Απ’ τ’ αριστερά. Για την "Πατρίδα"

Σε απάντηση αυτών που προσπαθούν να παραπλανήσουν το λαό παραποιώντας τα λεγόμενα των διαφόρων θεωρητικών και κρύβοντας την αλήθεια. Η μελέτη τους και η αντίληψή τους για την ιστορία και τα επαναστατικά κινήματα φτάνει τόσο μακριά, ώστε ταυτίζουν χωρίς δεύτερη σκέψη τον πατριωτισμό με το φασισμό, συμπεριφερόμενοι φασιστικά στη θέα και μόνο της Ελληνικής σημαίας, με τραγικό αποτέλεσμα να καταφέρουν να απομακρύνουν τόσον απλό κόσμο από το κίνημα, και να τον ρίξουν στην αγκαλιά της Χ.Α.

  

“Ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν επιφέρει στις συνειδήσεις μια μεταβολή που δημιουργεί νέα αδελφική στάση, τόσο πάνω στον ατομικό χώρο μέσα στην κοινωνία που οικοδομεί ή που έχει οικοδομήσει το σοσιαλισμό, όσο και στον παγκόσμιο χώρο, για όλους που υποφέρουν από την ιμπεριαλιστική καταπίεση“

(Ε. Τσεγκεβάρα. Ομιλία στο Αλγέρι – 1965)

Η ευημερία του Κράτους είναι η αθλιότητα του πραγματικού Έθνους, του λαού. Το μεγαλείο και η ισχύς του Κράτους είναι η σκλαβιά του Λαού. Ο Λαός είναι ο φυσικός και νόμιμος εχθρός του Κράτους. Και αν ακόμη ο Λαός υποκύπτει – πολύ συχνά αλίμονο – στις αρχές, κάθε αρχή τού είναι μισητή.

Μ. Μπακούνιν.

“Λαέ θυμήσου, το χώμα που πατάς, λευτέρωσε ο Άρης και το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ”

Ο Μαρξ και ο Ένγκελς είπαν στο “Κομμουνιστικό Μανιφέστο” ότι οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα. Ο ίδιος, όμως, ο Μαρξ, επανειλημμένα καλούσε να πάρουν μέρος σε εθνικό πόλεμο: ο Μαρξ το 1849, ο Ένγκελς το 1859 (το τέλος της μπροσούρας του “Πάδος και Ρήνος”, όπου διεγείρεται ανοιχτά το εθνικό αίσθημα των Γερμανών, τους καλούν ανοιχτά σε εθνικό πόλεμο). Το 1891 ο Ένγκελς, λόγω της απειλής και του επερχόμενου τότε πολέμου της Γαλλίας (Μπουλανζέ) και του Αλέξανδρου του Γ’ ενάντια στη Γερμανία, αναγνώριζε ανοιχτά την “υπεράσπιση της πατρίδας”.

Και μην ξεχνάς ποτέ  το  “Καλή Πατρίδα Σύντροφε !”