Ν. Μπογιόπουλος: Καλόπαιδα (Το πρώτο «α» με «ωμέγα») .

Πηγή: Βαθύ Κόκκινο

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Πρώτον, σύμφωνα με το ΦΕΚ (αριθμός 35) της 30ης Ιανουαρίου 2013, το οποίο υπογράφει ο κ. Στουρνάρας, τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΤΑΥΠΕΔ, του ταμείου που ξεπουλάει τη χώρα δηλαδή, αμείβονται με τα εξής ποσά:

Πρόεδρος Γενικού Συμβουλίου: εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ. 

Διευθύνουσα σύμβουλος Εκτελεστικής Επιτροπής: Διακόσιες δεκαπέντε χιλιάδες (215.000) ευρώ. 

Αναπληρωτής Διευθύνον Σύμβουλος Εκτελεστικής Επιτροπής: εκατόν ογδόντα πέντε χιλιάδες (185.000) ευρώ.

Μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής εκατόν εξήντα πέντε χιλιάδες ευρώ (165.000).

Επίσης: Στα 6,9 εκατ ευρώ ανήλθαν οι αμοιβές-έξοδα των συμβούλων του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου την περίοδο 2011 έως και τον Μάρτιο του 2012, σύμφωνα με αυτά που κατέθεσε στην βουλή ο υφυπουργός κ. Σταϊκούρας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που διαβιβάστηκαν στην βουλή, την ίδια περίοδο το ΤΑΥΠΕΔ απασχόλησε 20 άτομα, με το σύνολο των αμοιβών τους να ανέρχεται σε 285.000 ευρώ, ενώ οι δαπάνες για τα ταξίδια στελεχών του ταμείου ανήλθαν για την ίδια περίοδο σε 79.000 ευρώ. Επιπρόσθετα, το σύνολο των αμοιβών που καταβλήθηκαν σε χρηματοοικονομικούς, νομικούς και τεχνικούς συμβούλους για την παροχή υπηρεσιών ανά έργο αποκρατικοποίησης, μετά από απόφαση της διυπουργικής επιτροπής Αναδιαθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, τη διετία Ιούνιος 2010 – Ιούνιος 2012, ανέρχεται στο ποσό των 5.548.935,08.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι το να βγάζεις στο σφυρί ακόμα και τον τοίχο της Καισαριανής, είναι μια «δουλειά» που –κατά το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα- αξίζει να πληρώνεται καλά …

Δεύτερον, πέρυσι δόθηκαν στην δημοσιότητα από το Υπουργείο Εσωτερικών και τον πρώην υπουργό κ. Μανιτάκη τα στοιχεία για τις μικτές μηνιαίες αποδοχές των γενικών γραμματέων των υπουργείων και των αποκεντρωμένων διοικήσεων. Σύμφωνα μ αυτά, ο βασικός μισθός του γραμματέα ενός υπουργείου ανέρχεται σε 3.700 ευρώ και το επίδομα θέσης ευθύνης σε 1000 ευρώ, ενώ τα έξοδα παράστασης σε 300 ευρώ. Σύνολο δηλαδή, 5000 μηνιαίος. Για τους γενικούς γραμματείς υπουργείων και τις μηνιαίες μικτές αποδοχές τους, ο βασικός μισθός είναι 3.200 ευρώ, κόμμα το επίδομα θέσης ευθύνης 950, τα έξοδα παράστασης 100 ευρώ.Σύνολο δηλαδή, 4250 μηνιαίος.

Τα χρήματα αυτά θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι «λίγα» αν τα συγκρίνει με τις απολαβές βιομηχάνων, τραπεζιτών, εφοπλιστών κ.α.

Σωστά. Σημειώνουμε ωστόσο, τις παραπάνω απολαβές, για να καταδειχθεί με έναν ακόμα τρόπο πόσο αποσπασμένη από την πραγματική κοινωνία και από τους πραγματικούς ανθρώπους αυτής της χώρας είναι όλοι εκείνοι οι πολιτικοί ταγοί που με τις πολιτικές τους φροντίζουν για τα συμφέροντα βιομηχάνων, εφοπλιστών, τραπεζιτών κ.α.

Αυτοί, δηλαδή, που, ενώ έχουν εξασφαλίσει για τον εαυτό τους βασικό μισθό της τάξης των 5000 ευρώ μηνιαίος, υποστηρίζουν ότι ο βασικός μισθός των 500 ευρώ για τον εργάτη είναι «υψηλός», όπως είχε δηλώσει ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας κ. Μέργος.

Αλλά αν τα 500 ευρώ τον μήνα που παίρνει ένας εργάτης είναι «πολλά» (όπως λένε αυτοί που παίρνουν τα 5.000 το μήνα…), τότε γιατί οι κύριοι αυτοί δεν μπαίνουν στον κόπο να ζήσουν οι ίδιοι με τα 500 ευρώ του εργάτη;

Τρίτον, εδώ και τρία χρόνια τα «καλόπαιδα» της ιδιωτικής τηλεόρασης «ενημερώνουν» το λαό για το πόσο «αναγκαία» είναι τα Μνημόνια. Κατηγορούν επίσης τον λαό ότι επειδή ήταν «αμέριμνος» και «βολεμένος στην φούσκα της ευημερίας», αυτός φταίει (ο λαός, δηλαδή!) για την κρίση.

Αλλά αυτά τα «κουράδια» (συγνώμη, τα «καλόπαιδα» εννοούσαμε) που συνεχίζουν να επιπλέουν στη «φούσκα» της ιδιωτικής τηλεόρασης, που ισχυρίζονται ότι για την κρίση φταίει η προ κρίσης «ευημερία», τότε δηλαδή που μιλούσαμε για την «γενιά των 700 ευρώ», είναι οι ίδιοι που πριν αλλά και μετά την κρίση καθάριζαν από εκατό πενήντα (Οι β’ διαλογής εξ αυτών) έως και 300 χιλιάρικα τον χρόνο (οι «πρωτοκλασάτοι» τους).

Τουτέστιν ένας εργαζόμενος, που κατ’ αυτούς «πρέπει» να ζει με βασικό τα 500 μικτά τον μήνα, για να πάρει τα λεφτά που παίρνει τα τάδε δευτεροκλασάτο «καλόπαιδο» σε ένα μήνα, θέλει … 20 μήνες. 

Για να πάρει τα λεφτά που παίρνει το «καλόπαιδο» σε ένα χρόνο, θέλει … 18 χρόνια. Και, για να πάρει τα λεφτά που έχει πάρει το «καλόπαιδο» αυτά τα τρία χρόνια της λεηλασίας, πρέπει να δουλεύει και μετά θάνατον.

“Unfollow”

Αναρτήθηκε α

ΕΥΡΩ : ΤΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ.

Posted by epaminternational on 28/07/2013

Το παρακάτω κείμενο με τον τίτλο «Ευρώ: Το Χρονολόγιο μιας Δικτατορίας» δημοσιεύτηκε στις 25 Ιούλη 2013 στο ιταλικό site πληροφόρησης nocensura.com.

Οι συντάκτες του κειμένου συνοψίζουν με την σειρά όλες τις ευρωπαϊκές συμφωνίες αλλά και τα πρόσωπα που από το 1981 μέχρι και σήμερα εκχώρησαν εθνική και νομισματική κυριαρχία της Ιταλίας στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

ΕΥΡΩ: ΤΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ

ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ – ΙΟΥΛΙΟΣ 1981
Η αυτονομία της νομισματικής κυριαρχίας που δόθηκε στην ιδιωτική Κεντρική Τράπεζα της Ιταλίας ξεκίνησε από τον Ιούλιο του 1981, με το διαζύγιο ανάμεσα στην Τράπεζα της Ιταλίας και στο Υπουργείο Οικονομικών που αποφασίστηκε από τον τότε Υπουργό Οικονομικών Beniamino Andreatta (συμμετείχε τον Ιούνιο του 1992 στην Civitavecchia στην συνωμοσία κατά του ιταλικού Κράτους, που οργανώθηκε στην Βρετανία, στην θαλαμηγό της βασίλισσας), με μια απλή επιστολή στον τότε Διοικητή της Bankitalia Carlo Azeglio Ciampi (που ανταμείφθηκε με την θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας ακριβώς για αυτές του τις υπηρεσίες), με την οποία απάλλασσε την Κεντρική Τράπεζα από την υποχρέωση ν’ αποκτά εκείνους τους κρατικούς τίτλους που το Οικονομικών δεν κατάφερνε να διαθέσει στην αγορά.
Ο Enrico Letta, ο σημερινός υπηρέτης των τραπεζιτών, που τέθηκε ως αρχηγός της ιταλικής κυβέρνησης, δήλωσε ότι «χάρη στο διαζύγιο του 1981, ανάμεσα σε Υπουργείο Οικονομικών και Τράπεζα της Ιταλίας, αληθινό ορόσημο της ιταλικής οικονομικής πολιτικής, ο τότε υπουργός Andreatta και ο Πρόεδρος Ciampi ανοίγουν, πράγματι, έναν νέο τομέα πολιτικών για τους δημόσιους λογαριασμούς ακριβώς σε μια περίοδο που η ιταλική παρουσία στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα βρίσκεται σε κίνδυνο. Με το διαζύγιο σταμάτησε ο στρεβλός μηχανισμός της εγγραφής από μέρους της Bankitalia τίτλων δημοσίου χρέους που δεν διατίθονται στην αγορά»
ΕΝΙΑΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΠΡΑΞΗ – 17 ΦΛΕΒΑΡΗ 1986, ο GIULIO ANREOTTI ως Υπουργός Εξωτερικών της Κυβέρνησης Craxi, υπογράφει την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη.
ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ – 7 ΦΛΕΒΑΡΗ 1992, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου GIULIO ANREOTTI, o Υπουργός των Εξωτερικών GIANNI DE MICHELIS (Aspen Institute) και ο Υπουργός Οικονομικών GUIDO CARLI, υπογράφουν την Συνθήκη του Μάαστριχτ, παραδίδοντας την νομισματική κυριαρχία στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Από το 1992 άρχισε η υποταγή της Ευρώπης στην Συνθήκη του Μάαστριχτ, που ως ιδέα συνελήφθη για να υποτάξει τα διάφορα έθνη σε μια ολοκληρωτική νομισματική δικτατορία στις υπηρεσίες των τραπεζικών συμφερόντων.
Άρθρο 107 της Συνθήκης του Μάαστριχτ
Στην άσκηση εξουσιών και στην εκπλήρωση της αποστολής και των καθηκόντων τους που αποδίδονται από την παρούσα Συνθήκη κι από το Καταστατικό του ΕΣΚΤ (Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών), ούτε η ΕΚΤ ούτε μια κεντρική εθνική Τράπεζα ούτε κάποιο μέλος των αντίστοιχων οργάνων λήψεως αποφάσεων μπορούν να ζητούν ή να δέχονται υποδείξεις από τους θεσμούς ή από τα κοινοτικά όργανα, από τις Κυβερνήσεις και από τα Κράτη-Μέλη ούτε από οποιονδήποτε άλλον οργανισμό. Οι θεσμοί και τα κοινοτικά όργανα αλλά και οι Κυβερνήσεις των Κρατών μελών υποχρεούνται να σέβονται αυτήν την αρχή και να μην προσπαθούν να επηρεάσουν τα μέλη των οργάνων λήψεως αποφάσεων της ΕΚΤ ή των κεντρικών εθνικών Τραπεζών στην εκπλήρωση των εργασιών τους.
Τα Κράτη που την υπέγραψαν παραιτούνται από την εθνική νομισματική κυριαρχία τους για να την δώσουν με το άρθρο 105 στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)
      Άρθρο 105^Α της Συνθήκης του Μάαστριχτ

1. Η ΕΚΤ έχει αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπει την έκδοση νομίσματος στο εσωτερικό της Κοινότητας. Η ΕΚΤ και οι κεντρικές εθνικές Τράπεζες μπορούν να εκδίδουν νόμισμα. Τα νομίσματα  που εκδίδονται από την ΕΚΤ και από τις κεντρικές εθνικές Τράπεζες αποτελούν τα μοναδικά νόμιμα νομίσματα στην Κοινότητα.
2. Τα Κράτη μέλη μπορούν να κόβουν μεταλλικά νομίσματα με την έγκριση της ΕΚΤ όσον αφορά τον όγκο των νομισμάτων.

ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΟ ΕΥΡΩ που οφείλεται στον ROMANO PRODI (Μπίλντερμπεργκ, Τριμερής Επιτροπή, Goldman Sachs,…), Εκχωρώντας την εθνική κυριαρχία στην ΕΚΤ (ιδιωτική τράπεζα της Φρανκφούρτης) ο Prodi δηλώνει ότι το ευρώ δημιουργήθηκε για να βοηθηθεί η Γερμανία. Για δημιουργηθούν τα Ηνωμένα Κράτη της Ευρώπης, προσαρτημένα στις ΗΠΑ, χρειαζόταν να γίνει η αρχή ακριβώς από την Γερμανία, που ήταν χωρισμένη στα δύο.
Η πτώση του τείχους του Βερολίνου έφερε μια βαθειά οικονομική κρίση στη Γερμανία. Το ευρώ υποσχόταν όχι μόνο την επανεκκίνηση της γερμανικής οικονομίας, αλλά το ότι η Γερμανία θα γινόταν η πρώτη ευρωπαϊκή οικονομική δύναμη.
ΝΟΜΟΣ BIAGI / MARONI  Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητά, εκτός από τις ελεύθερες συναλλαγές, να είναι πιο ευέλικτη και η αγορά εργασίας. Μετά τον θάνατό του Biagi, ο Maroni τροποποιεί το νόμο του και τον κάνει ακόμη καλύτερο…
ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΟΝΑΣ, υπογεγραμμένη από τον ROMANO PRODI και τον MASSIMO D’ALEMA εκχωρεί περαιτέρω ό,τι απέμενε από την πολιτική εθνική ανεξαρτησία στην ΕΚΤ.
ΣΥΝΘΗΚΗ VELSEN.  EUROGENDFOR: η νέα επικίνδυνη Αστυνομία της Ευρώπης, η νέα Γκεστάπο. Το κείμενο της συνθήκης Velsen υπογράφηκε με ομοφωνία και με μονάχα έναν απόντα.
«Τα μέλη του προσωπικού της EUROGENDFOR δεν θα μπορούν να υφίστανται κάποια δίωξη σχετική με την επιβολή δικαστικής απόφασης εις βάρος τους στο Κράτος που τα φιλοξενεί ή στο Κράτος που τα υποδέχεται για περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με την εκτέλεση των υπηρεσιών τους».
Οι άνδρες μιας ένοπλης δύναμης δεν υπόκεινται πλέον σε καταδικαστικές αποφάσεις της νομοθεσίας των χωρών. Μια στρατιωτική δύναμη που μπορεί να παρεμβαίνει μεταξύ Ισπανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Κάτω Χωρών και Πορτογαλίας.
Το μόνιμο Αρχηγείο έχει έδρα την Vicenza (Ιταλία).
Η EUROGENDFOR θα μπορεί να χρησιμοποιείται για τους εξής σκοπούς:
Α) Εκτέλεση αποστολών για σκοπούς ασφάλειας και δημόσιας τάξης.
Β) Να εποπτεύει, να παρέχει συμβουλές, να καθοδηγεί και να παρακολουθεί τις κατά τόπους αστυνομικές δυνάμεις στην επιτέλεση των βασικών αποστολών τους- εδώ και η δραστηριότητα της ποινικής έρευνας.
Γ) Δημόσια εποπετεία, έλεγχος της κυκλοφορίας στους δρόμους, έλεγχος των συνόρων και δραστηριότητες στις υπηρεσίες πληροφοριών.
Δ) Δραστηριότηες έρευνας σε ποινικό επίπεδο, ανίχνευση εγκλημάτων, εντοπισμός ενόχων και οδήγησή τους στις αμόδιες δικαστικές αρχές
Ε) Προστασία των πολιτών και των αγαθών και διατήρηση της τάξης σε περίπτωση κοινωνικών αναταραχών.
ΣΤ) Εκπαίδευση των αξιωματικών της αστυνομίας σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα.
Άρθρο 21 της Συνθήκης Velsen:

Το απαραβίαστο των εγκαταστάσεων, των κτηρίων και των αρχείων

1. Οι εγκαταστάσεις και τα κτίρια της EUROGENDFOR θα είναι απαραβίαστα σε όλη την επικράτεια των Κρατών-Μελών.
2. Οι αρχές των Κρατών-Μελών δεν θα μπορούν να εισέρχονται στα κτήρια και τις εγκαταστάσεις χωρίς την προηγούμενη συγκατάθεση του Διοικητή της EUROGENDFOR.
3. Τα αρχεία της EUROGENDFOR θα είναι απαραβίαστα. Το απαραβίαστο των αρχείων θα επεκταθεί σε όλες τις πράξεις, την αλληλογραφία, τα χειρόγραφα, τις φωτογραφίες, τις ταινίες, τις καταγραφές, τα ντοκουμέντα, τα δεδομένα πληροφορικής, τα files, ή σε οποιοδήποτε άλλο μέσο απομνημόνευσης δεδομένων που ανήκει ή κατέχεται από την EUROGENDFOR, όπου κι αν βρίσκεται στην επικράτεια των Μελών.

ΣΥΜΦΩΝΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ (ΕΜΣ)  – υπογεγραμμένο στις 19 Ιουλίου 2012

Με ένα κεφάλαιο 700 δισ ευρώ, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας είναι μια πραγματική οικονομική δικτατορία.

Λέγεται επίσης και Ταμείο Διάσωσης Κρατών. Αποτελείται από τις εισφορές των Κρατών-Μελών, που αποφασίζονται από την ΕΚΤ, και κατατίθενται στον ΕΜΣ από τις χώρες που συνεισφέρουν, που αποκτούν έτσι ένα καθεστώς οικονομικών εταίρων. Ως τέτοιοι μπορούν να ζητήσουν ένα δάνειο σε περίπτωση ανάγκης και να γίνουν ακολούθως οφειλέτες κι ως τέτοιοι να πληρώνουν τόκους επί πιστώσει. Η δικτατορική ρήτρα συνίσταται στην στέρηση του δικαιώματος ψήφου της χώρας που δεν εξοφλεί το χρέος της. Δεν πληρώνεις, δεν ψηφίζεις. Η Ιταλία θα πρέπει να δώσει 125 δισ ευρώ σε αυτό το ταμείο, που μεταξύ άλλων θα χρησιμεύσει για την διάσωση των τραπεζών!!!

ΙΣΟΣΚΕΛΙΣΜΕΝΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ / FISCAL COMRACT (ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ) – Υπογεγραμμένο στις 29 Ιούλη 2012

Η ΕΕ των Τραπεζών ζήτησε την αλλαγή του Συντάγματος με την υιοθέτηση του Ισοσκελισμένου Προϋπολογισμού (που λέγεται και Δημοσιονομικό Σύμφωνο ή Fiscal Compact). Oι Αγορές θέλουν περισσότερη σταθερότητα. Το Κράτος για να μην δανείζεται θα πρέπει να κόψει όλα τα δημόσια έξοδα: υγεία, δημόσια εκπαίδευση, τριτογενείς υπηρεσίες, κτλ. Προφανώς όλα εις βάρος του Πολίτη.

ΣΥΜΦΩΝΟ ERF – υπογεγραμμένο στις 23 Αυγούστου 2012, ERF= EUROPEAN REDEMPTION FUND (Ευρωπαϊκό Ταμείο Εξαγοράς Χρέους)

Οι αρχές του Κράτους-Μέλους εφαρμόζουν τα μέτρα που επιβάλλονται (από τις ευρωπαϊκές αρχές) και παρουσιάζουν στην Κομισιόν ένα σχέδιο ανάκαμψης και διακακνονισμού των χρεών προς έγκριση. Δηλαδή η εθνική Κυβέρνηση χάνει κάθε ισχύ στην λήψη αποφάσεων. Με άλλα λόγια το Κράτος στερείται τελείως της εθνικής του κυριαρχίας : μπορούμε να πούμε ότι βρίσκεται σε καθεστώς εποπτείας.

Μια πραγματική δικτατορία του ευρώ και της ΕΕ.

Οι Αγωγοί Ξανάρχονται .

της Φλώρας Παπαδέδε*

Σωθήκαμε! Με τον ΤΑΡ, η Ελλάδα μετατρέπεται σε «Ενεργειακό Κόμβο»!! Για 5η φορά την τελευταία εικοσαετία!!!

Ο ελέω τρόικας πρωθυπουργός, A. Σαμαράς, βεβαιώνει: «Τώρα γίνεται ενεργειακός κόμβος. Αύριο θα γίνει και παραγωγός ενέργειας η Ελλάδα.»

Η Ελλάδα έχει ξαναγίνει «ενεργειακός κόμβος». Το 1993 από τον Σημίτη, εν μέσω διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Το 1999 από τον Βενιζέλο, με την απελευθέρωση των αγορών ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου. Το 2003 από τον Τσοχατζόπουλο, με σχέδια για τρεις(!) αγωγούς. Το 2008 από τον Φώλια, με την οριστική υπογραφή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Δυο χρόνια μετά οριστικά ματαιώθηκε…

Και «παραγωγός ενέργειας»! Το 2011, με το Project Helios του Παπακωνσταντίνου. Ποιος θυμάται την «αξιοποίηση» 250.000 στρεμμάτων με φωτοβολταϊκά πάρκα 10GW; Που η παραγόμενη....
ενέργεια θα εξάγονταν στην Κεντρική Ευρώπη και θα αποπληρώνονταν με αυτή το δημόσιο χρέος;  Πήγε άπατο…

Θα αρκούσαν αυτά για να συμπεράνει κάθε νοήμων άνθρωπος ότι ο ΤΑΡ και ο «ενεργειακός κόμβος» δεν είναι παρά χάντρες και καθρεφτάκια προς ένα λαό που χειμάζεται τρία χρόνια τώρα. Όμως στη ρημαγμένη χώρα μας υπάρχουν τα ΜΜ”E” που βλέπουν «μπουλντόζες το 2014»{1} , όπως έβλεπαν και «φτυάρια στο χέρι» το 2008{2} . Υπάρχουν εμβριθείς αναλυτές των σχεδιαζόμενων χαράξεων πολυποίκιλων αγωγών, προσβεβλημένοι από χρόνιο σύνδρομο «ισχυρής Ελλάδας» οι μεν, «μικρού ιμπεριαλιστή» οι δε. Και πάρα πολλοί άνθρωποι που αναζητούν ελπίδα. Μα όπως έλεγε κάποιος σοφός: η ελπίδα είναι προδοσία της αλήθειας. Καιρός να κοιτάξουμε τα πραγματικά δεδομένα.

Αγωγός χωρίς… αέριο και πελάτες;

Το κοίτασμα που θα τροφοδοτήσει τον ΤΑΡ είναι το Σαχ-Ντενίζ 2, η μοναδική πηγή φυσικού αερίου του Αζερμπαϊτζάν. Σύμφωνα με τις πλέον αισιόδοξες εκτιμήσεις για την ολοκλήρωση των έργων εξόρυξης, η εκμετάλλευσή του δεν θα αρχίσει πριν το 2020.

Τα σχέδια για τον ΤΑΡ προβλέπουν τη δυνατότητα μεταφοράς 10 δις κ.μ. αερίου ετησίως, το 90% των οποίων προορίζεται για την Ιταλία, με έναρξη εμπορικής λειτουργίας το νωρίτερο το 2022.

Για να γίνει ο αγωγός πρέπει να «βγαίνει» οικονομικά. Πρέπει να βρει τόσους πελάτες που να αποσβέσουν τη διαδρομή του από την Ελλάδα στην Νότιο Ιταλία. Με την ύφεση στη χώρα μας να ξεπερνά το 5% για τέταρτη χρονιά και στην Ιταλία το 2%{3} . Με τη βιομηχανική παραγωγή να συρρικνώνεται στην Ελλάδα τον Μάιο του 2013 κατά 4,6%{4}  (η αντίστοιχη πτώση το Μάη του 2012 ήταν 3%)  και ομοίως στην Ιταλία 4,6% {5} σε σχέση με τον Απρίλη του 2012. Με πτώση το 2012 της ζήτησης φυσικού αερίου 17% στην Ελλάδα και 7,5% στην Ιταλία{6} … Πόσο «οικονομικός» προβλέπεται ο αγωγός; Εν μέσω τέτοιας κρίσης, ποιος σοβαρός οικονομολόγος –πλην των «αλάνθαστων» φωστήρων του ΔΝΤ- θα αποτολμούσε εικασίες για τα οικονομικά μεγέθη του 2022; Και ποιος σοβαρός επιχειρηματίας –πλην Αζέρων «επενδυτών»- θα κατασκεύαζε αγωγό βάσει εικασιών;

«Η επένδυση που θα σώσει την Ελλάδα»

Κατά το mainstream σενάριο που βλέπει μπουλντόζες να σκάβουν ήδη για τον αγωγό, πρέπει να τρέξουμε να προμηθευτούμε καλάθια. Τόσα πολλά και  πρωτοφανέρωτα θα είναι τα «οφέλη» για την ελληνική οικονομία.

Σύμφωνα με τη μελέτη του ΙΟΒΕ (το «επιστημονικό» ινστιτούτο του ΣΕΒ που α) κάθε χρόνο προβλέπει ότι η ανάπτυξη θα έρθει τον επόμενο και β) κάθε επόμενο διαπιστώνει ότι η ύφεση είναι μεγαλύτερη από τον προηγούμενο):

«Ο ΤΑΡ αποτελεί τη μεγαλύτερη επένδυση στην Ελλάδα, εδώ και πολλά χρόνια, ύψους 1,5 δις €. Κατά την περίοδο κατασκευής του (2014 – 2019) το όφελος για το ελληνικό ΑΕΠ θα είναι 320 εκ. €.» Στα προβλεπόμενα 50 χρόνια λειτουργίας του αγωγού (2019 – 2069), το άμεσο όφελος εκτιμάται σε 4,9 δις €. Θα δημιουργήσει 4.300 ως 4.800 θέσεις εργασίας μέσα στα επόμενα 55(!) χρόνια, μόνο όμως «στην περίπτωση που η προμήθεια των σωλήνων του αγωγού γίνει από εγχώριους παραγωγούς»!! Αλλιώς, θα αρκεστούμε στις 100(!), που απαιτεί η λειτουργία του επί 50 έτη…

Τόσες θέσεις εργασίας… τι να σχολιάσει κανείς; Τα λέει μόνο του το ΙΟΒΕ. Όσο για τη «μεγαλύτερη επένδυση» και το όφελος του ΤΑΡ στην οικονομία, αρκεί να παραθέσουμε τον παρακάτω πίνακα:

ΤΡΙΕΤΙΑ 2010-2012 (Σε εκ. €)
	ΟΜΙΛΟΣ ΔΕΗ	ΟΜΙΛΟΣ ΔΕΠΑ	ΟΜΙΛΟΣ ΟΣΕ	ΣΥΝΟΛΑ
ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ	2.948	474,0	892,0	4.314,0
ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ	2.514	107,3	456,0	3.077,3
ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΣ-ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ	1.590	162,4	254,4	2.006,8
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ	9.398,1
ΠΗΓΗ: ΕΤΗΣΙΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΟΜΙΛΩΝ

Ο ΔΕΣΦΑ, θυγατρική του Ομίλου ΔΕΠΑ, που πωλείται αυτή τη στιγμή στην Αζέρικη SOCAR έναντι 305 εκ. €, επένδυσε την ίδια περίοδο για την ανάπτυξη των αγωγών φ.α. 310 εκ. €! Δηλαδή, όσο «το συνολικό όφελος του εγχώριου ΑΕΠ κατά την περίοδο κατασκευής του ΤΑΡ»!! Για το «όφελος» της ελληνικής οικονομίας από το ξεπούλημα του ΔΕΣΦΑ, το ΙΟΒΕ ποιεί βεβαίως την νήσσαν. Από τα δημοσιεύματα μαθαίνουμε ότι οι Αζέροι «επενδυτές» αρνούνται να προσθέσουν μερικές φακές παραπάνω στο πινάκιο εκποίησης του ΔΕΣΦΑ, αν δεν τους διασφαλίσει η κυβέρνηση τη «δυνατότητα άσκησης ανεξάρτητης εμπορικής πολιτικής». Κοινώς, να αυξάνουν όποτε και όσο αυτοί θέλουν τα τέλη διέλευσης για τη χρήση των αγωγών φυσικού αερίου. Αυτά για τις «αποκρατικοποιήσεις» που θα φέρουν φθηνότερες τιμές και «ανταγωνιστικότητα» στην ελληνική οικονομία… Μόνο η ΔΕΗ, την τριετία της κρίσης και της ύφεσης, επένδυσε 2,95 δις €. Δύο φορές, όσα «θα επενδυθούν» στον ΤΑΡ στα 5 χρόνια κατασκευής του!

Όσο για την προστιθέμενη αξία στο ΑΕΠ, μόνο οι τρεις αυτές δημόσιες επιχειρήσεις, μέσα από τις προμήθειες υλικών-ανταλλακτικών, τις εργολαβίες και τη μισθοδοσία του τακτικού και έκτακτου προσωπικού, συνέβαλαν με πάνω από 5 δις €. Όσα δεν θα δώσει ο ΤΑΡ, αν ποτέ κατασκευαστεί, ούτε στα 50 χρόνια λειτουργίας του!

Αν μόνο τρεις δημόσιες επιχειρήσεις μπορούν μέσα στη βαθιά ύφεση να ρίχνουν 9,5 δις € στην ελληνική οικονομία, τι ζωή θα έδιναν στην εσωτερική αγορά, αν δεν απομυζούνταν από τους κάθε λογής «εθνικούς προμηθευτές»;

Τι προοπτικές ανάπτυξης θα ανοίγονταν στον τόπο μας, αν αντί για απελευθερωμένες αγορές και αχαλίνωτους κερδοσκόπους, εθνικοποιούσαμε κι εξυγιαίναμε τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας; Να δουλεύουν πραγματικά για το δημόσιο συμφέρον, σε όφελος του λαού και της χώρας μας κι όχι να συρρικνώνονται για να ανοίξουν χώρο στους «ανταγωνιστές» τους και να τους επιδοτούν κι από πάνω. Μόνο στην ηλεκτροπαραγωγή η επιδότηση των ιδιωτών (φυσικό αέριο και ΑΠΕ) έφτασε την τριετία 2010-2012 τα 2,7 δις €. Το 2013, το κόστος επιδότησής τους αναμένεται να φτάσει στα 2,3 δις €!!

Αυτοί συνιστούν την κακοδαιμονία του δημοσίου και όχι η δημόσια ιδιοκτησία.

Αυτοί κι όσοι τους επιβάλουν: η ΕΕ τους, οι κυβερνήσεις κι οι διοικήσεις τους.  

Πόσα λουκέτα αποφεύγονται, πόσες θέσεις εργασίας διασώζονται στον ιδιωτικό τομέα, από τους μισθούς των εργαζομένων στο Δημόσιο; Πού καταναλώνεται η μισθοδοσία τους; Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο ζουν σε αυτόν τον τόπο. Δουλεύουν και καταναλώνουν γι’ αυτόν. Δεν είναι Deutsche Telekom να στέλνουν και το τελευταίο ευρώ του ΟΤΕ στα Γερμανικά τους ταμεία. Ούτε «ανταγωνιστές πάροχοι» ρεύματος Energa και Hellas Power να ενθυλακώνουν τα λεφτά του κοσμάκη και να τα βγάζουν στην Ελβετία και στα νησιά Κέυμαν. Η πραγματικότητα παρουσιάζεται αμείλικτη απέναντι στα δόγματα τύπου Ξαφά: «Για κάθε

 μια θέση στο δημόσιο χάνονται τρεις στον ιδιωτικό τομέα»{7} . Συμβαίνει το αντίστροφο ακριβώς. Κάθε εργαζόμενος στο δημόσιο τομέα, συντηρεί με τον κουτσουρεμένο μισθό του τρεις θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό!

Δεν γνωρίζει η ΕΕ, το ΔΝΤ και η κυβέρνησή τους τα οικονομικά μεγέθη των δημόσιων επιχειρήσεων; Η task force του Ράιχενμπαχ, καταγράφει ακόμα και το χαρτί υγείας που ξοδεύουμε στην τουαλέτα μας.

Ακριβώς, γνωρίζουν πολύ καλά ότι όσο υπάρχει δημόσιος τομέας στην οικονομία, καθυστερεί η μετατροπή της χώρας σε οικόπεδο για τη χάραξη Ειδικών οικονομικών Ζωνών και η «κινητικότητα» των κατοίκων της προς τα «αναπτυξιακά» τους σκλαβοπάζαρα. Γι’ αυτό κομματιάζουν και ξεπουλάνε τις δημόσιες επιχειρήσεις, απολύουν και διαλύουν κάθε δημόσια υπηρεσία και βγάζουν στον πλειστηριασμό το βιος του καθενός μας.

Και κάθε τόσο σερβίρουν κι από μια «γιγάντια ξένη επένδυση»: TAP, Project Helios, υποθαλάσσια ηλεκτρική διασύνδεση με το Ισραήλ(!) Ψεύτικες ελπίδες μπροστά στην ολοκληρωτική καταστροφή που ετοιμάζουν στη δημόσια αλλά και προσωπική μας περιουσία και κυρίως σε κάθε δημόσιο κοινωνικό αγαθό. «Στα κάστρα των βολεμένων», όπως τα ονομάζει ο Σαμαράς.

Οι «Βολεμένοι» και τα «κάστρα» μας

Στο συνέδριο της ΝΔ, ο Σαμαράς κατονόμασε κατά σειρά προτεραιότητας τους «βολεμένους»:

-Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ που «κατεβάζουν διακόπτες », κατήγγειλε ο «συνταγματάρχης» που κατεβάζει σε μια νύχτα το διακόπτη{8} της ΕΡΤ και καθημερινά σε 1.000 νοικοκυριά.

-Οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ που «κάνουν πειρατικές εκπομπές», κατήγγειλε ο χορηγός των MEGA, SKAI και άλλων καναλιών και καναλαρχών που εκπέμπουν παράνομα εδώ και 20 χρόνια…

-Οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, στα Νοσοκομεία, στο ΙΓΜΕ, στη ΒΙΟΜΕΤ, στα Τσιμέντα Χαλκίδας, στον Κατσέλη κ.ο.κ. που «κάνουν καταλήψεις». Αν είσαι εργαζόμενος και κινδυνεύεις ή έμεινες άνεργος είσαι «βολεμένος». Αν είσαι επιχειρηματίας, χρεωκοπήσεις τη NUTRIART, πετάξεις 500 ανθρώπους στην ανεργία και βάλεις φέσι 5,7 εκ. € στη Eurobank, σε διορίζει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας πρόεδρό της!! Αυτό σημαίνει «αποενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας»…

-Οι αγρότες, οι κάτοικοι της Ιερισσού, της Κερατέας, του Κερατσινίου, του Ελληνικού κ.ο.κ. που «καταλαμβάνουν δημόσια περιουσία», κατήγγειλε ο εκποιητής που θεωρεί το δημόσιο πλούτο «τσιφλίκι» του πατέρα του για να τον παραδίνει σε τοκογλύφους και «επενδυτές».

- Οι εκπαιδευτικοί, οι γιατροί και οι νοσοκόμοι, οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, στα τρένα και στα λιμάνια, οι ναυτεργάτες, οι εμποροϋπάλληλοι, οι εργάτες της ΜΕΒΓΑΛ, οι καθαρίστριες κ.ο.κ. που «προκηρύσσουν απεργίες κάθε τόσο»!

-«Βολεμένοι» είναι ολόκληρος ο ελληνικός λαός; Γιατί δεν θέλει και δεν χωρά στο προτεκτοράτο που σχεδιάζουν οι δανειστές και υλοποιούν οι ντόπιοι δοσίλογοί τους; Άρα «εχθρός» λαός! Και «πρέπει να πέσουν τα κάστρα» του…

Τι «κάστρα» έχει ο εργαζόμενος λαός; Ίσως ακόμα μια δουλειά, μια σύνταξη, ένα χωράφι, ένα σπίτι για το αύριο των παιδιών του. Τα «μικρά» κάστρα του καθενός. Διαθέτει όμως και μεγάλα κάστρα. Αυτά που κατακτήθηκαν με πολύ αίμα και ιδρώτα. Τα κοινά κάστρα που βελτιώνουν συλλογικά τη ζωή, εξασφαλίζουν αξιοπρέπεια και δημιουργούν προσδοκίες για το μέλλον. Κάστρα, που χωρίς αυτά ο σύγχρονος άνθρωπος παύει να είναι και σύγχρονος και άνθρωπος. Τα Δημόσια Κοινωνικά Αγαθά. Την Παιδεία, την Υγεία, την Ασφάλιση, το νερό, το ηλεκτρικό, τη θέρμανση, τις συγκοινωνίες, την ενημέρωση.

Τι σημαίνει Δημόσιο Κοινωνικό Αγαθό; Σε τι διαφέρει από ένα απλό εμπόρευμα ή μια υπηρεσία επ’ αμοιβή; Σημαίνει καθολικότητα, καθολική δημόσια υπηρεσία. Σημαίνει δικαίωμα για κάθε πολίτη, όπου κι αν ζει, όπως κι αν ζει να του παρέχεται Υγεία, Μόρφωση, νερό, ρεύμα, θέρμανση, μετακίνηση κι επικοινωνία. Σημαίνει συμβολή στην ανάπτυξη όλης της χώρας και ευκαιρίες για όλους.

Υπήρχαν εταιρείες ηλεκτρισμού και πριν τη ΔΕΗ. Στην Αθήνα, στον Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα. Δεν υπήρχε όμως ηλεκτρισμός στην Ελλάδα. Η Δημόσια Παιδεία που γνωρίσαμε δεν έδινε βέβαια ίσες ευκαιρίες σε όλους. Έδινε όμως μια ευκαιρία. Η διάλυση και η ιδιωτικοποίησή της σημαίνει απλά: καμία ευκαιρία.

Υπήρχαν πάντα Δημόσια και γι’ αυτό Κοινωνικά Αγαθά;

Η ορολογία εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στα λαϊκά εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα της κατεχόμενης Ευρώπης και καθιερώνεται μετά τη νίκη τους κατά του φασισμού. Η παροχή τους εξασφαλίζεται –στον ένα ή στον άλλο βαθμό σε κάθε χώρα- με τις εκτεταμένες εθνικοποιήσεις που επιβλήθηκαν μετά την Απελευθέρωση.

Τα Δημόσια Κοινωνικά Αγαθά δεν είναι «παροχές» του καπιταλισμού, ούτε «εργαλεία ενσωμάτωσης». Είναι Δικαιώματα στη ζωή και την αξιοπρέπεια. Δικαιώματα που κατακτήθηκαν με την αντιφασιστική πάλη των λαών. Θεμέλια για μια αξιοβίωτη ζωή που κληροδότησε στις επόμενες γενιές, η μαζική είσοδος των αγωνιζόμενων λαών στο προσκήνιο της Ιστορίας. Δεν χαρίστηκαν ποτέ. Κατακτήθηκαν με το αίμα, τα νιάτα και τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Οι αναλογίες πραγματικά εκπλήσσουν. Το 1942, ο Ράιχενμπαχ της κατοχής, ο διορισμένος από τον Άξονα στην Ελλάδα «οικονομικός εμπειρογνώμων» Καρλ Κλόντιους διαμήνυε: Δημοσιονομική πειθαρχία με περικοπές μισθών και δαπανών του Δημοσίου και εκ περιτροπής εργασία. Αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και κίνητρα για επενδύσεις που οδήγησαν σε παραχώρηση των μεταλλείων και του λοιπού ορυκτού πλούτου –μεταξύ των οποίων και του λιγνίτη-, των υλοτομιών και κάθε είδους προμηθειών σε γερμανούς και ιταλούς «επενδυτές»{9}.

Οποιαδήποτε ομοιότητα με το σημερινό καθεστώς των δανειακών συμβάσεων και της τρόικας, προφανώς και δεν είναι συμπτωματική. Αλλά μην ανησυχείτε! Όπως μας διαβεβαιώνει σύμπασα η Δεξιά αλλά και η Αριστερά: Δεν είμαστε υπό κατοχή!!

Οι αγωνιζόμενοι για την απελευθέρωσή τους λαοί αντέταξαν: «Ένα πλήρες σύστημα κοινωνικής πρόνοιας με στόχο την εξασφάλιση των μέσων διαβίωσης όλων των πολιτών στην περίπτωση που δεν μπορούν να τα εξασφαλίσουν μέσω της εργασίας τους. Συντάξεις που να επιτρέπουν στους ηλικιωμένους εργαζόμενους να αποσυρθούν με αξιοπρέπεια από τον ενεργό βίο. Δικαίωμα όλων των παιδιών στην παιδεία χωρίς διακρίσεις. Ελευθερία του Τύπου, ανεξαρτησία του από το κράτος, τις δυνάμεις του χρήματος και τις ξένες επιρροές. Εθνικοποίηση των μεγάλων μονοπωλιακών μέσων παραγωγής –καρπό της εργασίας όλων-, των πηγών ενέργειας, του ορυκτού πλούτου, των ασφαλιστικών εταιρειών και των μεγάλων τραπεζών»{10}.  Πάλεψαν και νίκησαν και κατέκτησαν πολλά από αυτά!

Σήμερα ο φασισμός γυρεύει την ιστορική ρεβάνς. Αυτές τις κατακτήσεις διαλύουν και καταργούν η ΕΕ, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ και οι δοσίλογες κυβερνήσεις τους στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, το κομμάτιασμα και το ξεπούλημα της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ μας γυρίζουν πίσω από το 1950. «Οι αγορές» ουδόλως ενδιαφέρονται αν θα έχουν ρεύμα τα χωριά της Πίνδου ή των Αγράφων, όπως δεν ενδιαφέρονταν τότε και ποτέ. Πολύ μεγάλο κόστος και ανύπαρκτο κέρδος.

Και τα νησιά; Τώρα που «απελευθερώνονται» τα τιμολόγια οικιακής κατανάλωσης και καταργείται η ενιαία γεωγραφική τιμή, μόνο αν αντέχουν να πληρώνουν 150-200 €/MWh! Αλλιώς μαζί με τα Κέντρα Υγείας, τα Νοσοκομεία, τις Εφορίες και τις ακτοπλοϊκές γραμμές που καταργούνται στη Λήμνο, στη Σάμο, ας καταργηθεί και η ηλεκτροδότηση. Ο Ρέσλερ το έθεσε ήδη ωμά: «Γιατί χρειάζεται να κατοικούνται τόσα πολλά νησιά;»

Αν το «κρυφό σχολειό» ήταν αστικός μύθος του 19ου αιώνα, η συρρίκνωση και η εμπορευματοποίηση της Παιδείας τον καθιστά ζοφερή πραγματικότητα στον 21ο αιώνα. Η διάλυση της Δημόσιας Υγείας, η κατάργηση της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης μας επιστρέφει στην αναξιοπρέπεια της «φιλανθρωπίας» και των φιλοπτώχων ταμείων.

«Εμπρός Πίσω!»

Καθώς οι εθνικές οικονομίες χρεοκοπούν η μια μετά την άλλη, για να μη χρεοκοπήσει η κερδοσκοπία των χρεοκοπημένων τραπεζών με το ευρώ, τα υπόλοιπα κρατικοδίαιτα ιδιωτικά μονοπώλια στρέφονται στην «ανάπτυξη» της δυστοπίας.

Οι γαλλικοί κολοσσοί Bouygues Construction και Schneider Electric «ποντάροντας στο γεγονός ότι η ηλεκτρική ενέργεια, η ύδρευση και η αποκομιδή των απορριμμάτων θα πάψουν να αποτελούν δημόσιες υπηρεσίες, αναπτύσσουν σχέδιο για κτίρια, συγκροτήματα και αυτόνομους δήμους που θα διαθέτουν ανεξαρτησία από τα κεντρικά δίκτυα και τα οποία θα παράγουν μέρος της ενέργειας που χρειάζονται από ΑΠΕ, θα καταναλώνουν λιγότερο νερό και θα ανακυκλώνουν το μεγαλύτερο μέρος των απορριμμάτων τους»{11} .

Οι περιτειχισμένες «Εκάλες», νησίδες της «πράσινης αυτονομίας», σε μια θάλασσα εξαθλιωμένων λαϊκών συνοικιών. Και το Target Model 2014 της ΕΕ, που «προκρίνει τα διμερή συμβόλαια ως κίνητρο για την ηλεκτροπαραγωγή». Ρεύμα θα παίρνουν πρώτα όσοι «διαθέτουν δυνατότητα αντιπροσώπευσης». Δηλ. βιομήχανοι, εμπορικές αλυσίδες και «αυτόνομες Εκάλες». Οι άλλοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, επαγγελματίες, μόνο αν «η αγορά» κρίνει ότι έχει συμφέρον να παράγει και γι’ αυτούς και αν έχουν να πληρώσουν…

Ακόμα πιο… πίσω, ο προφήτης του «τέλους της εργασίας», J. Rifkin{12}, περιγράφει το μέλλον στις πόλεις-κράτη του Μεσαίωνα! Την «εποχή της βιόσφαιρας», όπως την ονομάζει. Αρχής γενόμενης από «τη βιόσφαιρα της Ρώμης» που θα αποτελείται από τρεις ομόκεντρους κύκλους. Στον εσωτερικό δακτύλιο θα βασιλεύουν τα παραπάνω αυτόνομα κτίρια και συγκροτήματα «με εσωτερικούς κήπους παρόμοιους με αυτούς των επαύλεων της Αρχαίας Ρώμης». Στον μεσαίο, η Βιομηχανική ΕΟΖ όπου θα βρίσκονται εργατικές κατοικίες και φοιτητικές εστίες –ορθώς, οι δούλοι πρέπει να μένουν κοντά στα λατιφούντια. Και στον εξωτερικό, η «βιολογική» αγροτική ΕΟΖ, που θα καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες του «οικοσυστήματος». Κοινώς τα φραουλοχώραφα της Ρώμης…

Ο σύγχρονος φασισμός αποκηρύσσει το έθνος-κράτος, την ενιαία επικράτεια και τις κατακτήσεις των Εθνών των εργαζομένων, που μπορούν να υπάρξουν μόνο μέσα σε αυτή. Γιατί πώς αλλιώς θα αναπτυχθούν αυτόνομες καπιταλιστικές «βιόσφαιρες» και φέουδα των ΕΟΖ;

Όποιος θέλει σήμερα να αντιπαλέψει το φασισμό, πρέπει πρώτα απ’ όλα να υπερασπιστεί την αντιφασιστική νίκη και τις αντιφασιστικές κατακτήσεις των λαών. Να παλέψει για εθνική ανεξαρτησία. Να αντισταθεί στο ξεπούλημα και τη διάλυση των Δημόσιων Κοινωνικών Αγαθών. Να διεκδικήσει την Εθνικοποίησή τους και τη λειτουργία τους σε όφελος της ανάπτυξης του λαού και του τόπου.

Εδώ χρειάζεται σήμερα ένα μαζικό και μαχητικό εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα. Να μπει μπροστά στον αγώνα του λαού 

μας για να αποτινάξει όλα αυτά που συγκροτούν τη σύγχρονη φασιστική επιβολή: την κατοχή του χρέους, το ευρώ και την ΕΕ.

Να ανοίξει το δρόμο για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη της χώρας με το λαό στο τιμόνι. Για την πλήρη διασφάλιση και διεύρυνση των Κοινωνικών Αγαθών μέσα από την Εθνικοποίηση των στρατηγικών τομέων και επιχειρήσεων.

Αυτά τα καίρια πολιτικά αιτήματα λείπουν σήμερα από το εργατικό κίνημα, ενώ περισσεύουν οι «πολιτικο-ιδεολογικές ταυτότητες» και οι «ταξικές αναφορές».

Οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες -πρασινο-μπλε-ροζ και κόκκινες- φέρουν τεράστια ευθύνη. Η υπεράσπιση όμως της επιβίωσης, της ζωής και των ιστορικών κατακτήσεων του ελληνικού λαού είναι πρώτα απ’ όλα ευθύνη του καθενός μας. Είναι καθήκον απέναντι στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας. Πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.

Οι εργαζόμενοι στις δημόσιες επιχειρήσεις διαθέτουν τεράστια όπλα στα χέρια τους. Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, αντί να ψάχνουν αν θα ξεπουληθούν σε Κινέζους ή Γερμανούς και να αναρωτιούνται αν θα τους απολύσουν φέτος ή του χρόνου, ας κάνουν αυτό για το οποίο επαίρονταν τρεις δεκαετίες. Να ηλεκτροδοτήσουν τη χώρα! Να επανασυνδέουν το ρεύμα. Να μην εισπράττουν χαράτσια. Να μην αφήνουν κανένα σπίτι και κανένα μαγαζάκι στο σκοτάδι.

Να αποδείξουμε τη χρησιμότητά μας, όχι στις «αγορές», όχι στον υποψήφιο «στρατηγικό επενδυτή», αλλά στην ελληνική κοινωνία. Έτσι ξανακερδίζεται η περηφάνια μας και ο ελληνικός λαός σύμμαχος. Γιατί η μόνη δύναμη που μπορεί να διασφαλίσει τη δουλειά μας, είναι αυτή που τη δημιούργησε: Η πάλη του ελληνικού λαού.

Τα ίδια όπλα διαθέτει κι ο εργαζόμενος στην ΕΘΕΛ, στο ΜΕΤΡΟ, στον ΟΣΕ, στην ΕΡΤ, στην ΕΥΔΑΠ, ο γιατρός κι ο δάσκαλος. Ας τα ενώσουμε! Κι ας συναντηθούμε με τον ελληνικό λαό στον αγώνα για να κερδίσουμε την πατρίδα μας και τη ζωή μας.

*Γραμματέας ΣΕΠ-ΔΕΗ/ΚΗΕ

  1.EnergyPress 26/6/2013

  2.ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 9/6/2008

  3.EKT, ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 17/7/2013

  4.ΕΛΣΤΑΤ, 10/07/2013

  5.Dow Jones Newswire, Capital.gr, 10/6/2013

  7.Societe General, ΗΜΕΡΗΣΙΑ ,25/11/2012

  7,ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 11/7/2013.

 8. Μικρή επίδραση θα έχει στον κοινωνικό αυτοματισμό, όμως ας διαφωτίσουμε εχθρούς και φίλους ότι το σβήσιμο μονάδων στις Απεργίες δεν γίνεται με κατέβασμα διακόπτη. Απαιτεί μια πολύ πιο χρονοβόρα διαδικασία, μαζική συμμετοχή και αποφασισμένους εργαζόμενους.

  9.Δ. Κούκουνα, «Η ελληνική οικονομία κατά την κατοχή», Αθήνα 2012.

 10.Από το Πρόγραμμα του Εθνικού Συμβουλίου Αντίστασης της Γαλλίας, που συνέταξε ο κομμουνιστής Πιερ Βιλόν στις 27 Μάη 1943. 

 11.Bernier Aurélien, Monde Diplomatique, 25/5/2013.

 12Jeremy Rifkin, «Η Τρίτη Βιομηχανική Επανάσταση», Αθήνα, 2012.

μέσω του "Βαθύ Κόκκινο"

Έλεγχοι στα δημόσια νοσοκομεία από ιδιωτικές εταιρείες.

Πριν επικροτήσεις για ακόμη μία φορά άθλιε Ελληνάκο, μικρόνοα και παπαγάλε του Μπομπολιστάν, την ιδιωτική πρωτοβουλία και το πόσο καλά κάνει τη δουλειά της όταν το δημόσιο υπολειτουργεί ή δεν λειτουργεί καθόλου, αναρωτήσου μόνο ΠΟΣΑ λεφτά θα παίρνουν οι εταιρίες αυτές (κάτι που δε σου λένε), και ΠΟΙΟΣ θα τους πληρώνει (εσύ ηλίθιε από τη φορολογία σου).
Το ότι το δημόσιο δεν μπορεί να κάνει ελέγχους, δεν είναι γιατί είναι ανίκανο από τη φύση του, αλλά γιατί ο τάδε ή ο δείνα δημόσιος ελεγκτής δεν είναι στη θέση αυτή αξιοκρατικά και επειδή γνωρίζει το αντικείμενο και θέλει να προσφέρει, αλλά χώθηκε στη θέση αυτή από ένα βουλευτή ή υπουργό του οποίου την κατουρημένη ποδιά φίλησες ΕΣΥ, γιατί ο υπάλληλος αυτός είναι ΔΙΚΟ ΣΟΥ παιδί, ανίψι ή δεν ξέρω τι άλλο και έπρεπε να βολευτεί.
Εσύ λοιπόν, ανεγκέφαλε με την συμμετοχή σου ή την ανοχή σου, συνέβαλλες όλα αυτά τα χρόνια στην πλήρη απαξίωση οποιουδήποτε δημόσιου αγαθού που επιχειρήθηκε από τους δωτούς κυβερνήτες αυτού του τόπου, προκειμένου να το ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ στο ιδιωτικό ΚΕΡΔΟΣ και στην ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, αποκομίζοντας κι αυτοί με τη σειρά τους τη μίζα που τους αναλογεί.
Την επόμενη λοιπόν φορά πριν εκστομίσεις την παπαριά σου ή πριν αραδιάσεις όλες αυτές τις αρλούμπες που έχεις αποστηθίσει, σκέψου λίγο (βέβαια στο μέτρο του δυνατού, μη ζητάω κι εγώ θαύματα), και προπάντων ΜΗ μου ξανακουνήσεις επιδεικτικά το δάχτυλο, γιατι την επόμενη φορά ΘΑ ΣΤΟ ΔΑΓΚΩΣΩ. Να εξηγούμαστε!

Νέα Προκήρυξη της 17Ν.

Τραγέλαφος του Πιτσιρίκου

Η επιβολή από τα όργανα του Δυτικού κεφαλαίου, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ, τις Δυτικές τράπεζες μιας άγριας οικονομικής πολιτικής καταλήστευσης του λαϊκού εισοδήματος, μιας βάναυσης επίθεσης ενάντια στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, η επιβολή σκληρών όρων για την παροχή του δανείου, οι συνεχείς αποστολές Δυτικών ελεγκτών για την άμεση παρακολούθηση της πορείας του προγράμματος λιτότητας, η ενδεχόμενη επιβολή νέων σκληρών μετρούν σε περίπτωση απόκλισης για να χορηγηθεί η δεύτερη δόση, ισοδυναμούν με ουσιαστική χρεωκοπία της χώρας, με σύγχρονο Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο τύπου 1897, προσαρμοσμένο στις σημερινές, συνθήκες.

Όπως και τότε, ολόκληρη η σημερινή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, από τα έσοδα, τους φόρους (μονοπώλια τότε, νέες φορολογίες σήμερα και διαιώνιση του φορολογικού συστήματος της απάτης και της συστηματικής φοροδιαφυγής), τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, μέχρι τις δαπάνες, την εισοδηματική πολιτική, τις κοινωνικές ασφαλίσεις και τις συντάξεις, τις επενδύσεις στους κλάδους και με τη μορφή που αποδέχεται το Δυτικό κεφάλαιο, αποφασίζονται όχι από ελληνικά κέντρα αλλά από όργανα του Δυτικού κεφαλαίου. Αυτό συνιστά το τέλος της έστω περιορισμένης οικονομικής ανεξαρτησίας της χώρας.

Δεν είναι για λόγους αντικειμενικής αδυναμίας που η Γερμανία αρνείται να καταβάλει τις επανορθώσεις.

Είναι ολοκάθαρο στον καθένα ότι αν το Γερμανικό κράτος πλήρωνε έστω και το ένα τέταρτο των πολεμικών επανορθώσεων και του «δανείου» η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με το εξωτερικό χρέος και το εξωτερικό ισοζύγιο θα άλλαζε ριζικά, παρ’ ότι σε σχέση με τα διαρθρωτικά προβλήματα της δεν θα άλλαζε άμεσα. Η χώρα δεν θα ‘χε άμεση ανάγκη δανείων και δεν θα πνίγονταν για έσοδα και συνεπώς τα όργανα του Δυτικού κεφαλαίου δεν θα μπορούσαν να επιβάλουν την πολιτική τους. Η καταβολή σήμερα των επανορθώσεων καταστρέφει ολοκληρωτικά το όργανο υποδούλωσης της ελληνικής οικονομίας πού ‘ναι το εξωτερικό χρέος και γι’ αυτό μέχρι το οριστικό ξεπούλημα της και την πλήρη μετατροπή της σε άμεσα ελεγχόμενη απ’ τη Δύση οικονομία υπηρεσιών, δεν πρόκειται να καταβληθούν στην καλύτερη περίπτωση παρά μόνο πενταροδεκάρες σε μια χρονική περίοδο που θα κλιμακώνεται σε δεκαετία, για να μην επιτραπεί καμιά ουσιαστική ανακούφιση του ισοζυγίου.

(Τα ανωτέρω είναι απόσπασμα από προκήρυξη της 17Ν(Διαβάστε την ολόκληρη, ΕΔΩ) μετά από την εκτόξευση ρουκέτας στο ξενοδοχείο Πεντελικόν. Άλλαξα μόνο το «ΕΟΚ» (το έκανα «Ευρωπαϊκή Ένωση») και «έφαγα» το τέλος μιας πρότασης. Η προκήρυξη γράφτηκε στις 4 Ιουνίου του 1991. Δηλαδή, πριν από 22 χρόνια. Όπως παρατήρησε εύστοχα ένας καλός φίλος, «Λίγο κόψε-ράψε, αλλάζεις και την ημερομηνία κι έχεις άρθρο σημερινής εφημερίδας». Τα συμπεράσματα δικά σας.)

pitsirikos.net

Ανακοίνωση γιά τις απαράδεκτες δηλώσεις του Μπινανλί Γιλντιρίμ, Τούρκου Υπουργού Μεταφορών.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο καταδικάζει απερίφραστα τις πρόσφατες απαράδεκτες δηλώσεις του Μπινανλί Γιλντιρίμ, Τούρκου Υπουργού Μεταφορών, στην Αλεξανδρούπολη, ο οποίος αναφερόμενος στην Δ. Θράκη είπε: «...Εκει είναι η πατρίδα των απογόνων των κατακτητών, εκεί τα μέρη είναι δικά μας…». Ταυτόχρονα καλεί τον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών να ματαιώσει το ταξίδι του στην Άγκυρα αύριο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις απαράδεκτες δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού επί Ελληνικού εδάφους.

Δηλώνουμε κατηγορηματικά, καθώς πλησιάζει επίσης η επέτειος της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ότι δεν θα πάψουμε ποτέ να αγωνιζόμαστε για την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας και για την διαφύλαξη της ανεξαρτησίας  του Ελληνικού λαού.

Αθήνα 18 Ιουλίου 2013

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

Διάλυση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ

Απόστολος Διαμαντής: Διάλυση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ

Φωτο: ενωτικό-αριστερό

του Απόστολου Διαμαντή*

[Πηγή: Protagon.gr, 15/07/2013]

Η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου την Τετάρτη, ουσιαστικά τελειώνει την πολιτική διαδρομή των δύο μεγάλων κομμάτων, για τα οποία θα ανοίξει ο δρόμος της διάλυσής τους. Διότι, τα δύο αυτά κόμματα συγκροτήθηκαν διαμέσου μηχανισμών αντιπροσώπευσης που θεμελιώνονταν κυρίως στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, εντός του οποίου συμπεριλαμβάνονταν και ο κρίσιμος τομέας του πολιτισμού.

Η τυφλή εφαρμογή των γερμανικών εντολών, για μαζικές απολύσεις στο δημόσιο και ουσιαστική κατάργηση του κράτους πρόνοιας στην Ελλάδα από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, η προσχώρηση δηλαδή στη φανατική νεοφιλελεύθερη τάση που κυριαρχεί αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, θα αποκόψει τα δύο παραδοσιακά κόμματα του ελληνικού αστισμού από τη βάση τους. Θα μείνουν ουσιαστικά χωρίς μηχανισμούς αντιπροσώπευσης, θα μετατραπούν σε ηγετικές ομάδες.

Αυτό θα είναι το πρώτο στάδιο της διάλυσής τους. Θα επακολουθήσει η εκλογική συντριβή, η οποία θα αποτελέσει και τη ληξιαρχική πράξη θανάτου. Διότι, φυσικά, δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι θα πάρουν έστω και μία ψήφο από τη βασική εκλογική τους δεξαμενή, το στρώμα των υπαλλήλων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, από τους επαγγελματίες, από τους ανέργους και τους νέους, αλλά και από τον κόσμο του πολιτισμού, ο οποίος αυτή τη στιγμή είναι πραγματικά εξαγριωμένος, κυρίως με το κλείσιμο της ΕΡΤ και την άθλια εκκίνηση της ΔΤ, που μοιάζει με πειρατικό βιντεοκλάμπ.

Το σκηνικό της διάλυσης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συμπληρώνει η απόλυτη κόντρα με την εκκλησία -που αποτελεί επίσης βασική δεξαμενή ψήφων για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ- εξαιτίας της εργασίας κατά τις Κυριακές. Οι Μητροπολίτες θα απαγορεύσουν ακόμη και την είσοδο στις εκκλησίες στους βουλευτές που θα τολμήσουν να ψηφίσουν ένα τέτοιο μέτρο, που καταργεί ακόμη και το πενθήμερο και την Κυριακή αργία και πάει την ελληνική κοινωνία στην εποχή του Γιάννη Αγιάννη.

Υπό τις παρούσες πολιτικές περιστάσεις είναι πράγματι να απορεί κανείς με τη στάση σοβαρών πολιτικών, όπως ο Κώστας Σκανδαλίδης, ο Απόστολος Κακλαμάνης ή ο Προκόπης Παυλόπουλος: τι ακριβώς περιμένουν; Γιατί θα ψηφίσουν ένα τέτοιο νομοσχέδιο; Για να σώσουν την Ελλάδα; Ή για να μη διακοπεί η χρηματοδότηση; Εάν αυτά είναι τα επιχειρήματα, λυπάμαι, αλλά είναι προφανές ότι μιλάμε για πολιτική αφασία, δηλαδή για πολιτικό ανάστημα μικρότερου αυτού που απαιτούν οι περιστάσεις. Εάν ψηφίζουν για να διασώσουν τα κόμματά τους από τη δορυφοροποίηση πέριξ του Σύριζα, τότε επίσης πράττουν επιπόλαια, σαν νεόκοποι της πολιτικής. Διότι ακριβώς η ψήφιση ενός τέτοιου νομοσχεδίου στέλνει απευθείας όλο το εκλογικό σώμα στον Σύριζα, διότι πλέον δεν υπάρχει άλλη πολιτική επιλογή για τον κόσμο, μετά τη μετατροπή των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε νεοφιλελεύθερους μηχανισμούς υπό την καθοδήγηση του Κυριάκου, του Στουρνάρα, του Άδωνη και του Χατζηδάκη. Ο κόσμος, θέλει δεν θέλει, θα πάει στον Σύριζα. Όλοι γνωρίζουν ότι οι τρέχουσες δημοσκοπήσεις είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου, όπως ήταν και πριν τις εκλογές του 2012…

Η επίσκεψη Βενιζέλου στην Κρήτη είναι η πραγματική δημοσκόπηση. Ο προπηλακισμός των πολιτικών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δείχνει και το τι θα συμβεί στις εκλογές που πλησιάζουν: σφαγή. Αλλά αυτό είναι η πρώτη ανάγνωση. Το επικίνδυνο της υποθέσεως είναι πως η διάλυση των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που πλησιάζει, θα συνοδευτεί από τον θρίαμβο της ακροδεξιάς. Δεν υπάρχει κανείς σοβαρός πολιτικός άντρας πλέον μέσα σ’ αυτά τα κόμματα να πει ένα όχι και να σταματήσει αυτήν την πορεία διάλυσης; Δεν βλέπουν ότι σε μερικούς μήνες θα πάνε όλοι στα σπίτια τους και θα βλέπουν στη Βουλή το στρατό του Μιχαλολιάκου με 100 βουλευτές;

Τι ακριβώς συμβαίνει; Είναι πιθανόν να συσπειρώνονται εξαιτίας του φόβου των ποινικών ευθυνών, που θα αποδοθούν από τη νέα Βουλή. Είναι γεγονός ότι ο κίνδυνος είναι μεγάλος, διότι ένας πληθυσμός οργισμένος από την πτώχευση θα πρέπει να μπει σε μια τροχιά κάθαρσης, η οποία θα απαιτεί ενόχους- έτσι όπως έχει συμβεί και άλλες φορές στην ελληνική πολιτική ιστορία. Πώς θα καθησυχάσει κανείς το οργισμένο πλήθος, όταν σε μερικούς μήνες η Ελλάδα οδηγηθεί σε δραματική μείωση συντάξεων, μαζικές απολύσεις, κλείσιμο νοσοκομείων και Δήμων και πλειστηριασμούς σπιτιών; Η πτώση της κυβέρνησης θα οδηγήσει σίγουρα σε παραπομπές, τις οποίες ο Σύριζα έχει ήδη προαναγγείλει. Ίσως λοιπόν αυτή η παράλογη συσπείρωση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να εκφράζει πολιτικό φόβο. Αλλά ο φόβος ποτέ δεν είναι καλός σύμβουλος.

Η οικονομική πραγματικότητα είναι τραγική. Η ύφεση τρέχει με 5% και το πρωτογενές έλλειμμα ξεπερνάει τα 5 δισ. Τα φορολογικά έσοδα καταρρέουν και έχουν τρύπα κοντά στα 2 δισ., ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία αναπνέουν μηχανικά. Το υπουργείο κάνει αλχημείες λογιστικές, δεν επιστρέφει φόρους και κόβει και τις ισχνές δημόσιες επενδύσεις για να μπαλώσει τρύπες. Δίνονται χρήματα στις τράπεζες από το δημόσιο για την ανακεφαλαιοποίηση ανεβάζοντας το έλλειμμα δραματικά και μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον όλοι οι ξένοι αναλυτές επιστρέφουν ταχύτατα στις άσχημες προβλέψεις για την Ελλάδα.

Όσοι περιμένουν κούρεμα το φθινόπωρο θα προσγειωθούν άσχημα, διότι ακόμη και αν γίνει θα συνοδευθεί από μέτρα που θα τινάξουν στον αέρα ό,τι έχει απομείνει όρθιο. Επομένως; Επομένως έρχεται βίαιη ανατροπή της ανερμάτιστης και ενδοτικής κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.

Οι σοβαροί βουλευτές των δύο κομμάτων είχαν πολλές ευκαιρίες να διασώσουν την πολιτική τους παράδοση, να καταψηφίσουν τα άθλια πολυνομοσχέδια των δανειστών και να παραδώσουν πολιτικά όρθιοι την διακυβέρνηση στον επόμενο, που θα υποχρεωθεί να χαράξει έναν νέο δρόμο.

Δεν το έκαναν. Και θα ξαναψηφίσουν. Και θα έχουν πολύ άσχημο πολιτικό τέλος.

*Ο Απόστολος Διαμαντής είναι Πανεπιστημιακός και συγγραφέας.

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ Ε.ΠΑ.Μ.

Στις 16 Ιουλίου του 2011 ''γεννιέται'' το Ε.ΠΑ.Μ. , στην πλατεία Συντάγματος ... 

Δύο χρόνια μετά, ο αγώνας μας συνεχίζεται για : 
• Την ανατροπή του καθεστώτος κατοχής της χώρας από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ.
• Την τιμωρία όλων των ενόχων και των δωσιλόγων που οδήγησαν την χώρα και τον λαό μας σ’ αυτήν την κατάσταση.
• Την μη αναγνώριση, την άρνηση της πληρωμής και την διαγραφή του ''δημόσιου χρέους'' , εδώ και τώρα.
• Την έξοδος από το ευρώ με την υιοθέτηση εθνικού/κρατικού νομίσματος,
• Την εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών, με πρώτη την Τράπεζα της Ελλάδας και με σκοπό τον έλεγχο της οικονομίας και της κίνησης των κεφαλαίων,
• Την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με βασικό μοχλό ένα άλλο παραγωγικό και αναγεννημένο κράτος, που θα υποστηρίζει και θα στηρίζεται στις ανάγκες των εργαζομένων και στην πρωτοβουλία των ζωντανών παραγωγικών δυνάμεων του τόπου,
• Την αλλαγή του μονομερούς προσανατολισμού της χώρας και την απαλλαγή της από τα ασφυκτικά δεσμά που της έχουν επιβληθεί,
• Tην σύγκλιση Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης, ώστε ο λαός , πρωτογενώς , να παράξει το νέο Σύνταγμα της χώρας ....

Καλή δύναμη στον αγώνα μας ! ...
Καλή λευτεριά στην πατρίδα μας ! ...

Κάλεσμα του Στέλιου Κυμπουρόπουλου.

Συναγωνίστριες, Συναγωνιστές!

Εκ μέρους της Πολιτικής Γραμματείας και του Οργανωτικού Γραφείου, τα μέλη και οι φίλοι του ΕΠΑΜ καλούμαστε την Τρίτη 16/07 να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του Στέλιου Κυμπουρόπουλου, αυτού του μοναδικού αγωνιστή Ζωής και Αξιών και τον συντροφεύσουμε στην διαμαρτυρία του στο Σύνταγμα χωρίς τις σημαίες και τα διακριτικά μας, μοναχά με ένα κερί, όπως μας το ζητάει.

Ο Στέλιος μας έχει  χιλιάδες όνειρα και μέσα σ΄ αυτά είναι και το δικό μας όνειρο!!!!

Να φέρουμε  την Ελευθερία στην Πατρίδ, να ζήσουμε σε πραγματική Δημοκρατία.

Τρίτη βράδυ λοιπόν, 16/7 στις 8.00 μμ. στο Σύνταγμα, το ΕΠΑΜ θα είναι εκεί, για να ανάψουμε μαζί του ένα κερί σαν σύμβολο ελπίδας για το αύριο!!!

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ 13/7/2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Οι ραγδαίες εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος, δείχνουν καθαρά αυτό που εξ αρχής είχαμε προβλέψει.

Τα νέα μέτρα που μετά βδελυγμίας απέρριπταν οι κυβερνητικοί εταίροι είναι εδώ, ανεξάρτητα από την ανεξάντλητη ικανότητα των μηχανισμών προπαγάνδας να τα βαφτίζουν καλλιεπώς, ως «μεταρρυθμίσεις», «εξυγίανση», «εκσυγχρονισμό» κτλ. γιατί έτσι πιστεύουν ότι θα ξεγελάσουν ακόμα μια φορά τους αφελείς «υπηκόους» του «βασιλείου» τους, ενώ η «κοινοβουλευτική» αντιπολίτευση περί άλλων τυρβάζει και νοιάζεται. Να εξασφαλιστεί παντοιοτρόπως η συνέχεια του συστήματος, με απλή αλλαγή ρόλων στους θώκους της εξουσίας. Απέναντι στο «success story» της κυβέρνησης, αντιπαραθέτει το δικό της αντίστοιχο: την κυβέρνηση της «Αριστεράς», που θα εξασφαλίσει την «ομαλή» πορεία της χώρας εντός της ευρωένωσης.

Στη πραγματικότητα το καθεστώς, με την αντιπολίτευση σε ρόλο, επί της ουσίας, παρατηρητή, δίνει την τελική μάχη για την αυτοσυντήρησή του, έστω κι αν ο πανικός των ανθρώπων του το οδηγεί, όχι μόνο στην περαιτέρω αυταρχικοποίηση, αλλά και στην αυτογελοιοποίησή του, όπως συνέβη με την περίφημη ΝΕΡΙΤ, που έγινε ΕΔΤ για να καταλήξει ΔΤ, εκπέμπουσα από τα ιδιωτικά στούντιο της σύγχρονης ΥΕΝΕΔ, του γνωστού πλέον σε όλους για τις ακριβοπληρωμένες υπηρεσίες του προς το καθεστώς, MEGA. 

Το οικονομικό, αλλά προπαντός το πολιτικό, αδιέξοδο που έχει περιέλθει η χώρα είναι πλήρες. Η κατάσταση αυτή, παρά τα διάφορα «success stories» με τα οποία το ανίκανο και ξεπουλημένο πολιτικό προσωπικό προσπαθεί απεγνωσμένα να συντηρήσει ένα κάποιο κλίμα αισιοδοξίας και παρά τις «ενέσεις» στήριξης από τη Γερμανία και τις ΗΠΑ, προκειμένου να μη διαταραχθεί το ευρωσύστημα τουλάχιστον μέχρι τις Γερμανικές εκλογές, και μετά βλέπουμε, μετατρέπεται ταχύτατα σε απόλυτη κατακρήμνιση. Μια κατακρήμνιση που συμπαρασύρει τα πάντα. Από τα θρύμματα της όποιας δημοκρατικής νομιμότητας είχαν απομείνει μέχρι την τελευταία θέση εργασίας, μέχρι και το τελευταίο ιδιόκτητο σπίτι. Για τις εργασιακές σχέσεις και την ανεργία, ας μη μιλούμε καλύτερα. Η προοπτική μιας ανεξέλεγκτης κατάρρευσης συνολικά του συστήματος, πιο πιθανή από ποτέ, με ό,τι αυτό θα σημάνει για το σύνολο του Ελληνικού λαού και την ίδια την ύπαρξη της χώρας.

Τώρα όλοι γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει «μεταρρύθμιση» και «ανάπτυξη» για τους καταστροφείς. Οι μεν ξένοι επιμένουν μανιωδώς και κερδοσκοπούν ασύστολα επάνω από το πτώμα της Ελλάδας, οι δε ντόπιοι εντολοδόχοι τους, προκειμένου να εξασφαλίσουν μερικούς μήνες κυβερνητικής εξουσίας ακόμα, δεν ορρωδούν μπροστά σε τίποτα. Με την αντιπολίτευση στον δικό της κόσμο να ρίχνει, κουρασμένη, «τουφεκιές» στον αέρα, νομιμοποιώντας τα εγκλήματα εφ’ όσον εξακολουθεί να συνδιαλέγεται «κοινοβουλευτικά», αρνούμενη να εγκαταλείψει τους θώκους και να έλθει κοντά στον χειμαζόμενο λαό, οδηγώντας τον στην ανατροπή και τη λύτρωση.

Τώρα ήρθε η ώρα για το γενικό ξεσηκωμό. Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, της «Κατσέλης», του Τιτάνα, του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου οι καθηγητές και δάσκαλοι, οι υπάλληλοι των δήμων και οι νοσοκομειακοί αποδεκατίζονται και αντιδρούν σπασμωδικά. Το ίδιο αποδεκατίζονται τα τελευταία ψήγματα δημόσιας παιδείας και υγείας. Το ασφαλιστικό καταρρέει. Η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται στους ημέτερους «μπιρ παρά». Η ιδιωτική περιουσία, το «κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του Έλληνα» ως επόμενος στόχος, ήδη έχει δεχθεί τα πρώτα χτυπήματα με τα χαράτσια και την υπερφορολόγηση.

Οι εργαζόμενοι προσπαθούν να αντισταθούν, όπως όπως. Όμως κανείς εργαζόμενος, κανείς άνεργος δεν μπορεί μόνος του. Κανείς κλάδος δεν πρόκειται να τα καταφέρει. Ακόμα κι αν του υποσχεθούν την εξαίρεση από τον κανόνα της μεγάλης σφαγής, ακόμα κι αν το πετύχει προσωρινά. Πολύ απλά γιατί τα πράγματα ακολουθούν τη δική τους λογική. Τη λογική της κατοχής και του ανδραποδισμού των «ηττημένων» που επέβαλαν οι ξένοι επικυρίαρχοι και οι εγχώριοι ολιγάρχες υποτακτικοί τους, μετατρέποντας τη χώρα σε λάφυρο και τους κατοίκους της σε σκλάβους.

Και αυτή η λογική, η λογική του πιο αυθεντικού φασισμού που έχει ποτέ υπάρξει, πρέπει να σπάσει.

Και ήρθε η ώρα να σπάσει!

Διαφορετικά η μαύρη τρύπα θα καταπιεί όλους, ακόμα κι αυτούς που δεν αισθάνονται ότι έχει έρθει η σειρά τους. Ακόμα κι αυτούς, τους λίγους, που πιστεύουν ότι είναι ασφαλείς και επιχαίρουν με τα δεινά των υπολοίπων.

Και η λογική των πραγμάτων μπορεί να σπάσει, μπορεί να αναστραφεί μόνο με την Ενότητα και την οργανωμένη αντεπίθεση. Ενότητα στη βάση, πέρα από τεχνητούς διαχωρισμούς και παρωχημένες ιδεοληψίες. Όλοι οι εργαζόμενοι, όλοι οι άνεργοι, όλοι οι κλάδοι ήρθε η ώρα να συντονιστούν. Κοινές επιτροπές αγώνα σε όλους τους χώρους. Με αιχμή την κατειλημμένη ΕΡΤ, να γίνουν λειτουργικές καταλήψεις παντού, με κοινό στόχο τη:

ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

για να πάρουμε τη Ζωή και την Πατρίδα μας πίσω!

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο, πιστό στις αρχές και τις θέσεις του, δίνει ελπίδα και προοπτική, παλεύοντας στην πρώτη γραμμή μαζί με το Λαό, μέχρι την τελική Νίκη!

Αθήνα 13 Ιουλίου 2013

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.