Απάντηση του
οικονομολόγου Δημήτρη Καζάκη στο παρακάτω ερώτημα στην ομάδα «η συμμορία της
δραχμής»:
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν η
Ελλάδα δεν προχωρήσει σε μονομερή διαγραφή χρέους αλλά σε πιο ήπιες μορφές
αντιμετώπισης του (όπως για παράδειγμα η αντιμετώπιση από την κυβέρνηση του
Ραφαέλ Κορέα στον Ισημερινό) τα πράγματα για αυτήν δε θα ήταν πιο εύκολα στο
επίπεδο της διπλωματίας με τις χώρες δανειστές μας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η
τακτική Κορέα δεν έχει καμιά εφαρμογή στην Ελλάδα λόγω σύνθεσης του δημόσιου
χρέους. Στην αρχή της κρίσης το 90% του δημόσιου χρέους ήταν ελεύθερα
διαπραγματεύσιμα ομόλογα και αυτά δεν μπορείς να τα «ψάξεις» προκειμένου να
δεις τι «κρύβουν». Αυτό που μπορείς να ψάξεις είναι το σύνολο της κίνησης του
δημόσιου ταμείου. Κι αυτό οφείλεις να το κάνεις όταν ο λαός πάρει την εξουσία
και θα έχει πρόσβαση στα κιτάπια όχι μόνο του δημόσιου χρέους, αλλά γενικά του
δημόσιου ταμείου.
Όμως ακόμη κι αν κάποιος θεωρούσε ότι στην αρχή της κρίσης
κάτι τέτοιο μπορούσε να γίνει....
διαμέσου της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, τώρα
τι μπορεί να γίνει;
Το χρέος της Ελλάδας προς το ευρωσύστημα είναι τουλάχιστον
240 δις ευρώ από τα 340 δις ευρώ συνολικού δημόσιου χρέους. Πρόκειται για τα
δάνεια του μηχανισμού στήριξης.
Τι ακριβώς κάνουμε μ’ αυτά;
Ή διαπραγματευόμαστε για να περικόψουμε κάποιο μέρος, αλλά
αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε τις δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί στην χώρα
προκειμένου να πάρει τα δάνεια αυτά, ή μονομερώς καταγγέλλουμε ως απεχθείς τις
συμβάσεις και τις δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί στην χώρα και επομένως
διαγράφουμε μονομερώς το προϊόν αυτών των δανείων.
Μέσος δρόμος δεν υπάρχει.
Πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί η τακτική Κορέα στην περίπτωση
αυτή;
Αν μάλιστα ισχύει αυτό που είπε ο Στουρνάρας μόλις πρόσφατα
ότι η Ελλάδα έχει δανειστεί έως σήμερα 550 δις ευρώ και επομένως τα χρωστά στο
ευρωσύστημα, τότε τι μπορούμε να κάνουμε; Προφανώς ο Στουρνάρας αναφέρεται όχι
μόνο στα 240 δις ευρώ των επίσημων δανείων από το μηχανισμό στήριξης, αλλά και
στα 310 που το κράτος έχει εγγυηθεί, ή έχει αναλάβει για την ενίσχυση των
εγχώριων τραπεζών από το ευρωσύστημα. Πώς ξεφορτωνόμαστε αυτό το δυσθεώρητο
όγκο νέου χρέους;
Μόνο με έναν τρόπο:
Μονομερή διαγραφή μετά από καταγγελία
του, έξοδο από το ευρωσύστημα, χρεοκοπία των εγχώριων τραπεζών υπό δημόσιο
έλεγχο και εκκαθάριση τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου