γράφει ο Παπαδομανωλάκης Παναγιώτης
Δημοσιογράφος, Ραδιοφωνικός Παραγωγός
Η πρώτη αγορά, η
“αγορά ανδρών” του Ομήρου, είναι τα στρατιωτικά συμβούλια των Ελλήνων
Αχαιών και των συμμάχων του, πριν από κάθε μάχη με τους Τρώες. Πρόκειται
για ένα τιμοκρατικού(κατά Πλάτωνα) χαρακτήρα συμβούλιο στο οποίο
συμμετείχαν οι άριστοι του πολέμου. Εκεί συναντάμε τα πρώτα σπέρματα του
τιμαρχικού(όχι ολιγαρχικού) πολιτεύματος της Σπάρτης, όπου εξουσία
ασκούν οι άριστοι του πολέμου, οι πρώτοι των τιμών, οι πλέον ανδρείοι.
Στην χρυσή κλασσική
εποχή, μια βόλτα στην αγορά σήμαινε μια βόλτα στο πνεύμα. Στην αγορά
συναντούσες αφάν γκατέ της τέχνης, της διανόησης και της πολιτικής. Σε
κάποιο σημείο θα πετύχαινες έναν Σωκράτη να αναπτύσσει τις θεωρίες του,
έναν Δημοσθένη να ασκεί ρητορική, έναν Περικλή να εκφωνεί πολιτικούς
λόγους. Θα πετύχαινες ακόμη εκπαιδευτικούς, καλλιτέχνες, ποιητές να
συζητούν, να λογομαχούν και να παράγουν πνεύμα.
Σταδιακά η αγορά
έγινε το σημείο αναφοράς των εμπόρων, που πωλούσαν τη πραμάτεια τους.
Στη λαϊκή αίσθηση η αγορά είναι το σημείο της πόλης στο οποίο
συναντιούνται οι μεροκαματιάρηδες που θέλει να ψωνίσουν. Το παζάρι, κατά
το ανατολίτικο, δηλαδή.
Οι γνωστότερες ως λαϊκές αγορές είναι επίσης σύμβολο κοινωνικότητας. Ο μεροκαματιάρης διαμαρτύρεται για την αύξηση των τιμών και ο έμπορος του δείχνει τη κυβέρνηση και το ΦΠΑ. Και οι δύο καταλήγουν να γαμωσταυρίζουν πρωθυπουργούς, υπουργούς και βουλευτές(πλέον και τη τρόικα) και να ανακουφίζουν το πόνο του άδειου πορτοφολιού τους(υπό την τηλεοπτική κάλυψη κάποιες φορές κάποιου τηλεοπτικού συνεργείου που εργάζεται για ένα κανάλι που τα τσέπωσε από το μόχθο του μεροκαματιάρη, ενώ προ λίγων λεπτών ο παρουσιαστής της πρωινής ζώνης έγλυφε κάποιον υπουργό που είχε βγει με link στην εκπομπή).
Οι γνωστότερες ως λαϊκές αγορές είναι επίσης σύμβολο κοινωνικότητας. Ο μεροκαματιάρης διαμαρτύρεται για την αύξηση των τιμών και ο έμπορος του δείχνει τη κυβέρνηση και το ΦΠΑ. Και οι δύο καταλήγουν να γαμωσταυρίζουν πρωθυπουργούς, υπουργούς και βουλευτές(πλέον και τη τρόικα) και να ανακουφίζουν το πόνο του άδειου πορτοφολιού τους(υπό την τηλεοπτική κάλυψη κάποιες φορές κάποιου τηλεοπτικού συνεργείου που εργάζεται για ένα κανάλι που τα τσέπωσε από το μόχθο του μεροκαματιάρη, ενώ προ λίγων λεπτών ο παρουσιαστής της πρωινής ζώνης έγλυφε κάποιον υπουργό που είχε βγει με link στην εκπομπή).
“Οι αγορές σκίζουν το μνημόνιο”
Είναι λογικό λοιπόν
ο πολίτης, όταν ακούει πως ” θα βγει στις αγορές”, να αυθυποβάλλεται σε
μια υποσυνείδητη εικόνα κοινωνικότητας και ευμάρειας. Κάτι δηλαδή σαν
να ανοίγουν οι ουρανοί και να βρέχει 500ευρα. Φυσικά σε αυτό φροντίζουν
να συμβάλουν οι φιλοκυβερνητικές φυλλάδες των “νταβάδων” των ΜΜΕ.
“Οι αγορές σκίζουν
από το μνημόνιο”, διαβάζουμε σε πρωτοσέλιδο μεγάλης εφημερίδας. “Είμαστε
κεφάτοι, γυρίζουμε από τον Σόιμπλε”, διαβάζουμε παρακάτω στο ίδιο
εξώφυλλο. “Μεγάλο βήμα για την έξοδο από το μνημόνιο”, διαβάζουμε σε
άλλη μεγάλη εφημερίδα, ενώ στα ίδια ράφια μαθαίνουμε πως η έξοδος στις
αγορές είναι “Το πρώτο βήμα για την απαγκίστρωση από το μνημόνιο”.
Όλες οι παραπάνω
ναυαρχίδες της διαπλοκής ξεχνάνε μάλλον να ενημερώσουν τους αναγνώστες
τους του όρους με τους οποίους θα γίνει η “ηρωική έξοδος” και τελικά τι
στο διάολο είναι αυτές οι αγορές στις οποίες βγούμε τόσο ευσπευσμένα;
Το σύστημα των αγορών
Μετά το μεγάλο κραχ
του προηγούμενου αιώνα στις ΗΠΑ, οι αγορές θεωρήθηκαν υπεύθυνες για την
μεγάλη οικονομική καταστροφή. Τότε θεωρητικοί της οικονομίας, με πρώτο
τον Κέινς εφάρμοσαν τον κρατικό παρεμβατισμό στις αγορές, ως ένα
περιορισμό της απόλυτης ελευθερίας της αγοράς, της θεωρίας του
οικονομικού φιλελευθερισμού του Άνταμ Σμιθ που επικρατούσε προηγουμένως.
Το σύστημα αυτό στην Αμερική ονομάστηκε Σύστημα των Αγορών ή Κοινωνική
Οικονομία της Αγοράς.
Η ΗΠΑ επανήλθαν
σύντομα στον βίαιο καπιταλιστικό μοντέλο που στο εξής ονομάστηκε
νεοφιλελευθερισμός ή ορθότερα μονεταρισμός. Οι κυβερνήσεις των κρατών
πάλι ευνουχίστηκαν απέναντι στις αγορές, οι οποίες θα αφήνονται απόλυτα
ελεύθερες θα καθορίζουν την οικονομία. Ο μονεταρισμός που εξήχθη από τα
οικονομικά εργαστήρια της Σχολής του Σικάγο και βασίστηκε στο "Δόγμα του
Σοκ" έπειτα από πειράματα σε ανθρώπινα πειραματόζωα, έχει ως γκουρού
τον Φρίντμαν.
Οι θεωρίες του
Φρίντμαν πρεσβεύουν τον περιορισμό του δημοσίου, την επαναφορά των
εργασιακών σχέσεων σε εποχές φεουδαρχίας, την απόλυτη ελευθεριά των
αγορών, τις ιδιωτικοποιήσεις εν μέσω ύφεσης. Στην αρχή οι παραπάνω
πολιτικές εφαρμόστηκαν σε δικτατορικά καθεστώτα, όπως η χούντα του
Πινοσέτ στη Χιλή και αυτό γιατί θεωρήθηκε πως χωρίς τη καταστολή που
μόνο μια απολυταρχία μπορεί να προσφέρει, δεν θα μπορέσουν να
συγκρατηθούν οι λαοί που εξεγείρονται λόγω της βίαιης φτωχοποίησης.
Πρώτη φορά σε
καθεστώς κοινοβουλευτισμού εφαρμόστηκε στην Αγγλία της Θάτσερ, με
αποτέλεσμα την απολυταρχοποίηση του καθεστώτος και τη αποτυχία της
ολιγαχίας των αγορών με εξόντωση χιλιάδων Άγγλων από τη φτώχεια.
Οι Ναζι-φιλελεύθεροι της Φρανκφούρτης
Η θεωρία του
Φρίντμαν βρήκε, κάποια χρόνια μετά, αυτιά ανοιχτά στην Φρανκφούρτη, στην
έδρα δηλαδή της ΕΚΤ. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες που συγκροτούν την ΕΚΤ με
πρώτη τη Deutsche Banh δεν δέχτηκαν να επωμιστούν κανένα βάρος από τη
κρίση. Αξιοποίησαν τη κρίση για να κερδίσουν τεράστια ποσά. Οι αγορές
της Ευρώπης είναι αυτές ακριβώς οι τράπεζες, για τις οποίες το
ευρωιερατείο θυσιάζει τους Ευρωπαίους πολίτες, με πρώτους τους Έλληνες.
Όταν η κρίση πέρασε
από την αμερικανική στην ευρωπαίκή ήπειρο, οι διαχειριστές της
κατάστασης στο Eurogroup επέλεξαν να εφαρμόσουν την πολιτική της πλήρους
απελευθέρωσης των οικονομιών της ευρωζώνης. Την "εμπλούτισαν" μάλιστα
με αποικιακού χαρακτήρα πολιτικές, απαιτώντας από τους λαούς της Ευρώπης
να περάσουν σε εποπτεία αν θέλουν τα κράτη τους να συνεχίσουν να
δανείζονται. Τα πρώτα που πέρασαν σε εποπτεία είναι αυτά που υπέγραψαν
μνημόνια, με πρώτη πρώτη τη χώρα μας που μετατράπηκε σε αποικία-χρέους,
υπογράφοντας μάλιστα ελληνογερμανικά σύμφωνα που έφεραν στο τόπο μας
γκαλάιτερς τύπου Φούχτελ και Ράιχενμπαχ. Αποικιακά σύμφωνα που κανένα
άλλο κράτος δεν έχει υπογράψει ακόμα.
Οι πολιτικοί της
ευρωζώνης με πρώτους τους Χριστανοδημοκράτες και τους Φιλελεύθερους των
χωρών της "νέας Ιεράς Συμμαχίας", "έντυσαν" την θεωρία του Φρίντμαν με
αυτή του Χίτλερ. Έτσι η "αυτοκράτειρα" της συμμαχίας Γερμανία, παράλληλα
με την οικονομική εξόντωση των λαών της Ευρώπης μέσω των
ιδιωτικοποιήσεων και της λιτότητας προς όφελος των ευρωπαϊκών τραπεζών
και της ΕΚΤ(βλέπε Deutsche Bank), εφαρμόζει την στρατηγική ζωτικού χώρου
της Μεσευρώπης του Χίτλερ. Ζητάει λοιπόν η κυβέρνηση της Μέρκελ, ως
εγκάθετη των τραπεζών, γη και ύδωρ από τις χώρες που "διασώζει". Με αυτό
το τρόπο οι χώρες δεν εξοντώνονται μόνο οικονομικά, αλλά και εκχωρούν
πλήρως τη κυριαρχία τους υποτασσόμενοι σε μια δουλεία χρέους.
Η εφαρμογή του
πλέον ακραίου μονεταρισμού συνοδεύεται παράλληλα με σοβινιστικές
"επιθέσεις αρετής" όπως αυτές του ενορχήστρωνε ο Γκέμπελς κατά τον Β'
Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι νότιοευρωπαίοι και πρώτοι οι Έλληνες είναι
PIGS(=γουρούνια) κατά το γερμανικό Swein που φώναζαν τα SS κατά τις
εκτελέσεις τους. Είναι επίσης τεμπέληδες, φοροφυγάδες και η οινομία του
είναι "ακάθαρτη", οπότε κατά την προτεσταντική ηθική των
Χριστιανοδημοκρατών(Προτεσταντο-ναζιστών καλύτερα) πρέπει να
"εξαγνιστούν" μέσα από ένα "καθαρτήριο πυρ" λιτότητας. Με αυτό το τρόπο
και οι Γερμανοί αισθάνονται ξανά "άρειοι" και η ένα νέο Ράιχ στήνουν και
οι τράπεζες κερδίζουν.
Αυτοί είναι οι αγορές
Πριν λοιπόν ανοίξουμε σαμπάνιες για την είσοδό μας στις αγορές ας αναλογιστούμε ποιοι αποτελούν τις αγορές.
-Τις αποτελούν οι τράπεζες που δημιούργησαν τη φούσκα που έσκασε μέσω των ελλειμμάτων.
-Τις αποτελούν οι τράπεζες που δάνειζαν αισχροκερδώντας την Ελλάδα με τοκογλυφικά επιτόκια.
-Τις αποτελούν οι
τράπεζες για την σωτηρία των οποίων ο γείτονας μας αυτοκτόνησε, τα
παιδιά μας υποσιτίζονται, τα αδέρφια μας είναι άνεργα, οι φιλοι μας
μετανάστεψαν στο εξωτερικό και εμείς κινδυνεύουμε να μας πάρουν το
σπίτι.
-Τις αποτελούν αυτοί που χρηματοδότησαν τον Χίτλερ κατά το Β'ΠΠ(έλα;) και βρίσκονται πίσω από την Μέρκελ και τον Σόιμπλε σήμερα.
-Πρόκειται για τα ίδια κοράκια που ιδρύουν funds και αγοράζουν όσο όσο τη πατρίδα μας.
Τώρα που ξέρουμε
ποιες είναι οι αγορές μπορούμε να καταλάβουμε να θα πρέπει να
πανηγυρίσουμε που μπαίνουμε πάλι στο στόμα του λύκου. Τώρα μπορούμε να
δούμε στο δεύτερο μέρος του άρθρου μας πως και γιατί μπαίνουμε τώρα σαν
τους σκλάβους στο παζάρι.
Μέχρι τότε φροντίζουμε να υποδεχτούμε την "αυτοκράτειρα", όπως πρέπει σε ελεύθερο λαό που υποδέχεται τον κατακτητή του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου