Οι εννιά (9) βασικές προγραμματικές διαφορές μεταξύ του ΕΠΑΜ και της ΛΑΕ

του Όθωνα Κουμαρέλλα*

Πολλοί φίλοι -εξ αιτίας της αυτόνομης καθόδου του ΕΠΑΜ στις εκλογές και της μη επίτευξης συμφωνίας με τη "Λαϊκή Ενότητα" (ΛΑΕ) του κ. Λαφαζάνη- μας ερωτούν ποιες είναι οι προγραμματικές διαφορές του Μετώπου με τη ΛΑΕ κι αν αυτές είναι τόσο σημαντικές ώστε να αποτραπεί μια κοινή κάθοδος στις εκλογές. 

Μολονότι αυτές υπάρχουν, στην προσπάθειά μας για τη δημιουργία μιας ευρύτατης κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας με ορίζοντα την κυβερνητική εξουσία, προκειμένου να σταματήσουμε έμπρακτα τον κατήφορο που ακολουθεί η χώρα, δεν ετέθησαν προαπαιτούμενα. Επίσης, ούτε έγινε συζήτηση επί αυτών των διαφορών, αυτές όμως όντως είναι υπαρκτές και είναι σημαντικές.

Για κάθε καλόπιστο υπάρχει -κατ’ αρχή- μια «δημιουργική»(;) ασάφεια στις τοποθετήσεις της ΛΑΕ.

Στόχος τους, λένε, είναι η παραμονή της χώρας στην ΕΕ. Δεν απαντούν όμως καθόλου στο πως μπορεί να γίνει αυτό χωρίς η χώρα να εξακολουθεί να ματώνει. Έτσι, οι προτάσεις τους για το χρέος και το νόμισμα περισσότερο ως ευχολόγιο ακούγονται παρά ως μια πραγματικά ρηξικέλευθη πρόταση διεξόδου. Για το χρέος ούτε καν χρησιμοποιούν το πόρισμα της επιτροπής αλήθειας της βουλής. Μιλάνε για απομειώσεις και ειδικά καθεστώτα. Ακόμα και για το νόμισμα δεν είναι σαφείς ως προς...
την ανάγκη εξόδου από το ευρώ. Μιλάνε για το «αν χρειαστεί» κτλ., ενώ δεν έχουν ξεκαθαρίσει τη θέση τους για το παράλληλο, ή το διπλό νόμισμα. Μάλιστα, ενίοτε δείχνουν να θεωρούν το διπλό νομισματικό ως δόκιμη και αποδεκτή λύση, ενώ το ΕΠΑΜ έχει εξηγήσει σε βάθος το γιατί μια τέτοια λύση επιβολής ουσιαστικά κατοχικού νομίσματος στη χώρα (όπως η μεσογειακή δραχμή στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής), θα αποτελούσε την απόλυτη καταστροφή.

Αντίθετα η θέση - πρόταση του ΕΠΑΜ είναι ξεκάθαρη και δεν επιτρέπει παρερμηνείες, ή υπεκφυγές σε σχέση με το πραγματικό ζητούμενο, που δεν είναι άλλο από την Εθνική μας ανεξαρτησία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και εν τέλει την ευημερία του ελληνικού λαού. Έτσι περιγράφουμε με απόλυτη σαφήνεια τον τρόπο, δηλαδή το πώς θα φτάσουμε στον τελικό μας στόχο που αποτελείται από το παραπάνω τετράπτυχο:

1. Με πράξη εθνικής κυριαρχίας δεν αναγνωρίζουμε το σύνολο του χρέους και το διαγράφουμε μονομερώς σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Χωρίς τη διαγραφή ολόκληρου του χρέους προκοπή δεν πρόκειται να δούμε. Πως τοποθετείται στην πρόταση αυτή του ΕΠΑΜ η ΛΑΕ.; Δεν τοποθετείται εξακολουθώντας να ομιλεί περί διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ έπραττε πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου

2. Αυτό όμως -η μη αναγνώριση του χρέους και η μονομερής διαγραφή του- δεν μπορεί να γίνει εντός του δοσμένου πλαισίου της ευρωζώνης και της ΕΕ. Γι’ αυτό και ταυτόχρονα με την εξαγγελία της μη αναγνώρισης του χρέους και της καταγγελίας του από το βήμα της Γ.Σ. του ΟΗΕ ως παράνομου, ειδεχθούς, επονείδιστου και καταχρηστικού, προχωρούμε με σχέδιο στη καθιέρωση Εθνικού Κρατικού νομίσματος, που καμία σχέση δεν έχει με όλα αυτά που ακούγονται και υπονοούνται και τα οποία αν εφαρμοστούν θα αποτελέσουν τη χαριστική βολή σε βάρος της πατρίδας μας και του ελληνικού λαού (εξ ου και το σχέδιο Σόιμπλε). Βεβαίως δεν θεωρούμε ότι η ΛΑΕ έχει τέτοιες προθέσεις, ωστόσο οι τοποθετήσεις των στελεχών της, μηδέ του κ. Λαπαβίτσα εξαιρουμένου, δημιουργούν σύγχυση και δείχνουν τουλάχιστον ελλιπή γνώση του αντικειμένου, ή ανυπαρξία διάθεσης για ολιστική ρήξη με το καθεστώς. Έτσι αφήνουν πολλά περιθώρια ανασκευής των θέσεών τους στην κατεύθυνση της ενσωμάτωσής τους στη καθεστωτική αντίληψη και την επικυριαρχία.

3. Μιλούν για εθνικοποίηση των τραπεζών και για τη δημιουργία bad bank για τα χρέη τους καθώς και για τα κόκκινα δάνεια των πολιτών και των επιχειρήσεων. Δηλαδή επί της ουσίας -ενδεχομένως χωρίς να το αντιλαμβάνονται- προτείνουν την «κοινωνικοποίηση» των ζημιών των τραπεζών και το φόρτωμά τους στο γνωστό υποζύγιο.

Αντίθετα εμείς προτείνουμε πτώχευση των τραπεζών με εκκαθάρισή τους σε καθεστώς πλήρους λειτουργίας, από ειδικούς οικονομικούς εισαγγελείς έτσι ώστε να ξεκαθαριστούν τα μαύρα ενεργητικά τους και να αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που πρέπει. Με την προοπτική επίσης επιστροφής χρημάτων με την επιβολή -με Συντακτική Πράξη- βαριάς φορολογίας σε κάθε ποσό που εξήχθη αδικαιολογήτως τα τελευταία χρόνια από τη χώρα και κατάσχεση των εγχώριων περιουσιακών στοιχείων σε περίπτωση άρνησης επιστροφής αυτών των χρημάτων. Επίσης, με τη απόλυτη διασφάλιση των αποταμιεύσεων των νοικοκυριών, προτείνουμε τη μετατροπή του τραπεζικού συστήματος σε χρηματοδοτικό εργαλείο της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, με τράπεζες ειδικού σκοπού και όχι όπως είναι σήμερα ένα σαράφικο και τοκογλυφικό supermarket χρηματοπιστωτικών προϊόντων.

4. Ως προς τη διασφάλιση των αποταμιεύσεων των Ελλήνων πολιτών στις τράπεζες, δεν ακούγεται κάτι από την πλευρά της ΛΑΕ. Αντίθετα το ΕΠΑΜ έχει ξεκαθαρίσει:

Διασφαλίζονται απολύτως όλες οι αποταμιεύσεις των Ελλήνων πολιτών υπό την μορφή καταθέσεων στις τράπεζες. Σήμερα, τα χρήματα αυτά δεν υφίστανται, παρά μόνον ένα μικρό μέρος τους που δεν ξεπερνά το 10%, γι’ αυτό και τα capital controls ακόμα και στις εσωτερικές συναλλαγές που επιβλήθηκαν με πρόσχημα το δημοψήφισμα, καθώς και το περίφημο bail in (κούρεμα καταθέσεων) που είναι προ των πυλών. Ο μόνος τρόπος για να αποκατασταθούν πλήρως οι αποταμιεύσεις είναι -όπως ακριβώς περιγράφεται παραπάνω- να πτωχεύσουν οι τράπεζες -αντί να τις «ταΐζουμε» συνεχώς με χρήματα των φορολογουμένων, μέσω συνεχών ανακεφαλαιοποιήσεων κτλ-, θέτοντάς τες σε εκκαθάριση εν λειτουργία, με την παρέμβαση οικονομικών εισαγγελέων που θα κάνουν φύλλο και φτερό τα μαύρα ενεργητικά τους. Μόνο τότε θα μπορεί να διαπιστωθεί που πήγε και ποιους ωφέλησε όλος αυτός ο πακτωλός χρημάτων που διέφυγε στο εξωτερικό μέσω των τραπεζών καθιστώντας τες κυριολεκτικά ζόμπι. Κανείς ιδιώτης τραπεζίτης δεν μπορεί να εγγυηθεί τις καταθέσεις, παρά μόνο το Δημόσιο μέσω της εκκαθάρισης εν λειτουργία των τραπεζών και την ριζική αλλαγή του ρόλου του τραπεζικού συστήματος στην οικονομία. Όμως ολόκληρη αυτή η διαδικασία απαιτεί την έξοδο από την ευρωένωση και την καθιέρωση εθνικού κρατικού νομίσματος. Διαφορετικά δεν πρόκειται να γίνει τίποτε και οι καταθέτες θα χάσουν σταδιακά τα λεφτά τους -όσα έχουν απομείνει-, είτε μέσω κουρεμάτων, είτε μέσω της συνεχώς αυξανόμενης φορολογίας, είτε με συνδυασμό των προηγουμένων, είτε εξαντλώντας το τελευταίο από το «λίπος» προκειμένου να αντισταθμίσουν τη συστηματική μείωση του εισοδήματός τους.

5. Όσον αφορά στα ιδιωτικά χρέη των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων και εδώ οι θέσεις της ΛΑΕ δεν είναι ξεκάθαρες. Μιλούν όντως για «σεισάχθεια», αλλά δεν ξεκαθαρίζουν τι εννοούν ακριβώς. Εμείς ξεκαθαρίζουμε απόλυτα:

α) Για χρέη των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων που δημιουργήθηκαν υπό το καθεστώς των μνημονίων προς την εφορία, λόγω της παράνομης υπερφορολόγησης σβήνουν οριστικά.

β) Για δάνεια που μέχρι τη στιγμή εκείνη έχει αποπληρωθεί το σύνολο του κεφαλαίου και μια επιτοκιακή επιβάρυνση το πολύ 50%, θεωρούνται εξοφλημένα και παύει αυτοδίκαια η οποιαδήποτε απαίτηση από τις τράπεζες και απελευθερώνονται οι υποθήκες που τυχόν υφίστανται.

γ) Για τα υπόλοιπα χρέη νοικοκυριών και μικρομεσαίων που διαπιστώνεται η αδυναμία αποπληρωμής, σβήνουν οριστικά επίσης.

δ) Ποσά που έχουν εισπραχθεί από την εφορία από παράνομους φόρους, θα υπάρξει προσπάθεια επιστροφής -έστω σταδιακής- στους δικαιούχους.

ε) Το ίδιο θα γίνει και με τα ποσά που καταβλήθηκαν στις τράπεζες για χρέη που προέκυψαν από καταχρηστικές πρακτικές εκ μέρους τους και από τοκογλυφικά επιτόκια.

6. Η έξοδος από την ΕΕ, πέραν της υπόθεσης του χρέους και της αναγκαιότητας του εθνικού κρατικού νομίσματος, επιβάλλεται επίσης επειδή το καθεστώς των περίφημων τεσσάρων ελευθεριών του Μάαστριχτ και του συνόλου των κοινοτικών οδηγιών στο πνεύμα αυτών των υποτίθεται κεκτημένων, έχει οδηγήσει σε πλήρη αποσάθρωση την παραγωγική βάση της χώρας. Είναι αδύνατο να υπάρξει στοιχειώδης αντιστροφή αυτής της καταστροφής και παραγωγική ανασυγκρότηση μέσα στο ίδιο καθεστώς. Για το θέμα αυτό δεν ακούμε τίποτε από τη ΛΑΕ, ή ακούμε ασάφειες, γενικολογίες και αοριστίες.

7. Ομιλούν για πληθωρισμούς και υποτίμηση του νέου εθνικού νομίσματος, της νέας δραχμής. Εμείς έχοντας ξεκαθαρίσει ότι μέσω της νέας δραχμής επιδιώκουμε την άμεση ρευστότητα της οικονομίας, την απεριόριστη χρηματοδότηση με αποκατάσταση των εισοδημάτων στα επίπεδα της προ μνημονίων εποχής, δημιουργώντας τζίρο στην αγορά και προκαλώντας ένα κυριολεκτικά δημιουργικό σοκ στην οικονομία, συνδέοντας την αξία του νομίσματος αποκλειστικά με την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, αυτό θα καταστεί κυριολεκτικά βράχος. Η ισοτιμία του νέου νομίσματος που θα καθοριστεί διοικητικά από την εκδότρια κρατική Αρχή, θα κλειδώσει και δεν πρόκειται να αφεθεί έρμαιο στην κερδοσκοπία των παγκόσμιων χρηματαγορών. Οι κερδοσκόποι δεν μπορούν να «παίξουν» με τη νέα δραχμή, αφού αυτή θα είναι νέο νόμισμα που δεν το κατέχουν. Προκειμένου να το αποκτήσουν θα πρέπει να αποταθούν στο ελληνικό δημόσιο και να το αγοράσουν. Ποιο λόγο έχουμε εμείς -τουλάχιστον τα πρώτα δύο χρόνια- να τους το πουλήσουμε;

Κρατώντας το νέο νόμισμα μακριά από τις χρηματαγορές δεν έχουμε ανάγκη συναλλαγματικών αποθεμάτων προκειμένου να το υποστηρίξουμε στην περίπτωση που το νέο νόμισμα θα δέχονταν επιθέσεις, είτε για λόγους κερδοσκοπίας, είτε για καθαρά πολιτικούς λόγους υπονόμευσης της προσπάθειά μας.

Δυστυχώς οι ασάφειες που διακρίνουν τις τοποθετήσεις της ΛΑΕ και οι ισχυρισμοί περί υποτίμησης και πληθωρισμού δυσφημούν την προσπάθεια και εντείνουν τους φόβους, λειτουργώντας οιονεί ως πέμπτη φάλαγγα, υπονομεύοντας τη μοναδική λύση που προσφέρεται για θετική διέξοδο.

8. Μιλούν γενικώς και αορίστως για αποκατάσταση εισοδημάτων σε μια προοπτική χρόνου.

Όμως με δεδομένη την ανάγκη άμεσης ανακούφισης του κόσμου από την -πολυετή ήδη- πολιτική της εξαντλητικής λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης που κατέστρεψε αξίες και εισοδήματα, οφείλουμε -και το ΕΠΑΜ δεσμεύεται- στα πρώτα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, να συμπεριλαμβάνονται αυτά της αποκατάστασης των εισοδημάτων. Όχι μόνο για την ανακούφιση του πληθυσμού, αλλά κυρίως για καθαρά οικονομικούς λόγους αναθέρμανσης της οικονομικής δραστηριότητας μέσω της δημιουργίας τζίρου στην αγορά. Προφανώς, δεν είναι δυνατό να κοπεί απεριόριστο χρήμα, έστω και ηλεκτρονικό, διότι θα προκληθούν σοβαρές παρενέργειες και ανισορροπίες.

Είναι όμως δυνατό να αποκατασταθούν τα εισοδήματα στα προ μνημονίων επίπεδα χωρίς σοβαρά προβλήματα. Αφού, πρώτα με τη διαγραφή του χρέους θα σταματήσει άμεσα η αφαίμαξη της οικονομίας από κάθε πόρο, που τώρα κατευθύνεται αποκλειστικά στην ικανοποίηση των απαιτήσεων των δανειστών και που θα μπορεί πλέον να κατευθυνθεί στην αύξηση των εισοδημάτων και στην παραγωγική ανασυγκρότηση. Η αύξηση αυτή των εισοδημάτων θα δημιουργήσει τζίρο στην αγορά που είναι προϋπόθεση για την οικονομική ανάκαμψη.

Βεβαίως υπάρχει κάποιο κρίσιμο σημείο που δεν μπορεί να ξεπεραστεί δίχως αρνητικές συνέπειες. Είναι το σημείο εκείνο που το εκδιδόμενο χρήμα παύει να ανταποκρίνεται στα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας, τις πραγματικές της ανάγκες, ή την εύλογη προσδοκία αύξησης των μεγεθών της και κυρίως αυτό της παραγωγικότητας της εργασίας. Έτσι, πέραν του δημιουργικού αρχικού σοκ που θα προκληθεί με την αποκατάσταση των εισοδημάτων στο επίπεδο της προ μνημονίων εποχής, και την απαλλαγή από το βάρος του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους, που θα τονώσουν δραστικά την εσωτερική αγορά και θα δώσουν ώθηση στην ανάκαμψη, περαιτέρω αύξηση εισοδημάτων θα υπάρξει σταδιακά και αναλογικά με την επιτυγχανόμενη οικονομική ανάπτυξη, μέσω της επιδιωκόμενης παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.

Φυσικά, ταυτόχρονα απαιτείται να ληφθεί σειρά άλλων υποστηρικτικών μέτρων και πολιτικών προστασίας της εγχώριας παραγωγής και της απαλλαγής της εγχώριας επίσης αγοράς από τα καρτέλ, έτσι ώστε το όλο εγχείρημα να αποβεί επιτυχές και μάλιστα στον ελάχιστο δυνατόν χρόνο.

Τελικός στόχος είναι, να εισέλθουμε το ταχύτερο σε καθεστώς πλήρους απασχόλησης και απορρόφησης του συνόλου της ανεργίας, -που ειρήσθω εν παρόδω η ΛΑΕ δεν μας λέει τίποτα, πέραν των γνωστών ευχολογίων- με αξιοπρεπείς αμοιβές που θα εκκινήσουν από τα επίπεδα του 2009 και θα αυξάνονται ανάλογα με τους ρυθμούς αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας. Μόνον έτσι θα αποφευχθεί η υποτίμηση του νέου εθνικού νομίσματος και ο ενδεχόμενος πληθωρισμός που κραδαίνεται ως φόβητρο από τους ευρωλάγνους, αλλά δείχνουν να το φοβούνται και οι της ΛΑΕ.

Ο στόχος αυτός είναι απόλυτα ρεαλιστικός και εφικτός, εφ’ όσον τηρηθεί το σχέδιο υλοποίησης των πολιτικών που απαιτούνται, όπως αυτές εξειδικεύονται στα δημοσιευμένα τμήματα του προγράμματός μας και στην αντίστοιχη εκτεταμένη αρθρογραφία.

9. Η ΛΑΕ δεν αναφέρει τίποτε για τα ζητήματα της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, της λειτουργίας του Κράτους και της Δικαιοσύνης. Αντιθέτως το ΕΠΑΜ έχει αναλυτικά εκφράσει ρηξικέλευθες προτάσεις για τη μέσα από Συντακτική Εθνοσυνέλευση αλλαγή ολόκληρου του θεσμικού πλαισίου που καταδυναστεύει για δεκαετίες τον τόπο. Επίσης, είμαστε οι μόνοι που μιλάμε ξεκάθαρα για τιμωρία των ενόχων για την κατάσταση που περιήλθε η χώρα.

*Ο Όθωνας Κουμαρέλλας είναι αν. μέλος της ΠΓ του ΕΠΑΜ και υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του Μετώπου στην περιφέρεια Αττικής