρθωσαν τελικά να εξετάσουν το παιδί και έδωσαν εντολή να ...
γίνουν οι αναγκαίες εξετάσεις θώρακος και αίματος, ενώ το λογιστήριο, προηγούμενα, έχει διατάξει –παράνομα- τους ανέργους να πληρώσουν 18 ευρώ! Εάν δεν πληρώσετε μπροστά, τους είπαν στο λογιστήριο του νοσοκομείου, «οι εξετάσεις δεν θα γίνουν»!..... Οι γιατροί κάνουν την διάγνωση γράφουν τις συνταγές θεραπείας και γύρω στις 4 το πρωί δηλαδή μετά από 9 ολόκληρες ώρες (!) η οικογένεια επιστρέφει στο σπίτι!...

Το καθεστώς αυτό είναι σε γνώση των διοικητών του νοσοκομείου και προστατεύεται από αυτούς. Εννέα (9) ώρες ανάγκασαν παιδάκι των 5,5 ετών ( αλλά και εκατοντάδες άλλα παιδιά) και τους γονείς του, να περιμένουν στο Αγ. Σοφίας -υποτίθεται νοσοκομείο παίδων- για να μάθουν από τι πάσχει και να πάρει τη φαρμακευτική του αγωγή! Τα φάρμακα τα έδωσε το Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Βύρωνα.

Πίσω από αυτή την βαρβαρότητα, την οποία η κυβέρνηση του δικομματισμού έχει βαφτίσει «θυσίες του ελληνικού λαού», κρύβεται η αδίστακτη αντιλαϊκή στρατηγική του συστήματος και της πολιτικής του «ανταγωνισμού χωρίς όρια», που συνιστά απαίτηση της εγχώριας ολιγαρχίας, της Ε.Ε και των περίφημων τραστ των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ομίλων και των μονοπωλίων, τα οποία οι υπηρέτες του συστήματος, για να τα ουδετεροποιήσουν ταξικά, τα ονομάζουν αόριστα «αγορές»!...

Αυτή η πολιτική απαιτεί και στο τομέα της υγείας, λιγότερους γιατρούς, λιγότερο επιστημονικό και νοσηλευτικό προσωπικό, μείωση των αποδοχών τους, λιγότερα νοσοκομεία, ιδιωτικοποιήσεις κ . α μέτρα, ώστε να πετύχουν το περίφημο «κοινωνικό πλεόνασμα», που το πασάρουν ως ευεργεσία και «έξοδο» τάχα από την κρίση. Το «πλεόνασμα» αυτό πηγάζει από την επιβολή μιας απάνθρωπης πολιτικής, που είναι βουτηγμένη στην στέρηση, στην απελπισία και τον πόνο της φτωχολογιάς λαού μας και βρίσκεται στην υπηρεσία του μέγιστου κέρδος και της ολιγαρχίας του πλούτου. Είναι στην ουσία μια αναδιανομή δυστυχίας, αίματος και θανάτου στις γραμμές των αδύνατων και των φτωχών εργαζομένων και τις στρατιές των ανέργων.

Το ΚΙΦΒ δίνει το θέμα αυτό στην δημοσιότητα και περιμένουμε από τους προοδευτικούς βουλευτές, το δημοκρατικό επιστημονικό προσωπικό, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και τις λαϊκές κοινωνικές οργανώσεις να σκύψουν ειδικότερο πάνω από αυτό το σοβαρό πρόβλημα, που αφορά την υγεία των παιδιών, τα νοσοκομεία παίδων στην Αττική και ολόκληρη την Ελλάδα, την λειτουργία τους, τις ελλείψεις τους και τα ειδικότερα ζητήματα που ανακύπτουν από αυτή την λειτουργία. Δεν είναι οτιδήποτε. Αφορά το παιδί.

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΑΣ

Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Βύρωνα

ΚΙΦΒ

30.12.14

από το «Βαθύ Κόκκινο»

Τι θα συμβεί εάν ο ΣΥΡΙΖΑ εκλεγεί ως κορμός μιας κυβέρνησης;

του Σταύρου Κατσούλη


Το πιο πιθανό σενάριο.

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι σήμερα είναι εύκολο να υποκύψει κανείς, να λάβει μια παθητική στάση και να πείσει τον εαυτό του ότι φτάνει και περισσεύει απλά να πέσει η κυβέρνηση της Ευρώ-χουντό-κατοχής του Σαμαρά Βενιζέλου. Όλοι μας έχουμε ακούσει τα γνωστά επιχειρήματα όλων αυτών που έχουν αναθέσει όλες τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ: Ότι αυτούς δεν τους έχουμε δοκιμάσει ακόμη, ότι μάλλον έχουν κάποιον «άσο» στα χέρια τους που δεν αποκαλύπτουν ακόμη, ότι θα αλλάξουν την Ε.Ε. με τις νέες συμμαχίες που θα σχηματιστούν, ότι «δεν μπορεί, προοδευτικοί είναι, κάτι θα κάνουν καλύτερα» κλπ. κλπ.

Αλλά αυτά είναι ελπίδες χωρίς πραγματικό αντίκρυσμα στην καλύτερη των περιπτώσεων. Γιατί στην χειρότερη, αποδεικνύεται ότι μάλλον δεν πρόκειται να αλλάξει και τίποτα το σημαντικό, όπως βλέπουμε εδώ και μερικούς μήνες στην Περιφέρεια Αττικής όπου θεωρητικά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το πάνω χέρι, αλλά από «προοδευτική» έκφραση αυτής της εξουσίας, δεν είδαμε και τίποτα το σημαντικό...

Η δικαιολογία για την ουσιαστικά ανύπαρκτη αλλαγή στην Περιφέρεια Αττικής, είναι ήδη γνωστή: Ότι χωρίς συνολική αλλαγή του καθεστώτος σε ολόκληρη την χώρα, είναι δύσκολο να γίνουν επί μέρους αλλαγές στην συγκεκριμένη περιφέρεια.  Αυτήν την δικαιολογία κρατήστε την για αργότερα, γιατί είναι εξαιρετικά πιθανό να την ακούσουμε ξανά... Όλα αυτά βέβαια, θα έπρεπε να ήταν προβλέψιμα γιατί πολύ απλά, ο ΣΥΡΙΖΑ ως συλλογικό κόμμα δεν έχει εκφράσει καμιά από τις ελπίδες που έχει η συντριπτική πλειοψηφία όλων αυτών που θέλουν να τον ψηφίσουν. Ούτε κι εκεί που χρειάζεται, έχει αποδείξει ή τεκμηριώσει το πως ακριβώς θα γίνουν αυτά που όντως υποσχέθηκε. Δεν χρειάστηκε ποτέ άλλωστε, να αποδείξει τέτοια πράγματα. Αρκεί η ελπίδα του κόσμου, που πιστεύει ότι αρκεί να πέσει η σημερινή χούντα...

Αλλά για φανταστείτε το λίγο πιο διεξοδικά. Αντί να ελπίζουμε για κάτι καλύτερο στην βάση ατεκμηρίωτων υποσχέσεων και φρούδων ελπίδων, ας τα βάλουμε κάτω λίγο πιο πρακτικά. Φανταστείτε λοιπόν, ότι σπάει ο Διάολος το ποδάρι του, και η σημερινή κυβέρνηση δωσιλόγων αποφασίζει να πέσει και οδηγηθούμε σε εκλογές. Είναι προφανές, ότι ο τότε ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει την πλειοψηφία και είτε θα γίνει αυτοδύναμη κυβέρνηση, είτε θα σχηματίσει κάποιας μορφής κυβέρνηση συνεργασίας. Είναι όντως πολύ πιθανό, αν και ποτέ δεν πρέπει να ξεχνούμε για ποιους ακριβώς ανθρώπους μιλάμε, όταν μιλάμε για τους κυβερνώντες.

 
Τι θα παραλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ την επομένη των εκλογών;

Φανταστείτε λοιπόν, μια ωραία μέρα του Φλεβάρη, να παίρνει τα ινία της εξουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ είτε μόνος, είτε με κάποια άλλα κόμματα. Θα λάβει προφανώς και την καυτή πατάτα από τους προηγούμενους, που αποτελείται τουλάχιστον από τα εξής: Τα νέα μέτρα 1.8 δις και τον κρατικό προϋπολογισμό που θα επιστραφεί πιο σκληρός από ποτέ από την αρμόδια επιτροπή της Ε.Ε.. Και βεβαίως την τραπεζική βόμβα των 25 δις που μας προανήγγειλε ήδη ο Στουρνάρας, η οποία προμηνύει εμμέσως πλην σαφώς ένα τραπεζικό ολοκαύτωμα που θα έχει εκτός όλων των άλλων, ως τελικό αποτέλεσμα της το κούρεμα (Bail-in) όλων των καταθέσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει να αντιμετωπίσει και την γενικότερη κατάσταση με το απολύτως μη διαχειρίσιμο χρέος, τους εκατομμύρια άνεργους, το κλείσιμο και άλλων μικρών επιχειρήσεων, την πείνα, τον χαμό στον τομέα της υγείας, την καταστροφή της Παιδείας, τις μειώσεις των συντάξεων και μισθών κλπ.

Και να μην ξεχνάμε του πλειστηριασμούς για κάθε χρέος, που από 1/1/2015 θα αρχίσουν να γίνονται με ραγδαίους ρυθμούς. Ως εκ τούτου, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αντιμετωπίσει τα μαζικά κινήματα αποτροπής πλειστηριασμών και γενικότερα όλους τους συμπολίτες μας, που όπως είδαμε παραπάνω, έχουν ήδη αναθέσει σχεδόν ολοκληρωτικά τις ελπίδες τους σε αυτούς, αλλά έχει και εξαιρετικά μικρή υπομονή... Κι ενώ η κυβέρνηση αυτή θα βρίσκεται στην εξουσία στην βάση των υποτιθέμενων προοδευτικών και ριζοσπαστικών της υποσχέσεων, από την πρώτη μέρα της στην εξουσία, θα βρίσκεται καθημερινά και συνεχώς μπροστά στο ίδιο δίλημμα: Να πράξει υπέρ αυτού του Λαού, ή να ενδώσει στις επιθυμίες του κάθε λογής συμφέροντος που θέλει να τον βιάσει;

 
Θα αποδείξει την ριζοσπαστισμό του ο ΣΥΡΙΖΑ πρακτικά;

Ας το κάνουμε λίγο πιο πρακτικό. Κι ας πάρουμε για αρχή, την πιο απλή περίσταση: Αυτήν την εποχή και κάθε Τετάρτη, υπάρχει ένα συνεχώς διογκούμενο κίνημα αποτροπής πλειστηριασμών στα ειρηνοδικεία της χώρας. Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ την επομένη της εναλλαγής της εξουσίας; Θα στείλει την αστυνομία και τα ΜΑΤ στα ειρηνοδικεία για να υπερασπιστούν τις Τράπεζες και τους Δανειστές της χώρας που θέλουν να τα αρπάξουν όλα; Ή θα αφήσει τον Λαό να αντισταθεί; Με άλλα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ, θα υποστηρίξει πρακτικά το «ιμπεριαλιστικό και άκρως καπιταλιστικό συμφέρον» εκ των έσω και εκ των έξω για να συνεχίσει την καταστροφική δράση του όπως ακριβώς έκανε μέχρι και σήμερα; Ή θα ενδυναμώσει την Λαϊκή εξουσία; Εσείς τι λέτε; Σίγουρα η απάντηση δεν είναι τόσο απλή, όταν κανείς προσέξει έστω και λίγο, την ρητορική υψηλών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ...

Κι ας πάμε σε ένα λίγο πιο μεγάλο ζήτημα. Όπως είπαμε, κάποια στιγμή - κι όλως τυχαίως πολύ λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας από μια νέα κυβέρνηση - θα επιστρέψει ο προϋπολογισμός από την αρμόδια επιτροπή στην Ε.Ε.. Ο προϋπολογισμός αυτός βεβαίως έμμεσα θα υπαγορεύει κάθε λεπτομέρεια που έχει να κάνει με έσοδα-έξοδα του κράτους. Κι ως εκ τούτου, θα υπαγορεύουν ποιος θα πληρώσει την νύφη, ποιος θα πρέπει να χάσει ή/και να δώσει ακόμη περισσότερο για χάρη των δανειστών μας... Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση πλέον, μπροστά σε αυτό το δίλημμα; Θα τον δεχθεί χωρίς καμιά ένσταση, αποδεικνύοντας έτσι ότι η Ελλάδα ΔΕΝ είναι κυρίαρχο κράτος στην πράξη; Ή θα τον επιστρέψει από εκεί που ήρθε, αποδεικνύοντας έτσι ότι η Ελλάδα είναι κυρίαρχο κράτος, που δεν δέχεται να βιάζουν τον Λαό της κάποια συμφέροντα από το εξωτερικό; Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του έτοιμοι να «τα σπάσουν» με τον πυρήνα της Ε.Ε. για χάρη του Λαού που υποφέρει; Είναι δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ που διαμηνύει συνεχώς ότι δεν είναι υπέρ των μονομερών κινήσεων, να κάνει κάτι γι αυτό; Και πάλι δυστυχώς, τα λεγόμενα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Σταθάκης, ο Μηλιός, ο Παπαδημούλης και άλλων, καθώς και οι υποσχέσεις τους στους διάφορους τοκογλύφους και κυρίαρχους μέσα στην Ε.Ε., δείχνουν ξεκάθαρα το αντίθετο.

Κι αν δεν αποδειχθούν ικανοί να κάνουν κάτι για κάτι το τόσο αυτονόητο όπως είναι ο προϋπολογισμός του κράτους, τι θα κάνουν άραγε με τις εγχώριες τράπεζες που έχουν ήδη καταρρεύσει; Θα ακολουθήσουν τις εντολές της ΕΚΤ και λοιπών, έτσι ώστε και πάλι να στηριχθούν τα γνωστά και άγνωστα συμφέροντα που καταστρέφουν τον τόπο με απίστευτες διαπλοκές εδώ και τόσα χρόνια; Και εδώ που τα λέμε για τράπεζες γενικά, ο ΣΥΡΙΖΑ με την Τράπεζα της Ελλάδος τι θα κάνει; Θα την αφήσει να είναι ένας σκοτεινός οργανισμός όπου η επιμέρους νομισματική διαχείριση και η διαχείριση όλων των τεράστιων σκανδάλων στην ουσία αποτελεί τον μεγαλύτερο δούρειο ίππο στην χώρα μας σήμερα; Ψιλά γράμματα θα πει κανείς. «Ας λύσει τα τρέχοντα ζητήματα πρώτα και μετά βλέπουμε» θα πει ο ανίδεος που ελπίζει ότι αρκεί να αλλάξει κανείς το περιτύλιγμα, για να σταματήσει η βρώμα και η δυσωδία... Αλλά βεβαίως, όποιος έχει και την παραμικρή ιδέα για το τι γίνεται, θα γνωρίζει ότι εάν δεν καθαρίσει η κατάσταση από την ρίζα, άσπρη μέρα δεν θα δούμε.

 
Το χρέος, η διαπραγμάτευση σε ρυθμούς χελώνας και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και τώρα ας πάμε στο μείζον ζήτημα. Αυτό του χρέους και της λεγόμενης διαπραγμάτευσης. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ζήτημα σήμερα, εκτός από την ίδια την Δημοκρατία που χάνεται. Αλλά ακόμη και αυτή, σήμερα επηρεάζεται από το πως διαχειριζόμαστε το χρέος, γιατί όπως παραδέχεται ακόμη και η ίδια η Ε.Ε. δια μέσου των εκπροσώπων της, όσο η Πατρίδα μας χρωστά, τόσο δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά βελτίωση στην θέματα της Δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων γενικότερα.

Πως μας λέει σήμερα ότι θα διαχειριστεί το χρέος ο ΣΥΡΙΖΑ; Με κάποιας μορφής διαπραγμάτευσης θα πει κάποιος. Θα το δεχθούμε ως υπόθεση εργασίας, αν και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, προφανώς δεν συμμερίζονται αυτήν την λογική. Ο κ. Σταθάκης για παράδειγμα, πλέον μιλά για έναν νέο όρο, την «αντικατάσταση του μνημονίου», κάτι που εκτός του ότι δεν τεκμηριώνει την ουσία και το περιεχόμενο της «αντικατάστασης» αυτής, αποτελεί την τελευταία και απόλυτη αναδίπλωση των υποτιθέμενων θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά όπως είπαμε, ας δεχθούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να διαπραγματευτεί για ένα κούρεμα του χρέους, όπως λέει.

Δεν θα χρειαστεί να μπούμε καν στις λεπτομέρειες του. Δεν θα χρειαστεί να δούμε εάν θα προσπαθήσουν να κάνουν μια συμφωνία τύπου Marshal ή κάτι άλλο. Και δεν θα χρειαστεί, εφ' όσον αρχίσουμε να φανταζόμαστε το πως ακριβώς θα παίξουν το παιχνίδι οι επικυρίαρχοι του ολοκληρωτικού/φασιστικού καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Η πρώτη συνάντηση θα γίνει εν μέσω τεραστίων ελπίδων και ο κόσμος θα αναμένει κάποια τρομακτική αλλαγή στις συνομιλίες. Αλλά αμ δε! Οι έμπειροι αψήφιστοι υπεύθυνοι της Ε.Ε., την πρώτη φορά, δεν θα κάνουν καμιά αποδοχή σε κανένα από τα ζητούμενα. Η πρώτη τους κίνηση θα είναι να καθυστερήσουν τις διαπραγματεύσεις. Είναι σχεδόν απολύτως σίγουρο ότι η πρώτη συνάντηση θα οδηγήσει σε κάποια είδους αναβολή για την επόμενη συνάντηση, είτε του Eurogroup, είτε κάποιων άλλων. Κι εν τω μεταξύ, η «ριζοσπαστική» κυβέρνηση της «αριστεράς και της προόδου», θα έχει να ασχοληθεί με τις πολλαπλές καυτές πατάτες.

 
Το αυτονόητο των μονομερών κινήσεων, δεν είναι αυτονόητο για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όλα τα αρνητικά λοιπόν, θα τρέχουν με την ταχύτητα του φωτός, και το θέμα της διαπραγμάτευσης θα κινείται όσο το δυνατόν πιο αργά. Κι ως γνωστόν, τα διαλείμματα μεταξύ των συναντήσεων θα είναι τουλάχιστον του ενός μηνός και μάλλον απ΄ότι βλέπουμε σήμερα, πιθανώς δύο. Κάθε δύο μήνες λοιπόν, θα έχουμε μια μικρή-ελάχιστη πρόοδο στις διαπραγματεύσεις. Και πως θα μπορούσε να γίνουν αυτές πιο γρήγορα; Μα είναι απλό. Άσχετα με το ποια ακριβώς είναι η λύση για τον καθένα, θα πρέπει να ειπωθεί δημόσια - και εάν χρειαστεί ακόμη και εκτός χρόνου και τόπου της όποιας διαπραγμάτευσης - αυτό ακριβώς το αυτονόητο που θα έλεγε κάποιος πραγματικά φιλολαϊκός ηγέτης: 

«Δεν πάει άλλο, ο Λαός πεθαίνει, η οικονομία έχει καταποντιστεί, τα δικαιώματα των πολιτών μας έχουν αφανιστεί, δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο μπροστά στον θάνατο που σπέρνει η λιτότητα, εμείς μπορούμε να πληρώσουμε μόνο τόσο, η δεν μπορούμε να πληρώσουμε τίποτα!».

Δηλαδή: Στάση πληρωμών εδώ και τώρα, μέχρι έστω - τουλάχιστον - να μπορέσουμε να συζητήσουμε στην βάση του επείγοντος, και όχι όποτε τους καπνίσει εκεί στην Ε.Ε., ΔΝΤ και ΕΚΤ.  Αλλά τι έχει υποσχεθεί ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ στου δανειστές; Το ξέρουμε όλοι όσοι τουλάχιστον παρακολουθούμε: Ότι δεν υπάρχει καμιά περίπτωση μονομερών κινήσεων. Και ως αποτέλεσμα, όσο δεν γίνει κάτι τέτοιο, η Ελλάδα θα περιμένει από την Ε.Ε. να κάνει την όποια κίνησή της για να γίνει το οτιδήποτε...
 
Οι πιθανότητες να αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ τροπάριο και να εναντιωθεί ουσιαστικά στην φασιστική Ε.Ε. και λοιπούς τοκογλύφους είναι εξαιρετικά μικρές. Δεν είναι εύκολο για κάποιον ο οποίος δεν πιστεύει σε Πατρίδες και έχει αποδείξει πρακτικά ότι ο Λαός δεν έχει την παραμικρή ευθύνη εκτός από το να τον ψηφίσει, να κάνει πραγματικά ριζοσπαστικές κινήσεις. Το δέλεαρ της εξουσίας, το μέλι που υποτίθεται ότι βρίσκεται σε κάθε κυβερνητικό θώκο και το άρρωστο όνειρο της διεθνιστικής ολοκλήρωσης προς όφελος του κεφαλαίου όπως είναι δυνατόν να γίνει αποκλειστικά σήμερα, είναι πολύ μεγάλοι πειρασμοί για ένα κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, που ήδη σήμερα έχει κάνει πάρα πολλές υποχωρήσεις. Τι αλήθεια μας κάνει να πιστεύουμε ότι οι πλούσιοι μικροαστοί που παίζουν στα χρηματιστήρια και σήμερα ηγούνται του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν τα κότσια να κάνουν αυτό που συμφέρει τον Λαό και όχι τα δικά τους συμφέροντα; Να ήταν αυτά που λένε; Μακάρι να ήταν. Αλλά εδώ μας λένε ήδη τι σκοπεύουν να κάνουν ακριβώς, και μερικοί από αυτούς, το λένε και ξεκάθαρα.

 
Στο τέλος, η λύση είναι μόνο ένας ζωντανός και δυνατός Λαός.

Ποια είναι η πιθανότητα να έχουμε επιτέλους μια Πατρίδα όπου η εξουσία θα πράττει για χάρη της πλειοψηφίας του Λαού, στην ουσιαστική βάση μιας θεμελιώδους και πραγματικής δημοκρατικής ευαισθησίας, με βάση το σενάριο που αναλύθηκε παραπάνω; Ποια είναι η πιθανότητα να υπάρξουν οι πόροι που χρειάζονται για να ορθοποδήσει επιτέλους αυτός ο Τόπος, και να μην υπάρξει ποτέ πλέον το υποχείριο μιας ολιγαρχίας εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την τόλμη να κάνει αυτό που ζητά ο κάθε λογικός άνθρωπος; Και ποια είναι αλήθεια η περίπτωση εάν ο ΣΥΡΙΖΑ αποδειχθεί ανίκανος να διαχειριστεί την κατάσταση στην βάση μιας πραγματικά ζωντανής λαϊκής θέλησης, να μην καταλήξει ολόκληρη η παράταξή τους στα αζήτητα της Ιστορίας; Κι αν καταλήξει έτσι, έχουμε ποτέ σκεφθεί τι έρχεται μετά την εποχή του Alexis, του Σταθάκη και του Δραγασάκη; Έχουμε ποτέ σκεφθεί τι θα έρθει να μας κάτσει στον σβέρκο οριστικά, όταν αυτός δεν πράξει υπέρ του Λαού ξεκάθαρα και οριστικά;

Η λύση βρίσκεται αλλού, κι ευτυχώς δεν χρειάζεται να περιμένουμε κανέναν να μας την δώσει, παρά μόνον τον εαυτό μας. Ο Λαός αυτοπροσώπως, πρέπει να δείξει την θέλησή του. Εάν ο Λαός το κάνει αυτό αυθεντικά και δυναμικά, δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να αντισταθεί μπροστά σε αυτήν την πρωτογενή εξουσία. Αλλά για να γίνει αυτό, θα πρέπει να αλλάξει ο Λαός και για ν' αλλάξει απ ότι φαίνεται, θα πρέπει να νιώσει μέχρι το κόκαλο ότι δεν πάει άλλο, για να το κάνει επιτέλους. 

Όποιος ελπίζει για το καλύτερο, το πραγματικά καλύτερο κι όχι μια απλή επιστροφή στα προηγούμενα, οφείλει να μείνει όρθιος μέχρι να έρθει η στιγμή εκείνη που επιτέλους θα έρχεται ο κόσμος για να ρωτήσει τι μπορεί να κάνει Ο ΙΔΙΟΣ. Και τότε όλοι αυτοί που σήμερα είναι οι θεματοφύλακες του Έθνους, θα μπουν σε δράση για την αναγέννηση μας. Ως τότε, προετοιμαστείτε, ενημερωθείτε και ενημερώστε. Τίποτα δεν πάει χαμένο, και να μην ξεχνάμε ποτέ ότι έστω και μερικοί πραγματικοί και αγνοί πατριώτες και δημοκράτες να μείνουν, η φλόγα θα είναι πάντα ζωντανή και θα μπορέσει να αναζωπυρώσει ολόκληρο το Έθνος μας...

Στα τσακίδια λοιπόν!

του Άρη Σκιαδόπουλου

Ρίχνουν το χρηματιστήριο… Ποιοι το ρίχνουν; Ε;

Μας στέλνουν μήνυμα. Θέλουν να κάτσουμε στα αυγά μας για ν΄ αυγαταίνουν τα πλούτη τους. Τους ξέρουμε καλά κι ας κρύβονται πίσω από άυλους τίτλους. Οι τίτλοι είναι άυλοι αυτοί όμως έχουν σάρκα και οστά. Λεφτά μπορεί να έχουν, αλλά απέναντι σ΄ αυτή την πατρίδα εμετρήθησαν, εζυγίσθησαν και βρέθηκαν ελλιπείς.

Σ΄ αυτό τον τόπο πλούτισαν και σε βάρος αυτού τού λαού. Μα δεν έχουν καν το φιλότιμο της ανταποδοτικότητας. Ούτε καν της ανταποδοτικότητας για την υπομονή και τη στήριξη ενός λαού κατά τα δυο τρίτα φτωχοποιημένου.

Τους ευεργέτησε πολλαπλά κι επανειλημμένα αυτός ο τόπος. Με φοροαπαλλαγές, νομοσχέδια και υπαγορευμένες τροπολογίες την… δωδεκάτη,που τους ευνοούν σκανδαλωδώς. Πάντα μας ζητούσαν το κάτι παραπάνω. Μάλιστα πολλοί απ´ αυτούς μας εξεβίαζαν απειλώντας μας...
ότι θα πάρουν τις επιχειρήσεις τους και θα πάνε σε φορολογικούς παραδείσους. Σε χώρες πιο πάνω από μας, με εργατικό δυναμικό καθημαγμένο και ανύπαρκτη εργατική προστασία.

Ας ξεκουμπιστούν λοιπόν. Να πάνε στο διάολο γιατί είναι ανίκανοι κι ασήμαντοι αυτής της πατρίδας. Απάτριδες. Ας τους στερηθεί λοιπόν το ηθικό πλεονέκτημα να δηλώνουν Έλληνες. Γιατί είναι ακριβός τίτλος να είσαι Έλληνας έστω κι αν τα τελευταία χρόνια έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να μισήσουμε και ν΄ απαρνηθούμε αυτόν τον τόπο.

Να πάνε στα τσακίδια και να μείνουμε εδώ εμείς, όσοι μάθαμε να τιμάμε Θερμοπύλες, Μεσολόγγια και Αρκάδια. Να μείνουμε εμείς που η θυσία είναι επιλογή μας και δεν μας την επιβάλλει, για δικά του συμφέροντα, κανένα λαμόγιο..

Μπορεί και ν΄ αποτύχουμε. Η αποτυχία όμως θα είναι αποτέλεσμα του αγώνα μας κι  όχι μια κατευθυνόμενη επιλογή των κέντρων πού είναι και οι προστάτες των απάτριδων.

Να πάρουν μαζί και τους λακέδες τους, γιατί σ αυτή τη χώρα δεν είναι ικανοί ούτε το… χαρτί υγείας να μας κρατάνε.

Είναι αυτά τα γραφικά αθύρματα που τους υπηρέτησαν καταστρατηγώντας κάθε έννοια Δικαίου, Ηθικής και Αξιοπρέπειας. Τους τρώγαμε στη μάπα από τα κανάλια, νεροκουβαλητάδες της απόλυτης έκπτωσης.

Να πάρουν μαζί και κάποιες στρας κυράτσες, αγράμματες, που μας τις πλασσάρανε ως πρότυπα. Γκομενίτσες τρίτης κατηγορίας με συνοδούς… ερασιτεχνικής κατηγορίας.

Κι ας μείνουμε εμείς, μόνοι μας. Να μετρηθούμε με την ένδεια και τον πλούτο που φέρουμε και τις παρακαταθήκες της ιστορίας μας. Να μαζέψουμε τους επαίτες μας κι εκείνους που πεθαίνουν δίχως φάρμακα, στους δρόμους και στα παγκάκια… Γιατί αυτοί είναι οι σύντροφοί μας κι απέναντι σ αυτούς οριοθετείται το χρέος μας.

Τουλάχιστον αυτοί που θα ξανάρθουν μετά από μας νάχουνε ένα παράδειγμα. Κι εμείς, να μην ντρεπόμαστε να βλέπουμε τα παιδιά μας στα μάτια.

Αυτοί με τα φράγκα τους κι εμείς με την Πατρίδα μας.

από το «Ημερόδρομος»

Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση!

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Ο κύβος ερρίφθη.

Πάμε σε εκλογές στις 25 του Γενάρη. Η συγκυβέρνηση των δωσιλόγων δεν κατάφερε να συγκεντρώσει ούτε ένα παραπάνω ψήφο βουλευτή από την προηγούμενη ψηφοφορία για τον πρόεδρο της δημοκρατίας, αυτής της ευτελούς ελληνικής δημοκρατίας υπό καθεστώς ξένης κατοχής και δουλοπαροικίας χρέους.

Έτσι, η σημερινή ημέρα 29 Δεκέμβρη 2014 μπορεί να καταγραφεί ως μια σημαδιακή, μοιραία ημέρα. Μια ιστορική πραγματικά ημέρα που η ελληνική σύγχρονη τραγωδία οδηγείται στην τελική της φάση, αυτή της πλήρους αποκάλυψης. Μια φάση, που είτε μπορεί να οδηγήσει στον τέλειο εξευτελισμό και την ολοκληρωτική καταστροφή, είτε να ανοίξει χαραμάδα ελπίδας για μια άλλη πορεία λαϊκής και εθνικής ανασυγκρότησης.

Γνωρίζουμε όλοι τι θα επακολουθήσει τις επόμενες ημέρες μέχρι τις 25 του Γενάρη που θα διεξαχθούν οι εκλογές. Το καθεστώς χάνοντας και τα τελευταία του ερείσματα στο πολιτικό σύστημα, θα οδηγήσει τα πράγματα στα άκρα. Τρομοκρατία, εκφοβισμός, εκβιασμοί, σύγχυση και αποπροσανατολισμός, μέσω μιας χωρίς προηγούμενο πόλωσης.

Ωστόσο τα πράγματα έχουν πάρει πλέον το δρόμο τους, και αυτό πέρα από κάθε...
πιθανολογούμενο εκλογικό αποτέλεσμα.

Έστω κι αν χρειάζεται να περάσουμε από ένα ενδιάμεσο στάδιο προσπάθειας διακυβέρνησης με νέα υλικά προσκολλούμενα πάνω στα παλιά, προκειμένου να συντηρηθεί το καθεστώς και να ανακάμψει, χωρίς να αμφισβητηθούν, επί της ουσίας, οι παράμετροι που το διαμορφώνουν. Αλλά παλιά και νέα υλικά μαζί μονάχα ρωγμές και καθιζήσεις προδικάζουν.

Έστω κι αν ζήσουμε την κατάρρευση των όποιων καλών προθέσεων της αξιωματικής, τώρα, αντιπολίτευσης, που κατά τα φαινόμενα, θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, μπροστά στα αδιέξοδα των δικών της φαντασιώσεων για υπέρβαση των προβλημάτων εντός του δοσμένου πλαισίου και χωρίς να αμφισβητείται η καρδιά του, που αφορά ακριβώς στο καθεστώς κατοχής από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Έστω κι αν αποδειχθούν φρούδες οι ελπίδες όσων αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη και την εναποθέτουν σε αυτούς που τους υπόσχονται τις εύκολες και τις ανώδυνες λύσεις. Λες και υπάρχουν απ' αυτές πολλές για να διαλέξεις! Γιατί δεν είναι ακόμα λίγοι αυτοί που ονειρεύονται και το σκύλο χορτάτο και την πίττα ολάκερη.

Έστω κι αν ο φόβος κάνει αρκετούς να χώσουν το κεφάλι πιο βαθιά στην άμμο.

Επειδή τότε θα αποκαλυφθεί όλη η γυμνή αλήθεια. Και όλοι θα κληθούν να επιλέξουν. Με πρώτο το ΣΥΡΙΖΑ, που αν επιλέξει την ενσωμάτωση και την εξυπηρέτηση του καθεστώτος θα οδηγηθεί συντομότατα και με μαθηματική ακρίβεια στον κάλαθο των απορριμμάτων της ιστορίας, μαζί με αυτούς που τώρα δείχνει να αντιμάχεται.

Τότε και ο λαός δεν θα μπορέσει να διαφύγει από το να πάρει την τελική του απόφαση. Ή θα οδηγηθεί στη σφαγή, ή θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του, ανατρέποντας το σύνολο των καθεστωτικών δυνάμεων και ανοίγοντας τη λεωφόρο της απελευθέρωσης, με όσους έντιμους πολιτικούς θα έχουν απομείνει, καθώς και όσες δυνάμεις θα κατορθώσουν να μείνουν μέχρι τότε αλώβητες, να παρατίθενται μαζί με το λαό μπροστά στην τελική μάχη.

Η στιγμή αυτή, της καθοριστικής σύγκρουσης, δεν αργεί. Αντίθετα, η απόφαση του καθεστώτος, να ξεδιαλύνει το τοπίο και μέσω του Σαμαρά να επιταχύνει τις εξελίξεις, τη φέρνει πολύ πιο κοντά απ’ ό,τι οι ίδιες οι καθεστωτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να φανταστούν. Απ’ ό,τι και όλοι εμείς, που τέσσερα χρόνια τώρα, παλεύουμε για την ανατροπή θα μπορούσαμε, να έχουμε ελπίσει.

Επειδή ακριβώς, η στιγμή της τελικής σύγκρουσης, δεν ήταν λαϊκή επιβολή, αλλά αντίθετα καθεστωτική επιλογή, μπροστά στα δικά τους μεγάλα αδιέξοδα, αυτή η σύγκρουση θα είναι πρωτοφανώς σκληρή και με καθόλου δεδομένο το αποτέλεσμα.

Το διακύβευμα, λοιπόν, δεν είναι οι εκλογές, αλλά το τι θα επακολουθήσει. Και γι’ αυτό οφείλουμε να προετοιμαζόμαστε από τώρα. Και όσο η αναταραχή αυξάνει, όσο η αστάθεια μεγαλώνει και οδηγεί σε κυβερνητικά αδιέξοδα, τόσο οι εξελίξεις ευνοούν τον αλληλοσπαραγμό των καθεστωτικών και τη μάχη να δοθεί με καλύτερους όρους για το λαό και τη Δημοκρατία. Υπέροχη κατάσταση που σηματοδοτεί την ελευθερία που ζυγώνει.

Υπ’ αυτήν την έννοια η χώρα και η ελληνική κοινωνία μπήκε σήμερα ορμητικά σε μια νέα περίοδο με τα επαναστατικά χαρακτηριστικά πολύ πιο εμφανή από κάθε άλλη φορά, ίσως για πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια.

Είναι ακριβώς η στιγμή που η Ανάγκη των καιρών μέλει να γίνει Ιστορία!

Αρκεί όλοι μας να βρεθούμε εκεί όρθιοι να δώσουμε τη μάχη. Γιατί θα νικήσει αυτός που θα μείνει όρθιος μέχρι το τέλος.

από το "http://hereticalideas-gr.blogspot.gr/"

Σε 24 ώρες τελειώνουν όλα!

Δελαστίκ
Ποτέ άλλοτε ψηφοφορία της Βουλής των Ελλήνων δεν είχε παρακολουθηθεί από το λαό με τέτοιο ενδιαφέρον όσο η αυριανή για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Μόνο εκείνο το καυτό καλοκαίρι της αποστασίας του 1965, μισόν αιώνα πριν, το ενδιαφέρον ήταν μεγαλύτερο, αλλά τα τεχνικά μέσα παρακολούθησης του πολιτικού εγκλήματος την ώρα που γινόταν ήταν ανύπαρκτα σχεδόν. Αντιθέτως, αύριο μετά τις 12 το μεσημέρι και ως τη 1 περίπου σύσσωμος ο ελληνικός λαός θα βλέπει ακαριαία τι ψηφίζει ο κάθε βουλευτής στις τηλεοπτικές οθόνες, αφού η ψηφοφορία είναι φανερή.
Τότε, το 1965, κυριαρχούσε στο λαό η αγωνία και ο φόβος, καθώς οι εξαναγκασμένοι από το παλάτι και τη CIA αποστάτες ανέτρεπαν σταδιακά την προ ενάμιση έτους δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου. Αποστολή που τελικά στέφθηκε με επιτυχία και άνοιξε διάπλατα το δρόμο για την εγκαθίδρυση της χούντας των συνταγματαρχών και την επτάχρονη δικτατορία. Τώρα, στο χάραμα του 2015, κυριαρχεί η ελπίδα ότι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου δεν θα κατορθώσει να συσπειρώσει 180 βουλευτές για να εκλέξει….
Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οπότε βάσει του Συντάγματος η χώρα θα οδηγηθεί σε περίπου ένα μήνα σε βουλευτικές εκλογές κι έτσι δημοκρατικότατα η Ελλάδα θα απαλλαγεί από τη «χολέρα» της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Για να επιτραπεί όμως στο λαό να εκφράσει διά της ψήφου του την ετυμηγορία του ποια κυβέρνηση θέλει, απαιτείται να το αποφασίσουν αύριο οι βουλευτές. Καθόλου εύκολη δεν είναι μια τέτοια απόφαση, επειδή αν ωθήσουν με την ψήφο τους σε εκλογές ένα μήνα μετά, σχεδόν οι μισοί… (!) από τους σημερινούς βουλευτές αποκλείεται να επανεκλεγούν. Οι μισοί, κάπου 150, όχι τριάντα ή πενήντα βουλευτές! Ψηφίζοντας «Όχι» οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ ή κάποιοι ανεξάρτητοι καλούνται ουσιαστικά να… αυτοκτονήσουν κοινοβουλευτικά! Βασικά θα ήταν αδύνατο να υπάρξουν πρόωρες εκλογές υπό κανονικές συνθήκες. Υπάρχουν όμως παράγοντες που αλλάζουν τα δεδομένα.
Ο πρώτος παράγοντας και ο πιο καθοριστικός από όλους είναι ότι κατά μοναδική εξαίρεση η χώρα οδηγείται σε εκλογές βάσει του Συντάγματος με μόνο 121 ψήφους, όταν αποτυγχάνει η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο δεύτερος παράγοντας είναι ότι τα κόμματα που οπωσδήποτε θα αυξήσουν τους βουλευτές τους, αν γίνουν εκλογές, έχουν όλα μαζί 95 βουλευτές(71 ο ΣΥΡΙΖΑ, 12 το ΚΚΕ και 12 οι ΑΝΕΛ).
Από την άλλη πλευρά, με την ηγεσία της στη φυλακή, η Χρυσή Αυγή δεν έχει άλλη επιλογή παρά να βάλει τους 16 εναπομείναντες βουλευτές της να ψηφίσουν «Όχι», αν θέλει να συνεχίσει να υπάρχει. Οι «μπετοναρισμένοι» αρνητικοί ψήφοι δηλαδή ανέρχονται σε 111, αν και ορισμένοι από αυτούς, ελάχιστοι, είναι «σίγουροι» υπό ορισμένες προϋποθέσεις που δεν είναι της ώρας να συζητηθούν. Ο τρίτος παράγοντας είναι πως πέραν των 111 ψήφων που προαναφέραμε, στη δεύτερη ψηφοφορία 21 ακόμη βουλευτές της ΔΗΜΑΡ και ανεξάρτητοι έχουν ήδη ψηφίσει εναντίον της υποψηφιότητας του Σταύρου Δήμα . Έχουμε την πολιτική εκτίμηση ότι 4-5 βουλευτές είναι λόγω παρελθόντος έτοιμοι να ψηφίσουν «ναι» χωρίς την παραμικρή αντίδραση. Για να αυξηθούν όμως αυτοί και να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, απαιτείται να ληφθούν άλλου είδους αποφάσεις από το σύστημα, οι οποίες θα εξαντλήσουν όλες τις εφεδρείες του. Δεν υπάρχουν ενδείξεις περί αυτού. Το σύστημα δεν δίνει μάχη για να κρατήσει τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο στην εξουσία. Αντιθέτως, προετοιμάζεται να δώσει την καίρια μάχη προσέγγισης και σταδιακής ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ και της μελλοντικής κυβέρνησης του. Αν το κατορθώσει, θα λύσει ένα στρατηγικής σημασίας πρόβλημα που έχει αυτή τη στιγμή με την πλήρη αποσύνθεση και εκλογική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ.
Υπό το πρίσμα της ανάλυσης αυτής, αν παρά τις προβλέψεις εκλεγεί ο Σταύρος Δήμας Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θα έχουμε μια σαφώς διαφορετική πολιτική κατάσταση από αυτήν που νομίζουμε. Αφού όμως αύριο θα έχουμε γεγονότα και όχι εικασίες, δεν έχουν κανένα νόημα αυτές οι συζητήσεις τέτοιες ώρες πια. Σε 24 ώρες διαμορφώνεται η νέα πολιτική ως γεγονός τετελεσμένο και βάσει αυτού εκτιμούμε το δεδομένο είτε την πορεία προς τις εκλογές μετά έναν περίπου μήνα είτε της καταβύθισης στο πιο πηχτό σκοτάδι του Μνημονίου και του κατοχικού εξανδραποδισμού των Ελλήνων. Σε 24 ώρες θα ξέρουμε. Το βέβαιο είναι ότι όλα τα κόμματα μέχρι σήμερα προετοιμάζονται για εκλογές υπό το κράτος της βεβαιότητας ότι η κυβέρνηση αδυνατεί μα μαζέψει 180 βουλευτές για να παρατείνει την παραμονή της στην εξουσία.
Τη μεγαλύτερη ζημιά πάντως σε περίπτωση εκλογών θα την πάθει ο Βενιζέλος και το ΠΑΣΟΚ του, που θέλει να το διαλύσει αθορύβως και να φτιάξει την κακόηχη ΔΗ.ΠΡΟ.ΠΑ (Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη) για να την ελέγχει ο ίδιος και να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Με τον Γιωργάκη έτοιμο να ανακοινώσει από αύριο το απόγευμα, βιά Τρίτη, το δικό του κόμμα και το επώνυμο Παπανδρέου να του εξασφαλίζει με σιγουριά ποσοστό άνω του 3% με κορμό τους συνταξιούχους, αν η χώρα πάει σε εκλογές λόγω αποτυχίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, η κατάσταση γίνεται πολύ δύσκολη για τον Βενιζέλο. Πρέπει να δώσει πολύ σκληρή μάχη με εντελώς αβέβαιη έκβαση για να περάσει το 3% η ΔΗΠΡΟΠΑ του και να μπει στη Βουλή, με όλη την απέχθεια που προκαλεί ως προσωπικότητα ο ίδιος και με αντίπαλο έναν Παπανδρέου, έστω και τον πιο ανίκανο πολιτικά, ο οποίος όμως έχει διατελέσει και πρωθυπουργός, έστω σαν «μνημονιακό σκυλί».
Σίγουρα πάντως, αν η αυριανή ψηφοφορία της Βουλής οδηγήσει σε εκλογές βουλευτικές, τίποτα δεν θα μείνει όρθιοστον κομματικό συσχετισμό δυνάμεων.
από το «Πριν»

Απ’ τ’ αριστερά. Για την "Πατρίδα"

Σε απάντηση αυτών που προσπαθούν να παραπλανήσουν το λαό παραποιώντας τα λεγόμενα των διαφόρων θεωρητικών και κρύβοντας την αλήθεια. Η μελέτη τους και η αντίληψή τους για την ιστορία και τα επαναστατικά κινήματα φτάνει τόσο μακριά, ώστε ταυτίζουν χωρίς δεύτερη σκέψη τον πατριωτισμό με το φασισμό, συμπεριφερόμενοι φασιστικά στη θέα και μόνο της Ελληνικής σημαίας, με τραγικό αποτέλεσμα να καταφέρουν να απομακρύνουν τόσον απλό κόσμο από το κίνημα, και να τον ρίξουν στην αγκαλιά της Χ.Α.

  

“Ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν επιφέρει στις συνειδήσεις μια μεταβολή που δημιουργεί νέα αδελφική στάση, τόσο πάνω στον ατομικό χώρο μέσα στην κοινωνία που οικοδομεί ή που έχει οικοδομήσει το σοσιαλισμό, όσο και στον παγκόσμιο χώρο, για όλους που υποφέρουν από την ιμπεριαλιστική καταπίεση“

(Ε. Τσεγκεβάρα. Ομιλία στο Αλγέρι – 1965)

Η ευημερία του Κράτους είναι η αθλιότητα του πραγματικού Έθνους, του λαού. Το μεγαλείο και η ισχύς του Κράτους είναι η σκλαβιά του Λαού. Ο Λαός είναι ο φυσικός και νόμιμος εχθρός του Κράτους. Και αν ακόμη ο Λαός υποκύπτει – πολύ συχνά αλίμονο – στις αρχές, κάθε αρχή τού είναι μισητή.

Μ. Μπακούνιν.

“Λαέ θυμήσου, το χώμα που πατάς, λευτέρωσε ο Άρης και το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ”

Ο Μαρξ και ο Ένγκελς είπαν στο “Κομμουνιστικό Μανιφέστο” ότι οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα. Ο ίδιος, όμως, ο Μαρξ, επανειλημμένα καλούσε να πάρουν μέρος σε εθνικό πόλεμο: ο Μαρξ το 1849, ο Ένγκελς το 1859 (το τέλος της μπροσούρας του “Πάδος και Ρήνος”, όπου διεγείρεται ανοιχτά το εθνικό αίσθημα των Γερμανών, τους καλούν ανοιχτά σε εθνικό πόλεμο). Το 1891 ο Ένγκελς, λόγω της απειλής και του επερχόμενου τότε πολέμου της Γαλλίας (Μπουλανζέ) και του Αλέξανδρου του Γ’ ενάντια στη Γερμανία, αναγνώριζε ανοιχτά την “υπεράσπιση της πατρίδας”.

Και μην ξεχνάς ποτέ  το  “Καλή Πατρίδα Σύντροφε !”

Δ. Καζάκης: «Εκθετοι οι αγρότες μετά τo “deal” της Πειραιώς με την Κ.Κ.R.»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στον κίνδυνο που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν οι αγρότες –κυρίως μικρομεσαίοι– της χώρας μας, μετά το “deal” της Τράπεζας Πειραιώς με την  private equity KOHLBERG KRAVIS ROBERTS (KKR), για πώληση επιχειρηματικών δανείων ύψους 1,2 δις, αναφέρθηκε ο οικονομολόγος -αναλυτής και ιδρυτικό μέλος του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.) Δημήτρης Καζάκης, μιλώντας στον διαδικτυακό ραδιοσταθμό “e-roi.gr”.

Ο Δημήτρης Καζάκης επισήμανε, μεταξύ άλλων: «To private equity KKR, εξειδικεύεται  σε δυο τομείς. Τα ασφαλιστικά ταμεία, «αξιοποιώντας» περιουσιακά στοιχεία και  σε αγροτικές κ αλλιέργειες. Η KKR έρχεται για να αγοράσει τα δάνεια των αγροτών –και κυρίως των μικρομεσαίων– και να τους εγκλωβίσει στην περίφημη συμβολαιακή γεωργία  ή συμβολαιακή επιχειρηματική. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι  οι αγρότες μετατρέπονται  σε δουλοπάροικους. Δεσμεύονται  προκαταβολικά για όλα τα περιουσιακά στοιχεία που διαθέτουν, για την παραγωγή,για τον τρόπο παραγωγής, για το προϊόν, αλλά και για το πού θα πωληθεί».

Πρόσθεσε δε, ότι κατά το παρελθόν, «η private equity KKR, διείσδυσε στις αγορές της Ασίας όταν έγιναν τα μεγάλα πειράματα με την Monsanto και ενίσχυσε τα πειράματα με τα μεταλλαγμένα, ωθώντας πάνω από 100.000 αγρότες στην αυτοκτονία, όταν έφταναν σε αδιέξοδο».

Οπως υπογράμμισε «εκείνοι υπέγραφαν συμφωνίες συμβολαιακής γεωργίας με σχήματα σαν την KKR, που εξυπηρετούσαν συμφέροντα της Monsanto και άλλων παρόμοιων πολυεθνικών. Τώρα, έρχονται και στη χώρα μας».

Οπως έγινε γνωστό από δημοσιεύματα του τύπου, σύμβουλοι της Τράπεζας Πειραιώς στη συναλλαγή είναι οι Deutsche Bank AG, Shearman & Sterling LLP και η Δικηγορική Εταιρεία Κουταλίδη. Σύμβουλοι της KKR στη συναλλαγή είναι οι Weil, Gotshal & Manges, Karatzas & Partners Law Firm, Arthur Cox and Deloitte LLP.

Το Γραφείο Τύπου

Αθήνα 20/12/2014

Προετοιμάζουν το... άλλοθι της «καμμένης γης»!

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου

του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.)

Όσο περνούν οι ώρες προς την επόμενη φάση της διαδικασίας για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, τόσο περισσότερη δυσοσμία αναδύεται από τα... άδυτα του πολιτικού συστήματος της κομματοκρατίας. Μετά την ακατάσχετη προεδρολογία, την κινδυνολογία, την τρομολαγνεία και την αμετροέπεια -ελλείψει φερέγγυου πολιτικού λόγου- μας προέκυψε και η σκανδαλολογία. Έτσι, ξεκίνησε -και εξελίσσεται- ένας νέος γύρος «αντιπαράθεσης» περί χρηματισμού βουλευτών, που η κάθε... ομάδα προσπαθεί  να εκμεταλλευτεί δεόντως. Επενδύοντας, προφανώς, στην «κοντή» μνήμη των ελλήνων πολιτών, που ξεχνούν ότι ανέκαθεν το κοινοβουλευτικό σύστημα στηριζόταν στη διαπλοκή και την εξαγορά!

Όμως, η ουσία βρίσκεται αλλού. Στις δεκάδες των τροπολογιών που περνούν, με φρενήρεις ρυθμούς, από το κατοχικό κοινοβούλιο, σφίγγοντας ολοένα και περισσότερο τη θηλιά στο λαιμό της χώρας και του λαού. Εκτελούν, χωρίς δεύτερη σκέψη, τις εντολές των δανειστών και τοκογλύφων, προετοιμάζοντας  με σχολαστικότητα το άλλοθι της «καμμένης γης», που θα επικαλεσθεί ο επόμενος διαχειριστής του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος!

Μπροστά σ’ αυτή την ανελέητη επίθεση του κατοχικού καθεστώτος, ως μόνη διέξοδος προβάλλει η δημιουργία ενός δημοκρατικού, πατριωτικού πόλου, προς την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση. Είναι η μοναδική ελπίδα για τη χώρα και τον λαό!

Το Γραφείο Τύπου

Αθήνα 21/12/2014

Η επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που απεύθυνε ο ομογενής Χρήστος Μαγγούτας, από το Τορόντο του Καναδά και την έκανε γνωστή ο Γιατρός κ. Κλεάνθης Γρίβας.

Σαν τον δικό μας Πρόεδρο της Δημοκρατίας......

 

 

"Προς τον κ. Παπούλια:

Είστε πρόεδρος της Δημοκρατίας;

Αν είχα τη δύναμη, θα προτιμούσα ως πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας όχι εσάς αλλά τον Ισλανδό πρόεδρο, τον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον.
Μπορεί να καυχιόμαστε ότι εμείς γεννήσαμε τη δημοκρατία, αλλά πάει καιρός πια που δεν έχουμε συγγένεια μαζί της.

Όταν το ισλανδικό Κοινοβούλιο ενέκρινε κάποιο νόμο παρόμοιο με το Μνημόνιο 1 και στάλθηκε για επικύρωση στον πρόεδρο της δημοκρατίας,
αυτός ενεργοποίησε το μόνο... δικαίωμα που είχε, όπως κι εσείς: δεν το υπέγραψε και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε
δημοψήφισμα στη χώρα αυτή. Η εξήγηση ήταν σαφής:

«Δεν μπορώ εγώ ή οι λίγοι βουλευτές που ψήφισαν αυτό το νόμο να αναλάβω την ευθύνη να επικυρώσω ένα νόμο που θα επηρεάσει τη ζωή κάθε
πολίτη της χώρας μου. Σε ένα τόσο σοβαρό θέμα μόνο ο λαός μπορεί να αποφασίσει».

Το δημοψήφισμα έγινε και ο λαός απέρριψε το νόμο. Δεν είχε άδικο: τρεις τράπεζες είχαν δανειστεί 80 δις ευρώ, ήτοι το δεκαπλάσιο από το
Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα της χώρας, είχαν χρεοκοπήσει και τώρα ζητούσαν από το λαό να πληρώσει τους δανειστές σε διάφορες χώρες.

Οι πολιτικοί άρχισαν νέες συνομιλίες με τους δανειστές και έφεραν τροποποιημένο σχέδιο στη Βουλή (κάτι σαν Μνημόνιο 2), το οποίο
ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία και στάλθηκε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για επικύρωση. Και πάλι εκείνος είπε όχι και ζήτησε νέο δημοψήφισμα.

Το επιχείρημά του ήταν σαφέστατο: «Στα μεγάλα θέματα δεν αποφασίζουν προσωρινοί ηγέτες, ηγέτης είναι ο λαός και αυτός θα αποφασίσει».

Χρειάστηκε να κατεβεί στους δρόμους για να υπερασπιστεί τη θέση του ενάντια στη λυσσαλέα επίθεση των πολιτικών. Υπάρχουν βίντεο που
δείχνουν τη σύζυγό του να αγκαλιάζει διαδηλωτές που η αστυνομία τους έχει πνίξει στα καπνογόνα. Ήταν ανένδοτος στις αρχές του:

«Υπάρχουν χώρες πιο ισχυρές οικονομικά από μας, εμείς όμως δεν πρόκειται να βάλουμε το κέρδος πάνω από τη Δημοκρατία».

Στο νέο δημοψήφισμα ο λαός απέρριψε και το Μνημόνιο 2.

Ο πρόεδρος το πήγε ακόμα πιο πέρα και ζήτησε αναθεώρηση του συντάγματος, μόνο που αυτή τη φορά η αναθεώρηση δε θα γινόταν από πολιτικούς αλλά από τον ίδιο το λαό. Το επιχείρημά του ήταν και πάλι ατράνταχτο:

«Ο λαός είναι η υπέρτατη εξουσία, αυτός πρέπει να συντάξει το σύνταγμα».

Έγιναν χιλιάδες συναντήσεις, στάλθηκαν άπειρα ηλεκτρονικά μηνύματα και η λαϊκή επιτροπή κατέληξε σε μια μορφή του συντάγματος που φυσικά δεν είχε ούτε παραγραφές, ούτε ασυλίες και ούτε φοροαπαλλαγές για τους πολιτικούς.

Δεν έχει γίνει ακόμα δημοψήφισμα για το σύνταγμα, καθώς οι πολιτικοί παλεύουν με κάθε μέσο να το καθυστερήσουν, αλλά δε θα το πετύχουν για πολύ.

Σε κάποια στιγμή χρειάστηκε να καλέσουν το ΔΝΤ για βοήθεια, αλλά υπό ένα όρο: «Θα σας πληρώσουμε ό,τι δανειστούμε, αλλά υπό ένα όρο: δε θα πειραχθούν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα κοινωνικά προγράμματα, γιατί είμαστε μια σκανδιναβική σοσιαλιστική κοινωνία και σκοπός μας είναι η

​

ευημερία του πολίτη και όχι τα κέρδη των τραπεζών».

Ούτε κεραμίδα να έπεφτε στα κεφάλια των αρμόδιων του ΔΝΤ, αλλά τελικά το δέχτηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία του ταμείου, γιατί κατάλαβαν ότι δεν έχουν να κάνουν με άτομα όπως ... (δε χρειάζεται να αναφέρω ονόματα).

Αλλά ο πρόεδρος μιας δημοκρατίας δε σταμάτησε εκεί: ζήτησε να γίνει έλεγχος στα οικονομικά όλων των πολιτικών και πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν τον πέλεκυ της δικαιοσύνης, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του πρωθυπουργού.

Η έκθεση της αδέσμευτης επιτροπής έφτασε τις 2,500 σελίδες και χρειάστηκαν 45 συνεχείς ώρες για να διαβαστεί από καλλιτέχνες, συγγραφείς, απλούς πολίτες σε κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας.

Και το συμπέρασμά ήταν σαφές: δεν ευθύνεται ο λαός για όσα έκαναν οι πολιτικοί οι οποίο εκλέχτηκαν λέγοντας τα αντίθετα από όσα υποσχέθηκαν.

Τρία χρόνια μετά η Ισλανδία αρχίζει να βγαίνει από την κρίση, στην Ελλάδα μας λένε ότι θα χρειαστούν δεκαετίες και αν....

Και κάτι ακόμα: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ισλανδίας δεν το έκανε αυτό για να κρατηθεί στην καρέκλα. Πριν λίγες μέρες δήλωσε ότι δε θα είναι υποψήφιος για επόμενη θητεία. «Εκπλήρωσα το χρέος μου στο λαό μου» ήταν η λακωνική δήλωσή του (όχι, δεν είπε αν ήταν και στην Εθνική Αντίσταση).

Μήπως κ. Παπούλια θα έπρεπε να επισκεφθείτε τους Βίκινγκς της Ισλανδίας για να πάρετε κάποια μαθήματα δημοκρατίας; Μήπως αυτοί που έτρωγαν βελανίδια όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, τώρα ξέρουν καλύτερα τι σημαίνει δημοκρατία ενώ εσείς την ευτελίζετε (ουσιαστικά μια πράξη αιμομιξίας) στη χώρα που γεννήθηκε;

Και μια ακόμα δήλωσή του Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον:

«Έχω την σταθερή εντύπωση ότι τα κόμματα στη Βουλή δεν εκφράζουν αυτή την εποχή αντίστοιχη αναλογία στο λαό».

Εσείς θα κάνατε ποτέ αυτή τη δήλωση, που είναι πασιφανής σε κάθε έλληνα πολίτη;

Θα ήθελα να σας δω δίπλα στον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Έτσι για να καταλάβω τι σημαίνει γίγαντας και τι νάνος Πρόεδρος της Δημοκρατίας...."
Για την αντιγραφή, Κλεάνθης Γρίβας."
Η επιστολή δεν είναι του κ. Κλεάνθη Γρίβα, γι' αυτό γράφει από κάτω "Για την αντιγραφή Κλεάνθης Γρίβας" 

Είναι επιστολή του ομογενή Χρήστου Μαγγούτα από το Τορόντο του Καναδά και έγινε γνωστή - καλώς φυσικά- 

από τον κ. Κλεάνθη Γρίβα, που την έστειλε σε κάποια μέσα.

 

Αεροσκατολογία.

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου (ΚΙΜΠΙ)

Από πολλές απόψεις χαίρομαι που υπάρχουν. Χαίρομαι που υπάρχουν ο Βενιζέλος, ο Σαμαράς, ο Χαρδούβελης, ο Στουρνάρας, ο Γιούνκερ, ο Μοσκοβισί, η Βούλτεψη. Χαίρομαι που υπάρχουν και μιλούν. Που τα λόγια  βγαίνουν από το στόμα τους σαν ούρα ακράτειας, σαν ασυγκράτητες μάζες αερίων που απεγκλωβίζονται με βία από τον εντερικό σωλήνα, κατατροπώνοντας την άμυνα του σφιγκτήρος μυός, σαν διάρροιες που ακολουθούν την ίδια ακριβώς εκρηκτική διαδρομή. Χαίρομαι που υπάρχουν, μιλούν και δεν υποψιάζονται πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι η δυσωδία που προκαλούν.

Να ένα μικρό, απαράμιλλο δείγμα λογο-διάρροιας: «Οποιαδήποτε μαγκιά στην Ε.Ε. πληρώνεται με τρόπο καταλυτικό και άμεσο και ο ψευτοτσαμπουκάς στην Κομισιόν για θέματα της απολύτου αρμοδιότητας της φέρνει άμεση και ζεστή την εκδίκηση της». Βενιζέλος έφα. Στην Καστοριά. Στα γουναράδικα.  Σαν αλεπού που της λείπει επίγνωση του κινδύνου ότι κάθε έξοδος για αναζήτηση τροφής μπορεί να είναι κι ένα μοιραίο ραντεβού με το τσιγκέλι και το μαχαίρι του εκδοροσφαγέα. Αυτή ήταν η μαγκιά της αλεπούς κατά τη λαϊκή παράδοση, που τη δανείστηκε κι ο Άρης κατά την ιστορική παράδοση. Με τη μαγκιά του Βενιζέλου, σχέση ουδεμία. Με τη μαγκιά του ΣΥΡΙΖΑ, που υπονοεί ο Βενιζέλος, θα δείξει αν υπάρχει επαφή. Ελπίζει κανείς στο στοιχειώδες.

Άλλο είναι το θέμα μας. Η μαγκιά της Κομισιόν. Ο τσαμπουκάς του ευρωπαϊκού ιερατείου, που τόσο γλαφυρά και απολύτως ρεαλιστικά περιγράφει ο αντιπρόεδρος, η αντιπροεδράρα και προεδράρα συνάμα. Τέτοιες ακριβώς είναι η Κομισιόν, η Ε.Ε., η Ευρωζώνη, η ΕΚΤ. Άμα τους μπει κανένας στη μύτη έχουν έτοιμη, άμεση και ζεστή την εκδίκησή τους. Η Ε.Ε. έχει γίνει μια αίθουσα βασανιστηρίων, ο θάλαμος απομόνωσης σωφρονιστικού καταστήματος, ένα κολαστήριο, ένας μηχανισμός τιμωρίας και εκδίκησης. Ευχαριστούμε, αντιπρόεδρε. Ευγνωμονούμε για τη συμβολή του στην εμπέδωση αυτού που προ πολλού έχουμε καταλάβει, αλλά είναι άλλο πράγμα να τ’ ακούμε από το στόμα του, να βγαίνει βροντερό ως βίαιη εξαέρωση, απειλητικό σαν ορμητική εκκένωση. Ευχαριστούμε τον κ. Βενιζέλο για την παρρησία και ειλικρίνεια με την οποία ομολογεί ότι κι αυτός κι ο προϊστάμενός του πρωθυπουργός είναι μέσ’ στα σκατά. (Εφόσον ισχύει ο διάλογος κατά τη συνάντησή του με τον Τσίπρα, που μετέφεραν ΤΑ ΝΕΑ. Τον αναπαράγω με την ευκαιρία. «Βενιζέλος: Μα τι σε έχει πιάσει και θέλεις ντε και καλά να βουτηχτείς στα σκ@τ@. Τι βιάζεσαι; Περίμενε. Έτσι και αλλιώς θα γίνεις κάποια στιγμή. Τσίπρας: Γιατί πρέπει απαραίτητα να βουτηχτώ στα σκ@τ@; Θα τα καταφέρουμε έτσι, που να μη χρειαστεί να γίνει τίποτε από όλα αυτά. Βενιζέλος: Αγόρι μου, δεν έχεις καταλάβει. Θα σε γαμ@@@ με το που θα αναλάβεις...» Εφόσον είναι αληθής ο διάλογος- και ποιος τολμά να αμφισβητήσει τη ναυαρχίδα της διαπλοκής, ΤΑ ΝΕΑ;-, οφείλουμε να ευχαριστήσουμε πάλι τον αντιπρόεδρο για μια ακόμη ακριβέστερη περιγραφή του ευρω-αποχωρητηρίου. Άλλωστε και τα σκατά- δεν μας χρειάζονται τα σύμβολα απόκρυψης στη λέξη- προϊόν εκκένωσης είναι).

Ευχαριστούμε, επίσης, τον Γιούνκερ που μας υπενθυμίζει ότι την έχει χεσμένη (ή κλασμένη) τη δημοκρατία, αυτό το αδειανό πουκάμισο που δεν δικαιούται να κάνει μαγκιές στο Διευθυντήριο. Ευχαριστούμε και τον Μοσκοβισί, που μας κουνάει κουτοπόνηρα το χαρτί του Grexit μέσ’ στη μούρη μας, να φοβηθούμε, σκιαχτούμε, να λουφάξουμε, να το βουλώσουμε, να χεστούμε πάνω μας, να καταλάβουμε το κοινοβούλιο και να απειλήσουμε με ξύλο όποιον βουλευτή τολμήσει να μην ψηφίσει πρόεδρο. Ευχαριστούμε την Κομισιόν που δείχνει πόσο απεχθής τής είναι η λαϊκή βούληση, ούτε καν η ίδια η λαϊκή βούληση, απλώς και μόνο η προσφυγή σ’ αυτήν. Ευχαριστούμε την όλη Ε.Ε., όλο το γραφειοκρατικό συνονθύλευμα που ευχαρίστως θα απαγόρευε τις εκλογές, αν πραγματικά πίστευε ότι αρκούσαν για ν’ αλλάξουν τα πράγματα. Ευχαριστούμε τις ευγενείς γραφίδες του συστημικού Τύπου για την αμετροέπεια με την οποία υποστηρίζουν πόσο επικίνδυνο και ολέθριο πράγμα είναι οι εκλογές. Ευχαριστούμε τον Ψαριανό και όλους τους εκλεγμένους συναδέλφους του που με κάθε ευκαιρία λένε το ίδιο, τους ευχαριστούμε που ομολογούν πόσο απεχθής τους είναι αυτό που αποκαλείται κοινωνία, λαός, ψηφοφόρος που πρέπει να πάρει μιαν απόφαση, να αναλάβει μιαν ευθύνη, ένα ρίσκο. Να μην παραλείψουμε να ευχαριστήσουμε και τη Βούλτεψη, ακάματη παραγωγό ρητορικών εκκενώσεων. Να ευχαριστήσουμε και τους δημοσκόπους, που κάνουν ότι μπορούν για «να κλείσουν την ψαλίδα», σαν τον σφιγκτήρα που προσπαθεί απεγνωσμένα να κλείσει την έξοδο μιας ασυγκράτητης πορδής. 

Τους ευχαριστούμε όλους για τη μαγκιά τους, την παρρησία τους, την λογοδιάρροιά τους, τον τσαμπουκά με τον οποίο μας απειλούν όλους με την άμεση, ζεστή εκδίκηση της Ε.Ε. Ζεστή και άμεση σαν αέρια ή υγρή εντερική εκκένωση. Τους ευχαριστούμε που ομολογούν πόσο πλήρεις αισθάνονται ζώντας μέσ’ στα σκατά.

Τους ευχαριστούμε για τη διάθεση και την ικανότητά τους να τσαντίσουν την κοινωνία μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Τους ευχαριστούμε για την πιθανότητα να φέρουν την πλειοψηφία των ηττημένων, υποταγμένων και χωμένων μέσ’ στα σκατά ανθρώπων σε διάθεση να τους χέσει όλους πατόκορφα, να εγκαταλείψει τη νιρβάνα της ανάθεσης και να πει «άι σιχτίρ εσύ και το ευρώ σου, άι χέσου εσύ και το ATM σου, άι γαμήσου κι εσύ και το ΕΣΠΑ σου». Τους ευχαριστούμε για το ενδεχόμενο να μετατρέψουν τον βόθρο που αποτελεί το ελληνικό και ευρωπαϊκό μας ενδιαίτημά σε εκρηκτική κόλαση. Και, ξέρετε, δεν παλεύεται το μεθάνιο όταν εγκλωβιστεί σε μεγάλες ποσότητες. Ούτε με τάπες ούτε με πορδοβουλώματα.

ΚΙΜΠΙ

Υ.Γ. Για όσους τυχόν αισθάνονται πως η αεροσκατολογία του παραπάνω πονήματος προσβάλλει την αισθητική τους, απολογούμαι ότι, έχοντας να αναρτήσω κείμενο σε αυτό το blog ενάμιση μήνα, αισθάνθηκα ακριβώς σαν υπερκορεσμένος εντερικός σωλήνας, σαν βόθρος στα πρόθυρα έκρηξης. Κι οι αφορμές που μας δίνουν έχουν προ πολλού καταρρίψει τα όρια ορθολογισμού, πολιτικής ορθότητας και αισθητικής ευπρέπειας. Ως άλλοθι, πάντως, επιστρατεύω μια διάσημη σκατολογία του Σουρή, και με την ευκαιρία αναβιώνω τη θυγατρική στήλη που συνόδευε πάντα τα κείμενα του «Ελεύθερου Σκοπευτή».

ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ

Μυρωμένοι στίχοι

Τίποτε δεν απόμεινε στον κόσμο πια για μένα,

όλα βρωμούν τριγύρω μου και φαίνονται χεσμένα.

Όλα σκατά γενήκανε και ο δικός μου κώλος

σκατά εγίνηκε κι αυτός, σκατά ο κόσμος όλος.

Μόνο σκατά φυτρώνουνε στον τόπο αυτό τον άγονο

κι όλοι χεσμένοι είμαστε, σκατάδες στο τετράγωνο.

Μας έρχεται κάθε σκατάς, θαρρούμε πως σωθήκαμε,

μα μόλις φύγει βλέπομε πως αποσκατωθήκαμε.

Σκατά βρωμάει τούτος δω, σκατά βρωμά κι εκείνος,

σκατά βρωμάει το σκατό, σκατά βρωμά κι ο κρίνος.

Σκατά κι εγώ, μες στα σκατά, και με χαρτί χεσμένο

ό,τι κι αν γράψω σαν σκατό προβάλλει σκατωμένο.

Σκατά τα πάντα θεωρώ και χωρίς πια να απορώ,

σκατά μασώ, σκατά ρουφώ, σκατά πάω να χέσω,

απ΄ τα σκατά θα σηκωθώ και στα σκατά θα πέσω.

Όταν πεθάνω χέστε με, τα κόλλυβά μου φάτε

Και πάλι ξαναχέστε με και πάλι ξαναφάτε,

μα απ’ τα γέλια τα πολλά κοντεύω ν’ αρρωστήσω

και δεν μπορώ να κρατηθώ, μου φεύγουν από πίσω.

Σκατά ο μεν, σκατά ο δε, σκατά ο κόσμος όλος

κι απ’ το πολύ το χέσιμο μου πόνεσε ο κώλος!

Γεωργίου Σουρή, στίχοι δεν δημοσιεύτηκαν όσο ζούσε, πιθανότατα για λόγους λογοκρισίας, αλλά κυκλοφορούσαν σε χειρόγραφα.

Δημοσιεύτηκε Yesterday από τον χρήστη ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ ΕΠΑΜ