Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Οι σκλάβοι βγαίνουν στο παζάρι (μέρος 2) .

γράφει ο Παπαδομανωλάκης Παναγιώτης
Δημοσιογράφος, Ραδιοφωνικός Παραγωγός
Χθες μας επισκέφτηκε  η "αυτοκράτειρα"! Έτσι να επιθεωρήσει αν αν έχουν πιάσει σκουριά οι αλυσίδες, να μας τις αλλάξει με καινούριες, αγορασμένες από το παζάρι των αγορών.
Και είναι οι αλυσίδες που μας αγόρασαν λίγο "made in DeutscheBank"! Και έχουν μέταλλο φίνο από JP Morgan!
Made in Deutsche Bank
Την πώληση του ελληνικού ομολόγου, το οποίο θα εκδοθεί για πρώτη φορά από το 2010, θα αναλάβουν δυο μεγάλοι τραπεζικοί κολοσσοί.  Πρόκειται για την γερμανική Deutsche Bank, τη "ναυαρχίδα" της ΕΚΤ και των ευρωπαϊκών αγορών. Είναι η τράπεζα-"ιερή αγελάδα" του Βερολίνου που δεν "κουρεύει" με τίποτα τα ελληνικά ομόλογα και ας βγουν στο πεζοδρόμιο 10.000.000 Έλληνες και Ελληνίδες ώστε η χώρα να εξυπηρετήσει το χρέος της.
Ο Χέρμαν Γιόζεφ Αμπς, ο μεγάλος Γερμανός έμπορος χρήματος, είπε κάποτε; «Ότι είναι καλό για τη Ντόιτσε Μπανκ, είναι καλό για τη Γερμανία»! Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, αλλά η Deutsce Bank  χρηματοδότησε τη δημιουργία και λειτουργία των ναζιστικών φούρνων του Αουσβιτς.  Εκτός αυτού υπήρξε χρηματοδότης του Χίτλερ, ο οποίος δημιουργώντας τη "Γερμανική Ευρώπη", θα αύξανε τα κέρδη της τράπεζας. Τι διαφορετικό κάνει η Frau σήμερα;
Η "αγία" JP Morgan των αγορών
Μαζί με την κεφαλή της τραπεζοκρατίας στην Ευρώπη, έχουμε και έναν διεθνή τραπεζικό γίγαντα (ο οποίος αύριο βλέπει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ), τη JP Morgan. Η "κυρία" αυτή των αγορών, έχει καταδικαστεί σε Αμερική και Λονδίνο για το σκάνδαλο "Φάλαινα του Λονδίνου"("London Wale") , το οποίο αφορούσε τις αγοραπωλησίες παραγώγων.
Και για να μην πηγαίνουμε μακρυά, η ίδια τράπεζα ελέγχεται για το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων στη χώρα μας. Στις 22 Φεβρουαρίου 2007 το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους εξέδωσε ομόλογο 12ετούς διάρκειας αξίας 280 εκατομμυρίων ευρώ με ανάδοχο την αμερικανική JP Morgan. Από αυτή πέρασε στο αμοιβαίο κεφάλαιο NPI, στη γερμανική Hypovereinsbank, η οποία το μεταπούλησε στη χρηματιστηριακή εταιρεία Ακρόπολις ΑΧΕΠΕΥ, από την οποία τελικά πωλήθηκε σε 4 ασφαλιστικά ταμεία.
Στο "παζάρι" πριν το "κούρεμα"
Εγώ ξέρω πως όταν πας μια βόλτα, θέλεις να είσαι σένιος και στη περίπτωσή μας "κουρεμένος". Όμως επιλέγουν να μας βγάλουν στις αγορές πριν κάνουμε "κούρεμα" χρέους και αυτό γιατί είναι πολιτική απόφαση του Βερολίνου να μην επιτρέψουν να γίνει "κούρεμα" παρά μία επιμήκυνση του χρέους, ή στη καλύτερη μια απομείωση. Το λόγο τον είπαμε προηγουμένως. Δεν θέλουν να πειράξουν τα ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ ή για να γίνουμε πιο σαφείς, η Deutshe Bank.
Το αποτέλεσμα είναι μια χώρα σε πτώχευση (αφού δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της) να βγαίνει στις αγορές. Και μάλιστα με τοκογλυφικό επιτόκιο, ώστε το χρέος να αυξάνεται συνεχώς. Εδώ πρέπει να πούμε ότι υπάρχει κι άλλος λόγος που δεν γίνεται "κούρεμα" χρέους, πέρα από το ότι αυτό θα σημαίνει "κούρεμα" στην ΕΚΤ. Ο λόγος είναι ότι στην αποικιοκρατική πολιτική της Γερμανίας έχει εισαχθεί η έννοια της "αποικίας-χρέους". Όσο παίρνουμε δανεικά, τόσο αυξάνετε το χρέος και όσο αυξάνετε το χρέος τόσο δανειζόμαστε και όσο συνεχίζεται αυτός ο φαύλος κύκλος τόσο δεν έχουμε ανεξαρτησία και παραμένουμε αποικία-χρέους της pax germanica.
Αγγλικό δίκαιο
Σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, για να γίνει το "κούρεμα" ενός δανείου, πρέπει να υπάρχει η έγκριση του 51% των πιστωτών. Όταν όμως παίρνουμε δάνειο από τις αγορές απαιτείται το 75% των πιστωτών για να γίνει "κούρεμα", οπότε θα πρέπει να συναινέσουν και τα κερδοσκοπικά funds.
Το αγγλικό δίκαιο, σε αντίθεση με το ελληνικό και το διεθνές δίκαιο, δεν προστατεύει τον οφειλέτη. Αν έχει ας πούμε προτερεότητα την επιβίωσή του από την εξυπηρέτηση των δανείων. Σε περιπτώσεις κρατών, ας πούμε, δεν μπορεί μια χώρα να έχει ασυλία για λόγους εθνικής κυριαρχίας. Το αγγλικό δίκαιο χρησιμοποιείται κατά κόρον από το ΔΝΤ, και την συνταγή αυτή υιοθέτησε και η ευρωζώνη. Η χώρα μας όμως είναι η μόνη χώρα που το δέχτηκε, αφού στις περιπτώσεις των άλλων κρατών που μπήκαν σε μνημόνιο ισχύει το ευρωπαϊκό δίκαιο (προς το παρόν τουλάχιστον).
Για να καταλάβουμε, σε περίπτωση μη εξυπηρέτησης κάποιου ομολόγου,  οι δανειστές μπορούν να κατασχέσουν ο,τι θέλουν (την Ακρόπολη ας πούμε) χωρίς η Ελλάδα να δικαιούται να τους εμποδίσει λόγω εθνικής κυριαρχίας. Οι δε δίκες δεν θα γίνονται στο Διεθνές Δικαστήριο, αλλά στο Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου.
Γερμανικό λάντερ
Δεν θα μπορούσε να είναι πιο κατατοπιστική η Μέρκελ για το τρόπο που αντιμετωπίζουν οι ναζι-μονεταριστές του Βερολίνου τη χώρα μας:
"Ξέρουμε πολύ καλά και το ξέρουμε από τα νέα κρατίδια της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας (ενν. της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας), ότι καταρχάς πρέπει να δημιουργηθούν νέες δομές..."
Η γερμανική πολιτική αντιμετωπίζει λοιπόν τη χώρα μας όπως θα αντιμετώπιζε ένα νέο προσαρτημένο γερμανικό κρατίδιο, ένα γερμανικό λάντερν όπως έλεγε ο Χαραλαμπίδης. Και δεν λέει ψέμματα! Στην Ελλάδα εφαρμόζεται η ίδια οικονομική πολιτική που εφαρμόστηκε από τη πτώση του Βερολίνου και μετά στην Αν. Γερμανία. Εφαρμόζεται η ίδια οικονομική πολιτική λιτότητας και αποκρατικοποιήσεων εν μέσω ύφεσης. Η Δ. Γερμανία ξεζουμίζει οικονομικά την υπόλοιπη, ούτως ώστε να παράγει αυτή πλεόνασμα μέσα από τη φτώχεια και ελλείμματα των ανατολικογερμανικών κρατιδίων. Ενδεικτικά στο Ομπερπφαλτς της Βαυαρίας να καταγράφεται ποσοστό παιδικής φτώχειας 9,9%, ενώ αντιθέτως στη Βρέμη της βόρειας Γερμανίας και στο Μεκλεμβούργο της ανατολικής Γερμανίας να υπερβαίνουν το 33%.
Μετά την ένωση, η ισχυρή βιομηχανία της Ανατολικής Γερμανίας κατέρρευσε εξαιτίας του ανταγωνισμού των αγαθών από την Δ. Γερμανία. Στη συνέχεια όρισαν την ισοτιμία του δυτικού με το ανατολικό μάρκο σε 1:2, ενώ κανονικά η αναλογία θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον 1:4, και για τους μισθούς 1:1 (το ίδιο ακριβώς που έγινε στην Ελλάδα κατά την είσοδό της στο ευρώ και την επιβολή μιας αυθαίρετης ισοτιμίας) και η δημόσια περιουσία και η βιομηχανία ξεπουλήθηκαν σε δυτικογερμανικές και ξένες (αμερικανικές κυρίως) επιχειρήσεις.
Την ίδια ακριβώς πολιτική προσάρτησης εφαρμόζουν και στην Ελλάδα πριν ακόμα η χώρα μπει στο μνημόνιο, με την υπογραφή της "Ελληνογερμανικής Εταιρικής Σχέσης" και της "Ελληνογερμανικής Συνέλευσης" . Χρόνια πριν, η είσοδός μας στο σκληρό ευρώ σηματοδότησε τη πτώση του "τείχους".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου