Για δανειακές συμβάσεις και χρέος ουδέν νεότερον από το μέτωπο Σουλτς - Τσίπρα!

Με ύφος και... «ηθος» επικυρίαρχου που δικαιούται να παρεμβαίνει στις εσωτερικές εξελίξεις μιας ξένης χώρας, εμφανίστηκε χθες ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Αθήνα. Σε συνέντευξή του στον «Σκάι» δεν παρέλειψε να μας υπενθυμίσει ότι στην Ε.Ε. «δεν υπάρχει απόλυτη κυριαρχία». Κανείς, όμως δεν του αντέτεινε το πόσο... ατυχές είναι να προσομοιάζει την Ελλάδα με τα λοιπά κράτη μέλη της Ε.Ε., τη στιγμή κατά την οποία η χώρα μας -με τις ισχύουσες αποικιοκρατικού τύπου δανειακές συμβάσεις- έχει παραχωρήσει το σύνολο των κυριαρχικών της δικαιωμάτων « άνευ όρων και αμετάκλητα». Δηλαδή, έχει μετατραπεί σε δουλοπαροικία, εξαιτίας ενός εντελώς παράνομου χρέους, που δημιουργήθηκε ερήμην του λαού και με απώτερο στόχο τη δουλοποίησή του, όπως επίσης τον διαμελισμό και την εκποίηση της χώρας.

Παρεμπιπτόντως και για τα δυο αυτά -μείζονος και ζωτικής σημασίας- θέματα, επεκράτησε... «άκρα του τάφου σιωπή» καθ’ όλη τη διάρκεια της επίσκεψης Σουλτς. Ο λαός και πάλι στο... σκοτάδι!

 Εξ αφορμής της αρχικής στάσης που τήρησε η κυβέρνηση στο θέμα της επιβολής μέτρων κατά της Ρωσίας, ο πρόεδρος του Ε.Κ. εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του και επεσήμανε την ανάγκη αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών-μελών. Σε ποια ακριβώς αλληλεγγύη αναφέρθηκε; Σ’ εκείνη του -τεχνηέντως- υπέρογκου δανεισμού με τοκογλυφικά επιτόκια, που γεμίζουν τα ταμεία των «εταίρων» μας και επιβαρύνουν τον ελληνικό λαό επί γενεές γενεών; Ο Σουλτς γνωρίζει πολύ καλά ότι η δική του χώρα, η Γερμανία, έχει δανεοδοτήσει ως κράτος την Ελλάδα με 15,2 δις, αλλά έχει ήδη κερδίσει 75 δις € από τη διαφορά του επιτοκίου με το οποίο δανείζεται η ίδια. Δεν γνωρίζουμε αν η διαδικασία αυτή στη γερμανική γλώσσα αποδίδεται με τη λέξη «αλληλεγγύη»... Στην Ελληνική, πάντως χρησιμοποιείται μια και μόνη: ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ!

Αφησε όμως και ένα ελπιδοφόρο μήνυμα (υπό την προϋπόθεση ότι θα ερμηνευθεί δεόντως...). Εξέφρασε ευθέως την αντίθεσή του με την κυβερνητική συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αποκαλώντας την «κακή συμμαχία για την Ευρώπη». Είναι προφανές, ότι το ευρωπαϊκό διευθυντήριο τρέμει στην ιδέα οποιασδήποτε προσέγγισης - ακόμα και χωρίς προφανή πολιτική συμφωνία - που οιονεί ενισχύει στον λαό μας την διάθεση υπέρβασης των τεχνητών διαχωρισμών και των ιδεολογικών  αγκυλώσεων αριστεράς – δεξιάς. Κι αν φοβάται και αποστρέφεται τόσο πολύ μια -επί της ουσίας ακίνδυνη για το ευρωσύστημα-σύμπραξη σε επίπεδο κομματικών ηγεσιών και κοινοβουλευτικής διαδικασίας, μπορεί εύκολα να υποθέσει κάποιος το μέγεθος του τρόμου, μπροστά στο ενδεχόμενο αυτή η προσέγγιση να μετατοπιστεί - ερήμην των ηγεσιών- σ’ ένα ρωμαλέο και αυθεντικό λαϊκό κίνημα, αποφασισμένο να οδηγήσει τη χώρα στην οριστική ανατροπή και την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.

Επομένως το δικό μας μέλημα δεν μπορεί παρά να είναι αυτό. ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟ!

Η Πολιτική Γραμματεία

Αθήνα 30-1-2015

Στην πλατεία κάποτε... (του Γ.Αγοραστού)*

Σήμερα  υπάρχει λόγος να θυμηθούμε παλιές στιγμές από την αυθόρμητη κινητοποίηση του λαού μας στις πλατείες.

Εκατοντάδες ήταν παρόντες και ακόμα περισσότεροι έχουν δει την συζήτηση που περιέχεται  σε αυτό το βίντεο** και που συνοδεύεται από το παρόν κείμενο. Από τότε έχουν διαδραματιστεί αμέτρητα γεγονότα ....σε ένα συμπυκνωμένο χρονικό πολιτικοκοινωνικών εξελίξεων. Η επιστροφή στο κοντινό αλλά και λόγω της πυκνότητας,  μακρινό παρελθόν γίνεται με αφορμή τις τελευταίες Εθνικές εκλογές.

Ο  λαός μας που το 2011και ενώ μούντζωνε τους τότε βουλευτές επί της Βουλής για την προδοσία της κυβέρνησης  αλλά και την ανοχή της αντιπολίτευσης σε αυτή, την ίδια στιγμή δημιουργούσε ανοιχτή λαϊκή συνέλευση με τέσσερεις κεντρικούς ομιλητές οι οποίοι δεν βρίσκονταν σε πολυτελή έδρανα αλλά στα αυτοσχέδια πάνελ της πλατείας. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ρίξουμε μια  προσεκτική ματιά στο πάνελ των ομιλητών. Θα διαπιστώσουμε  ότι οι τρεις εκ των τεσσάρων ομιλητών,  με  τελευταίο τον Γ. Βαρουφάκη,  κατάφεραν κατά την διάρκεια της περιπέτειας που βιώνουμε, να βρεθούν σε κρίσιμα υπουργικά πόστα αφού πρώτα εντάχθηκαν στα ψηφοδέλτια πολιτικών κομμάτων. Μεγάλο μέρος του χρόνου τους θα δαπανάται, στο απέναντι από την πλατεία κτήριο (την Βουλή), στην υπηρεσία  του γενικού καλού του λαού όπως ακούσαμε να ορκίζεται σε αυτό και ο νέος πρωθυπουργός Α. Τσίπρας. Ο ίδιος λαός που εδώ και καιρό είχε εκδιωχθεί από την πλατεία αποφάσισε στις εκλογές που έγιναν από τότε μέχρι σήμερα, σταδιακά να τους εν τάξει στην Βουλή  και μάλιστα σε κυβερνητικές πια θέσεις. Δηλαδή σε θέσεις εξουσίας και απρόσκοπτης διαμόρφωσης πολιτικής έτσι ώστε αυτοί να διαμορφώσουν τις πολυπόθητες πολιτικές λύσεις στα αδιέξοδα του.

Πολλές είναι οι σκέψεις που μπορούμε να κάνουμε για αυτή την εξέλιξη.

Μπορούμε να βασιστούμε στην λογική και την ιστορία για να ανιχνεύσουμε την αιτία των φαινόμενων αλλά και την εκτίμηση της πιθανής εξέλιξης αυτών.

Η πλειοψηφία των ψηφοφόρων έκρινε και ψήφισε λογικά. Δηλαδή με τα δεδομένα που είχαν διαμορφωθεί επέλεξαν να ξαποστείλουν αυτούς που αποδεδειγμένα τους καταστρέφουν την ζωή, υποστηρίζοντας μέσο ψήφου τον ισχυρότερο αντίπαλο των εχθρών τους. Αυτή η επιλογή εμπεριέχει λογική  και ένστικτο επιβίωσης αλλά εμπεριέχει και ένα συμβιβασμό που προέρχεται από νοοτροπία ενός λαού της ανάθεσης, ενός ψηφολαού. Όπως και να έχει δεν παύει να έγινε ένα βήμα του οποίου η καθυστέρηση μετρά χιλιάδες θύματα. Ένα βήμα που έδειξε αντανακλαστικά κοινής λογικής, αποφασιστικότητας και αντίστασης στην προπαγάνδα με επιλογή  μιας έμμεσης και εξ αποστάσεως μάχης - νίκης μέσω της παραχωρήσεως των εκλογών και όχι μιας άμεσης νίκης μέσω φυσικής παρουσίας και πίεσης του λαού μας προς την ανάλγητη εξουσία. Χωρίς δηλαδή την διαμόρφωση εξελίξεων κάτω από την τεράστια δύναμη ενός οργανωμένου και συνειδητοποιημένου λαού που έχει πάρει απόφαση να κινητοποιηθεί πιστεύοντας στην δύναμη του δίκιου του.

Ιστορικά τα μεγάλα αδιέξοδα ενός λαού διευθετήθηκαν με ριζοσπαστικές λύσεις. Όταν αυτές οι λύσεις επιβάλλονταν από την συλλογική διεκδίκηση  τότε ο λαός αντλούσε το μεγαλύτερο δυνατό όφελος.

Εδώ επιστρέφω στους πρωταγωνιστές του περιστοιχισμένου τραπεζιού από τους πολίτες της πλατείας με ένα τελευταίο συλλογισμό. Για κάποιους λόγους μπορεί να αποτύχουν οι τρεις αξιωματούχοι κάτι που δεν το εύχομαι. Αυτό το θέτω γιατί δεν μπορώ να μην λάβω υπόψη την κάκιστη Ελληνική κοινοβουλευτική  παράδοση που αφορά την ανέλιξη στην εξουσία και την ύστερη αξιοποίηση της για προσωπικά και αλλότρια συμφέροντα αντί της προόδου του λαού και της Πατρίδας.

Εδώ βρίσκεται το ελπιδοφόρο μήνυμα για αυτούς που ακόμα κρατούν την φλόγα του κινήματος και του μετώπου άσβεστη. Για αυτούς που πιστεύουν στον λαό και έχουν μείνει μέχρι σήμερα στο πλευρό του με όλες τι θυσίες που απαιτεί αυτό. Γιατί αν οι ενδιάμεσες και έμμεσες λύσεις, ελπίδες και αναθέσεις «καούν» εκεί θα υπάρχουν οι αγωνιστές με την βαθύτερη ψυχή. Οι δυνάμεις όπως το Ε.ΠΑ.Μ. που παραμένουν σταθερά μέσα στην κοινωνία. Που θα δώσουν αγώνα να μην σκύψει το κεφάλι η κοινωνία μπροστά σε ενδεχόμενη "διαχειριστική" αποτυχία του κοινοβουλευτικού κρετινισμού. Με στέρεες θέσεις, αξίες και αρχές όχι από εγωισμό ή ιδεολογικό φονταμενταλισμό αλλά επειδή θέτουν τον αυτονόητο πήχη στο ύψος που απαιτείται για να έχει ένα λαός αξιοπρέπεια και μια Πατρίδα που θα είναι πραγματικά δικιά του και  επάνω σε αυτή θα μπορεί να κάνει προκοπή. Με οδηγό τα διαχρονικά αιτήματα των προγόνων μας για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Δικαιοσύνη, Δημοκρατία χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς .

* Ο Γιάννης Αγοραστός είναι μέλος του Πυρήνα Ακρόπολης.

**Video μέσω  dreamtheater1972 youtube channel_

Ημερίδα για την οικονομία στην πλατεία Συντάγματος στις 7 Ιουνίου 2011.

Οι κερδοσκόποι σε παροξυσμό…

του Δημήτρη Καζάκη

Το ελληνικό Χρηματιστήριο αυτή τη στιγμή πέφτει με -5,57%. Οι μετοχές των Τράπεζων, -16,37%. Το επιτόκιο Τριετούς ελληνικού ομολόγου στο 16,044 (+14,79%). Του Πενταετούς 13,153 (+12,52%). Του Δεκαετούς 10,599 (+10,02%) Η οικονομία είναι έρμαιο των κερδοσκόπων…

Η οικονομία ανοχύρωτη λεηλατείται αυτή τη στιγμή από τους κερδοσκόπους της χρηματαγοράς. Η κυβέρνηση θα κάνει κάτι, ή απλά θα παρατηρεί;

Ας πάρει την πρωτοβουλία τώρα. Ας βγει να ανακοινώσει μεγάλο κούρεμα στα 3ετή, 5ετή, 10ετή που κρατούν ιδιωτικά ξένα funds. Ας δώσει εντολή στην επιτροπή κεφαλαιαγοράς να επέμβει για αναστολή της άδειας διαπραγμάτευσης των ξένων που κατηγορεί η ίδια για κερδοσκοπία..

Και τέλος ας ανακοινώσει ότι προτίθεται να κάνει το αυτονόητο για μια αληθινά αντιμνημονιακή κυβέρνηση, που δεν έχει εξαγοραστεί από το τραπεζικό καρτέλ: Δημόσια εκκαθάριση ενεργητικών των συστημικών τραπεζών με τη συνδρομή της εισαγγελείας για να διαπιστωθεί η αλήθινή θέση τους…

Κάντε την κερδοσκοπική επίθεση μπούμεραγκ εναντίον αυτών που την επιχειρούν.

Να απομακρυνθούν τα ΜΑΤ από το κέντρο της Αθήνας.

Ανακοίνωση της Π.Γ. του Ε.Πα.Μ.

H απαλλαγή από την φασιστική συγκυβέρνηση , μετά την έκφραση της λαϊκής βούλησης, στις 25 Ιανουαρίου, σημαίνει ότι οι δυνάμεις καταστολής που βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας θα πρέπει να αποσυρθούν άμεσα και να επιστραφεί η πρωτεύουσα στους πολίτες της.  Για τέσσερα  χρόνια η πρωτεύουσα της Ελλάδος έμοιαζε με πόλη σε κατάσταση πολιορκίας και κατοχής.

Στη συνέχεια της απομάκρυνσης των κιγκλιδωμάτων από τη Βουλή,  το ΕΠΑΜ ζητά από την κυβέρνηση και τον νέο υπουργό, την άμεση απόσυρση των εν λόγω δυνάμεων ( ΜΑΤ), ώστε οι Έλληνες να κυκλοφορούν άφοβα πλέον στην πρωτεύουσα τους .

28/01/2015

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

Ποιόν τελικά εκπροσωπεί ο Βαρουφάκης;

του Δημήτρη Καζάκη
Σε δηλώσεις του στο ραδιόφωνο του BBC μόλις χθες, εις εκ των βασικών του νέου οικονομικού επιτελείου της νέας κυβέρνησης, ο Γ. Βαρουφάκης υιοθέτησε πλήρως μιά από τις πιο αισχρές και ρατσιστικές εκδοχές της προπαγάνδας της Μέρκελ και των υπολοίπων εναντίον των Ελλήνων. Δηλαδή, τα δάνεια του μηχανισμού ύψους σχεδόν 240 δις ευρώ επιβαρύνουν τους Ευρωπαίους πολίτες προκειμένου να διασωθεί ο Έλληνας.
Στην ερώτηση «πως να πω στους ψηφοφόρους μας ότι πρέπει να πληρώσουμε περισσότερα για τους Έλληνες;» ο Βαρουφάκης απάντησε ότι θέλει να δηλώσει στους Γερμανούς ότι «το πρόβλημα δεν είναι ότι πληρώσατε αρκετά. Το πρόβλημα είναι ότι πληρώσατε πάρα πολλά. Πληρώσατε 240 δισεκατομμύρια στην Ελλάδα εδώ και 5 χρόνια. Αυτό που δεν αντιληφθήκατε είναι το γεγονός ότι λιγότερα από το 10% αυτών των χρημάτων έφτασαν στην Ελλάδα. Τα υπόλοιπα πήγαν στους πιστωτές, σε μια μαύρη τρύπα χρέους που είναι μη βιώσιμο.»
Ο Βαρουφάκης πρόσθεσε επίσης ότι στόχος της νέας κυβέρνησης είναι να παρουσιάσει στην Φρανκφούρτη, στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες «ένα σχέδιο για να ελαχιστοποιήσουμε το κόστος που καταβάλει ο μέσος Γερμανός γι’ αυτή τη ελληνική πανωλεθρία, που καταβάλει ο μέσος Σλοβάκος, που είναι φτωχότερος από τον μέσο Ελληνα και ο οποίος καλείται να συνεισφέρει σε αυτόν τον φαύλο κύκλο.»
Πρώτο: Ο Βαρουφάκης λέει σκοπίμως ψέμματα. Τα 240 δις ευρώ δεν επιβάρυναν τον Γερμανό, ή τους άλλους Ευρωπαίους πολίτες. Το διακρατικό χρέος διαμέσου του μηχανισμού προς την Ελλάδα είναι λίγο παραπάνω από 55 δις ευρώ. Αυτά δανείστηκαν απευθείας τα 16 κράτη της ευρωζώνης για να υποστηρίξουν το πρώτο μνημόνιο. Τα δανείστηκαν και μάλιστα με επιτόκια χαμηλότερα απ’ ότι εκείνα με τα οποία δάνεισαν την Ελλάδα.
Δεύτερο: Τα υπόλοιπα σχεδόν 185 δις ευρώ δόθηκαν από τον EFSF, δηλαδή το προσωρινό ευρωπαικό ταμείο του μηχανισμού ελεγχόμενης χρεοκοπίας, τα οποία δανείστηκε με τη σειρά του από τις αγορές εκδίδοντας δικούς του τίτλους χρέους. Το χρέος αυτό δεν είναι διακρατικό και δεν το επωμίζονται οι Ευρωπαίοι πολίτες κανενός κράτους. Το εγγυόνται απλά οι κυβερνήσεις των κρατών μελών.
Τρίτο: Το πρώτο μνημόνιο προέβλεπε διακρατικό δανεισμό γιατί με βάση τη Συνθήκη Λειτουργίας της ΕΕ (Λισσαβώνα) δεν επιτρεπόταν η ανάμιξη ούτε της ΕΕ, ούτε της ΕΚΤ στη διαχείρηση των υποχρεώσεων ενός κράτους μέλους. Επειδή όμως τον κύριο όγκο των ελληνικών ομολόγων, πάνω από 175 δις ευρώ, τον είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους οι Γερμανικές, Ολλανδικές και Γαλλικές τράπεζες, οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο ήθελαν να τις διασώσουν σε βάρος της Ελλάδας. Κι επειδή δεν μπορούσαν επίσημα, γιατί με βάση το κοινοτικό δίκαιο θεωρείται παράνομη κρατική ενίσχυση κι επομένως απαγορεύεται ρητά, τι έκαναν; Φόρτωσαν με την πρώτη δανειακή αποικιακού τύπου σύμβαση, διακρατικά δάνεια την Ελλάδα.
Τέταρτο: Από που κι ως που πληρώνει για τους Έλληνες, ο Γερμανός και οι άλλοι Ευρωπαίοι πολίτες; Δεν ξέρει ο Βαρουφάκης ότι η Γερμανία έχει δανείσει ως κράτος την Ελλάδα με 15,2 δις ευρώ στα πλαίσια του προγράμματος «διάσωσης», αλλά έχει κερδίσει τουλάχιστον 75 δις ευρώ μόνο από την διαφορά επιτοκίων του δικού της δανεισμού; Θα είχε μηδενικά σχεδόν επιτόκια δανεισμού η Γερμανία αν η Ελλάδα κι ο Νότος δεν βρισκόταν σ’ αυτή την άθλια θέση;
Σύμφωνα π.χ. με το Reuters (2/5/2013), αναφέρονται συνήθως δυο μελέτες που δείχνουν ότι το Βερολίνο έχει αποκομίσει σημαντικά κέρδη ως ακούσια συνέπεια της κρίσης. Η μια μελέτη είναι από τη γερμανική ασφαλιστική Allianz, όπου έχει υπολογιστεί ότι το Βερολίνο έσωσε € 10,2 δισεκατομμύρια κατά την περίοδο 2010-2012 λόγω του χαμηλότερου κόστους δανεισμού, καθώς οι αποδόσεις των 10ετών ομολόγων μειώθηκαν από 3,39% σε 1,18% στα τέλη του 2013. Σήμερα είναι ακόμη χαμηλότερα. Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει αν η Ελλάδα πρώτα και ύστερα οι άλλες χώρες δεν είχαν τεθεί υπό καθεστώς «διάσωσης».
Η άλλη μελέτη είναι του Jens Boysen-Hogrefe από το οικονομικό ινστιτούτο IFW και δείχνει ότι ο Γερμανικός ομοσπονδιακός προϋπολογισμός διέσωσε € 8,6 δις μόνο το 2011 λόγω των χαμηλών επιτοκίων της ΕΚΤ και των ευνοϊκών επιπτώσεων λόγω του γεγονότος ότι οι επενδυτές εντός ευρωζώνης θεώρησαν ως ασφαλές καταφύγιο τη Γερμανία. Έτσι τεράστιες ροές κεφαλαίου κυρίως από το νότο βρήκαν τον δρόμο για τη Γερμανία. Συνολικά ξεπερνούν τα 326 δις ευρώ από ολόκληρο τον ευρωπαικό νότο τα πρώτα τρία χρόνια των «διασώσεων».
Πέμπτο: Το 10% στο οποίο αναφέρεται ο Βαρουφάκης δεν αφορά στον Έλληνα πολίτη, αλλά στην ανακεφαλαιοποίηση των εγχώριων συστημικών τραπεζών προς το συμφέρον ντόπιων και κυρίως ξένων κερδοσκόπων, που συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να τζογάρουν με τραπεζικά χαρτιά στο ελληνικό χρηματιστήριο. Ούτε ευρώ από τα δάνεια του μηχανισμού δεν πήγε στην ελληνική οικονομία, σε μισθούς, συντάξεις, υγεία, παιδεία, επενδύσεις. Ούτε μετατράπηκε σε εισόδημα, ή τζίρο για την ελληνική εγχώρια αγορά.
Τα ξέρει όλα αυτά ο Βαρουφάκης; Πώς τολμά να ισχυρίζεται ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες επιβαρύνονται για τον Έλληνα; Σε τι διαφέρουν αυτές οι δηλώσεις από εκείνες του παλιού φίλου του, Γ. Παπανδρέου, που έλεγε τον ελληνικό λαό και την Ελλάδα διεφθαρμένη, επειδή εξαρτώνται από τη χρηματοδότηση των Ευρωπαίων πολιτών; Επειδή ο Βαρουφάκης δεν αναφέρει ευθέως ως διεφθαρμένο τον Έλληνα; Και μόνο το γεγονός ότι υιοθετεί αυτή τη χυδαία και ρατσιστική προπαγάνδα των Μερκελιστών, αποδεικνύει με ποιανού τα συμφέροντα ταυτίζεται.
Δεν θα ασχοληθούμε με τις μπαρουφολογίες του για το χρέος. Δεν είναι η ώρα. Αυτό που θέλουμε να ρωτήσουμε είναι το εξής: Ποιόν εκπροσωπεί ο Βαρουφάκης απέναντι στους δανειστές; Πάντως όχι τον ελληνικό λαό. Ούτε βέβαια τους Ευρωπαίους πολίτες που χρησιμοποιεί ως άλλοθι για τα ψέμματά του.
Αν στ’ αλήθεια νοιαζόταν για τον Γερμανό, τον Πορτογάλο, τον Σλοβάκο πολίτη, τότε θα αποκάλυπτε την πλεκτάνη, θα έλεγε την αλήθεια για τα τεράστια κέρδη που η τραπεζοκρατία έχει αποκομίσει σε βάρος του ελληνικού λαού και των υπολοίπων της ευρωζώνης. Θα έλεγε στο Σλοβάκο και τον Πορτογάλο – που τους θεωρεί πιο φτωχούς από τον Έλληνα – ότι το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες επέβαλαν σε βάρος τους τη διάσωση των τραπεζών, διαμέσου των προγραμμάτων «διάσωσης» της Ελλάδας. Κάτι που είναι παράνομο ακόμη και με το κοινοτικό δίκαιο. Κι επομένως γιατί να μην ενωθούν οι λαοί αυτοί προκειμένου να απαιτήσουν από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο να επιστραφούν τα χρήματα που δόθηκαν παράνομα για τη διάσωση των τραπεζών;
Αυτά θα έλεγε και θα έκανε ο Βαρουφάκης αν νοιαζόταν για τους Ευρωπαίους πολίτες και μάλιστα τους πιο φτωχούς. Μόνο που ο Βαρουφάκης νοιάζεται μόνο για το πώς ο Έλληνας θα συνεχίσει να πληρώνει τα κερατιάτικα στους τοκοφλύφους και δεν θα τινάξει την μπάνκα στον αέρα. Να γιατί υιοθετεί την πιο χυδαία και ρατσιστικά προκλητική προπαγάνδα σε βάρος της Ελλάδας.

Ε.ΠΑ.Μ.: Ο λαός σε εγρήγορση και επαγρύπνηση.

Ο ελληνικός λαός με την ψήφο του στις εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου, έδωσε ένα μεγάλο χτύπημα στις επιλογές της μνημονιακής πολιτικής της απελθούσας κυβέρνησης και των αφεντικών της. Αν και οι εκλογές δεν ήταν προϊόν της κινητοποίησης της κοινωνίας, στοιχείο που θα δέσμευε με αποφασιστικό τρόπο την νέα κυβέρνηση να υλοποιήσει τις απαιτήσεις της, το εκλογικό αποτέλεσμα έδωσε ξεκάθαρο μήνυμα απεγκλωβισμού από την υπάρχουσα κατάσταση.

Το ΕΠΑΜ χαιρετίζει την νίκη του ελληνικού λαού απέναντι στην διεθνή και ντόπια ολιγαρχία ως το πρώτο βήμα για την πλήρη απεξαρτοποίησή του από τα δεσμά της δουλοπαροικίας του χρέους. Μια νίκη που πρέπει να ενσωματώσει εκ νέου την εγρήγορση την επαγρύπνησή και την κινητοποίησή του ίδιου του λαού, για να αποτραπεί κάθε ψευδεπίγραφη διαπραγμάτευση που θα επιχειρηθεί χωρίς την ενεργή καταλυτική παρέμβαση και συμμετοχή του.

Το ΕΠΑΜ θα συνεχίσει να εργάζεται μέσα στον λαό, αποκλειστικά σε αυτή την κατεύθυνση μέχρι την τελική δικαίωση.

Από το Γραφείο Τύπου

27/01/2015

Η ώρα για κινηματική δημοκρατία

του Δήμου Χλωπτσιούδη

Οι εκλογές τελείωσαν, το αποτέλεσμα είναι γνωστό πια σε όλο τον κόσμο. Και παρά το γεγονός ότι όλα δείχνουν πως θα έχουμε έναν ιδιότυπο κυβερνητικό σχηματισμό, που θα κριθεί εν καιρώ, είναι αναγκαίο να οριστούν από νωρίς οι βασικές κατευθύνσεις. Και η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης αποτελεί σαφώς το σημαντικότερο ζήτημα που πρέπει να θέσει η νέα κυβέρνηση στην κορωνίδα της πολιτικής της.

Ωστόσο, θα επιμείνουμε σε μία άλλη κατεύθυνση που η ακροδεξιά κυβέρνηση του Σαμαρά είχε συνειδητά εγκαταλείψει: την ίδια τη δημοκρατία. Επί έτη ο πολίτης παραγκωνίζεται. Τα αστικά κόμματα αδιαφορούσαν για τη γνώμη ακόμα και των μελών τους παραγκωνίζοντας τις ανάγκες των πολιτών. Το πολίτευμα έγινε μια «δημοκρατία» των θεσμών όπου ο πολίτης περιθωριοποιούνταν στο ρόλο του τηλεοπτικού -από τον καναπέ- θεατή καθώς ποτέ δε κλήθηκε να συμμετάσχει σε αποφάσεις που αφορούσαν τον ίδιο.

Ακόμα και η κοινοβουλευτική διαδικασία (που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της αστικής ...
δημοκρατίας) κινούνταν σε επίπεδα φθοράς. Άλλωστε, έχει καταγραφεί ποικιλοτρόπως η απουσία εμπιστοσύνης των πολιτών τόσο προς τα θεσμικά όργανα της Πολιτείας όσο και προς τα μέσα επικοινωνίας, ενώ απουσιάζει πλήρως το αίσθημα δικαιοσύνης.

Είναι αναγκαίο όσο ποτέ ο πολίτης να βιώσει (όχι απλά να αισθανθεί) την αποκατάσταση του αισθήματος ασφάλειας απέναντι στο κράτος και κοινωνικής δικαιοσύνης. Και τούτο απλώνεται από την φορολόγηση μέχρι τη σχέση με τους κρατικούς θεσμούς, την αστυνομία, τις εφορίες, την εκπαίδευση και την υγεία/πρόνοια.

Η νέα κυβέρνηση οφείλει να αποκαταστήσει και να ενισχύσει τη "δημοκρατία" και να την καταστήσει δημοκρατικότερη. Να θεσμοθετήσει τη συμμετοχή των πολιτών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Και ο λόγος δε γίνεται για τη συμμετοχική δημοκρατία των διαδικτυακών σχολιασμών επί νομοσχεδίων ή για τη συμμετοχή δημοκρατία των ΜΚΟ (ως ιδιωτικούς φορείς), αλλά για μία δημοκρατία κινηματική, για μία πολιτική με τον πολίτη σε κεντρικό ρόλο να συναποφασίζει και να ορίζει τις τελικές ενέργειες.

Η συμμετοχή των κινημάτων σε προπαρασκευαστικές επιτροπές κρίνεται αναγκαία αν όχι αυτονόητη. Τα κοινωνικά κινήματα (κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά φροντιστήρια, αγορές χωρίς μεσάζοντες, δομές ανταλλακτικής οικονομία) έχουν προτάσεις για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης από όσα βιώνουν εδώ και χρόνια. Τα τοπικά περιβαλλοντικά κινήματα έχουν δικές τους ιδέες που οφείλει μία αριστερή κυβέρνηση να εξετάσει μέσα από θεσμικό διάλογο. Οι απολυμένοι της ΕΡΤ και οι ελεύθεροι δημοσιογράφοι (έντυπου ή ηλεκτρονικού τύπου) έχουν τις δικές τους προτάσεις για την προστασία της ελευθεροτυπίας και τον απεγκλωβισμό της από τα διαπλεκόμενα. Ο κινηματικός διαδικτυακός πολιτισμός (βιβλίο-λογοτεχνίαα, κινηματογράφος κλπ) μπορούν να καταστούν συνομιλητές της νέας κυβέρνησης για να εξαχθεί μία πολιτική με κινηματικούς όρους.

Η προστασία και η ενίσχυση της δημοκρατίας, η αποκατάσταση του αισθήματος δικαιοσύνης, ασφάλειας και η θεσμοθέτηση της συμμετοχής του στα κέντρα λήψης αποφάσεων είναι το κύριο στοίχημα. Η δημοκρατία δεν είναι ένα πολίτευμα, αλλά μία εν κινήσει πολιτική στάση. Δεν μένει στην επιφάνεια (συμμετοχής ή τηλεθέασης), αλλά παλεύει για την επέκταση των δικαιωμάτων των πολιτών.

Ας μη λησμονούμε ότι εχθρός της "δημοκρατίας" είναι η συλλογική έκφραση. Σύμμαχος του μεταμοντέρνου/νεοφιλελευθερισμού είναι ο ατομισμός. Ο Πολίτης εξετάζεται ως άτομο αποκομμένο από κάθε κοινωνική υπερατομική έκφραση, απομονωμένος από τις κοινωνικές διαδράσεις. Έτσι, μετατρέπεται σε ιδιώτη μακριά από την επίδραση των κοινωνικοπολιτικών συνθηκών που τον πλαισιώνουν.

Έτσι μετεξελίσσεται σε υπήκοο, χάνει την ιδιότητα του εντολέα. Ο -ακροδεξιάς λογικής- αυταρχισμός των τελευταίων ετών και ο νεοφιλελευθερισμός μόνο μέσα από την κινηματική θεσμική συμμετοχή του πολίτη μπορεί να αντιμετωπιστεί. Και είναι αναγκαίο αυτό να αρχίσει από νωρίς.

από το "tvxs.gr"

Η Τρίτη Εντολή: Ερμηνεύοντας το Παζλ του Εκλογικού Τοπίου.

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Πριν από πέντε, περίπου, χρόνια, οι μάσκες έπεσαν και οι δυτικοί τοκογλύφοι δεν ερχόντουσαν, πλέον, ούτε ως φίλοι, ούτε ως εταίροι, ούτε ως ουδέτεροι... Μας επιτέθηκαν αδίστακτα, όπως ο λύκος πέφτει πάντα στα πρόβατα. Με τον τρόπο που έρχονταν οι ορδές του Γκαίμπελς και με την σύγχρονη γκαιμπελική μηχανή προπαγάνδας, τα εταιρικά ΜΜΕ, στο πλευρό τους για να ενοχοποιήσουν, να γονατίσουν και να εξουδετερώσουν τον ελληνικό λαό.

Από την πρώτη στιγμή που η «νέα τάξη» ποδοπατούσε την γη μας με το βήμα της χήνας των οικονομικών λεγεώνων, είπαμε να αντιδράσουμε άμεσα και με κάθε διαθέσιμο τρόπο στη νέα δουλεία, όπως οφείλαμε, και δεν ακούσαμε τις σειρήνες της αποτροπής.

Τώρα, μετά από μια πενταετία με μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις, σκληρές συγκρούσεις και πρωτοφανείς κοινοβουλευτικές ανακατατάξεις..., «η χειρότερη βουλή που υπήρξε μέχρι σήμερα αυτοδιαλύθηκε», σύμφωνα με παραδοχή της ίδιας της υπερ-συντηρητικής, καθεστωτικής, «Εστίας» σε κύριο άρθρο της.

Η δοσιλογική συγκυβέρνηση και το μνημονιακό καθεστώς καταρρέουν παταγωδώς, και το...
ερώτημα δεν είναι αν έπρεπε να γίνει τώρα αυτό, αλλά ...γιατί δεν είχε γίνει μέχρι τώρα. Γιατί δεν έφθασε ο ξεσηκωμός του λαού μέχρι το ποθούμενο· να τους εκπαραθυρώσει δια της βίας, αναγκάζοντάς τους να φύγουν με τα ελικόπτερα, τιμωρώντας σκληρά τους ενόχους, αλλάζοντας εκ θεμελίων το πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Εφ’ όσον, για μια σειρά ιστορικών λόγων αλλά και λαθών, δεν ολοκληρώθηκε η πορεία του λαϊκού κινήματος όπως θα θέλαμε, ήταν επόμενο την προσωρινή λύση να την δώσει εκλογικά ο λαός μέσα από τον ισχυρότερο αντιμνημονιακό σχηματισμό που θα έμπαινε μπροστά μετά από τις συγκεκριμένες εξελίξεις.

Όποιοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό θα επιμένουν σε προτάσεις που στερούνται λογικής, επενδυμένες με ουτοπικούς αντικαπιταλιστικούς βερμπαλισμούς, ανώριμες ενστάσεις υπερ-εθνικιστικού περιεχομένου ή σε ύποπτες αοριστολογίες για την επιλογή του λαού και την επόμενη ημέρα που σπέρνουν μόνο την ηττοπάθεια.

Τώρα, όμως, είναι η ώρα της κοινωνίας, τον λόγο έχουν οι ίδιοι οι πολίτες και είναι αναμφισβήτητη η διάθεσή τους να αποτινάξουν τους μνημονιακούς δυνάστες τους. Το επόμενο βήμα της ιστορίας έχει ήδη αποφασιστεί γιατί η ανάγκη είναι επιτακτική να συντριβούν εδώ και τώρα οι δοσιλογικές δυνάμεις την Κυριακή, 25 Ιανουαρίου, στις κάλπες.

Η πρωτοφανής πόλωση, που δρομολόγησαν με την προσπάθεια εκφοβισμού του ελληνικού λαού, έγινε μπούμερανγκ εναντίον τους μετά την απόφαση ευρύτερων λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων στην Αθήνα, τις μεγάλες πόλεις αλλά και στην επαρχία να συστρατευθούν γύρω από την μόνη, υπαρκτή και εφικτή δυνατότητα να απαλλαγούν από την αντεθνική συμμορία του Μαξίμου, που απειλεί να σύρει την χώρα στον «τρίτο γύρο» του εμφυλίου και στο οριστικό ξεπούλημα κάθε δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας.

Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, ο λαός με την ψήφο του, στις πιο κρίσιμες εκλογές της μεταπολίτευσης, ουσιαστικά δίνει 3 εντολές, τρία τελεσίγραφα που δεν έχουν να κάνουν με τις μετεκλογικές διαδικασίες για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης.

Η πρώτη εντολή λέει να ξεκουμπιστούν και να μην ξαναγυρίσουν οι πολιτικοί και οι πολιτικές που αλυσόδεσαν την χώρα στον ζουρλομανδύα του μνημονίου και την παρέδωσαν υποτελή στα υπερεθνικά αρπακτικά.

Που εξαθλίωσαν τα λαϊκά στρώματα και την μεσαία τάξη, μείωσαν το ΑΕΠ όσο ποτέ δεν είχε συμβεί σε ειρηνική περίοδο, έβγαλαν στο σφυρί την δημόσια περιουσία και απειλούν με δήμευση και τις ιδιοκτησίες των πολιτών.

Που κατάργησαν τα εργασιακά δικαιώματα, αυταρχικοποίησαν την καθημερινότητα, προσπάθησαν να διαλύσουν τον κοινωνικό ιστό στρέφοντας τον έναν εναντίον του άλλου πριμοδοτώντας την ρουφιανιά και τον κοινωνικό αυτοματισμό.

Που εκτέλεσαν, τέλος, την δημοκρατία με αντισυνταγματικούς νόμους, εξωθεσμική συμπεριφορά στην Βουλή και εκτροχιασμένες εμφυλιοπολεμικές απειλές.

Η δεύτερη εντολή απαιτεί να φθάσουν σε έναν πρώτο σταθμό οι αγώνες του λαού κατά της τρόικας και των δωσιλόγων, να κατοχυρωθεί η αντιμνημονιακή προοπτική για την οποία θα δώσει την ψήφο του, να μην υπάρξει καμμία ανακολουθία στην κατάργηση του μνημονίου και την φιλολαϊκή δημοκρατική ανασυγκρότηση της ελληνικής κοινωνίας.

Οι πολίτες θα προσφύγουν στις κάλπες για να δώσουν ακόμα και ισχυρό ρεύμα αντιμνημονιακής αυτοδυναμίας στο πρώτο κόμμα χωρίς αυταπάτες, άνευ λευκής επιταγής για την επόμενη ημέρα.

Η περιστασιακή πλειοψηφία της 25^ης Ιανουαρίου είναι το πραγματικό Ποτάμι αυτών των εκλογών, συγκροτημένο από πολλούς παραπόταμους ψηφοφόρων από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά, που δεν αντέχουν άλλο τον σημερινό καθημερινό εφιάλτη, αλλά ούτε και θα ανεχθούν μνημονιακές κωλοτούμπες ή υποχωρήσεις στα μείζονα εθνικά θέματα που είναι ανοικτές πληγές για την χώρα.

Η εντολή για αντιμνημονιακή ανατροπή, αλληλεγγύη και κράτος δικαίου, οικονομική ασφάλεια και αξιοπρεπή διαβίωση όλων των πολιτών, εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία είναι συμβόλαιο ζωής για το μέλλον αυτού του τόπου το οποίο αν δεν τηρηθεί θα οδηγήσει σε απαξίωση του υπάρχοντος οικονομικού ευρω-συστήματος και των γεωπολιτικών εξαρτήσεων της χώρας μέχρι το μεδούλι της ελληνικής κοινωνίας

Η τρίτη εντολή είναι η πιο σημαντική και η πιο απαιτητική και απευθύνεται στους πιο ενεργούς πολίτες και στα κινήματα που γεννήθηκαν από την Αφύπνιση και τους Αγώνες μετά το 2010, με κορύφωση το Σύνταγμα και τις μεγάλες κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν και που ακολούθησαν.

Όλα αυτά τα χρόνια σημαδεύτηκαν από πρωτόγνωρες λαϊκές κινητοποιήσεις, νέα κινήματα αλληλεγγύης και αντίστασης που γεννήθηκαν στους δρόμους και τις πλατείες όπως το ΕΠΑΜ, η ΣΠΙΘΑ, η ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ, το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, μαζί με άλλα μικρότερα, και από σημαντικές προσπάθειες για πατριωτική ενότητα που πρώτη φορά έφεραν κοντά ανθρώπους από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, ασχέτως αν δεν ολοκληρώθηκαν όπως θάπρεπε.

Τώρα, οπλισμένοι με όλες αυτές τις θετικές και αρνητικές εμπειρίες, γνωρίζοντας καλύτερα το νέο πολιτικό χάρτη που έχει δημιουργηθεί στο επίπεδο του λαϊκού κινήματος και τις δυνατότητες μας, θα μπορέσουμε, πέρα από το δίπολο μνημόνιο-αντιμνημόνιο, να ξεκινήσουμε την συγκρότηση του πραγματικού αγωνιστικού Εθνικο-Απελευθερωτικού Μετώπου  πάνω σε γερές ιδεολογικο-πολιτικές αρχές κι όχι ευκαιριακές εκλογικές συμμαχίες για να προχωρήσουμε αποφασισμένοι στην ολοκλήρωση της Απελευθέρωσης της Ελλάδας.

Οι Έλληνες πολίτες καταλαβαίνουν, όσο και νάχουν υποστεί τον βομβαρδισμό της αλλοτριωτικής, παγκοσμιοποιητικής,  μηχανής, ότι ο «Μέγας Αλέξανδρος» δεν βρίσκεται ούτε στην Αμφίπολη... ούτε στην Κουμουνδούρου και ότι ο μόνος Μέγας που μπορεί να δώσει την Τελική Λύση είναι ο ίδιος ο οργανωμένος και θεριεμένος Γίγαντας Λαός.

Αυτή είναι η τρίτη εντολή του λαού, που καρτεράει να ξαναγεννηθούν οι ήρωες μέσα του, μπροστά στους οξυμένους κοινωνικούς αγώνες που χρειάζονται για να μην γυρίσει το ρολόϊ πίσω και για να παιχτεί η τελευταία πράξη της κοινωνικής και εθνικής απελευθέρωσης στους δρόμους της φωτιάς.

Σκίτσο: της Sofia Mamalinga

από το «pylitonfilon.blogspot.gr»

Ποιόν εξυπηρετούν όσοι θριαμβολογούν για τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας;

Ανακοίνωση

Την έναρξη του προγράμματος Ποσοτικής Χαλάρωσης (Quantitative Easing) ανακοίνωσε χθες 22 Ιανουαρίου η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η απόφαση αυτή της ΕΚΤ και του κ.Ντράγκι να εκδόσει με λογιστική εγγραφή φρέσκο χρήμα, αφορά συνδυασμένες αγορές δημόσιου και ιδιωτικού χρέους από ομόλογα που ήδη έχουν στα χέρια τους οι συστημικές τράπεζες. Δεν έχει σε καμμία περίπτωση στόχο την παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, των κρατών μελών της ευρωζώνης. Αντίθετα, εγγυάται τα κέρδη των κερδοσκόπων, με κρατικά και εταιρικά ομόλογα.

Ποιοί είναι οι κερδοσκόποι; Οι αποκαλούμενες συστημικές τράπεζες και τα επενδυτικά κεφάλαια υψηλού ρίσκου. Κοινώς οι «γύπες». Στόχος είναι να δοθεί διέξοδος στα κερδοσκοπικά κεφάλαια που βρίσκονται σε στασιμότητα, που λιμνάζουν, έτσι ώστε να τοποθετηθούν σε προβληματικά χαρτιά – ομόλογα με την εγγύηση της ΕΚΤ.

Η πολιτική αυτή εφαρμόζεται από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (FED), την Τράπεζα της Αγγλίας και την κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας. H FED από την αρχή της παγκόσμιας κρίσης το 2008 έχει διαθέσει το εξωφρενικό ποσό των 4.5 τρις δολλαρίων. Ποιό ήταν το αποτέλεσμα;

1. Εκτίναξη των κρατικών χρεών.

2. Ενίσχυση της ροής κεφαλαίων από την πραγματική οικονομία στην πλασματική και την περαιτέρω διόγκωση του άρρωστου χρημοτοπιστοτικού τομέα.

3. Αύξηση της κερδοσκοπίας με προβληματικούς τίτλους – ομόλογα.

4. Τρομακτικό άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στις πολύ μεγάλες περιουσίες και το πραγματικό εισόδημα των μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Το 1,1 τρις ευρώ που ανακοίνωσε η ΕΚΤ μέχρι το 2016 μέσω του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης θα χρειαστεί να εξισορροπηθεί στη νομισματική κυκλοφορία με προσθήκη λιτότητας, νέες οριζόντιες περικοπές και νέα συμπίεση της ζωντανής εργασίας. Ταυτόχρονα, η κίνηση αυτή της ΕΚΤ, αντίθετα με τους ισχυρισμούς του εχγώριου κατοχικού καθεστώτος, αποδεικνύει περίτρανα ότι η Ευρωζώνη στο σύνολό της βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Τέλος, όσο τα κέρδη θα πληθωρίζονται στις αγορές κεφαλαίου, τόσο θα ενισχύεται η τάση παρασιτικής κατανάλωσης, πρωτίστως μέσω του επεκτατισμού και του πολέμου.

Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν αμείλκτα, είναι: Ποιό είναι το θετικό αντίκτυπο της Ποσοτικής Χαλάρωσης από τη σκοπιά των εργαζομένων και του λαού;

Καταλαβαίνουμε απόλυτα τον διακαή πόθο της ακροδεξιάς κυβέρνησης του κ. Σαμαρά, να οδηγήσει την Ελλάδα στην ποσοτική χαλάρωση μετά και τον όρο της ΕΚΤ για αξιολόγηση του υπάρχοντος προγράμματος. Αυτό που δεν κατανοούμε όμως, είναι η θριαμβολογία της επίδοξης κυβέρνησης της αντιπολίτευσης, να θεωρεί ως διαπραγματευτικό ατού τις αποφάσεις της ΕΚΤ, στην επικείμενη διαπραγμάτευση.

Πώς είναι δυνατόν να μπαίνεις σε διαπραγμάτευση με στόχο να κουρέψεις χρέος, τη στιγμή που ενισχύεται η δανειακή σου εξάρτηση από την ΕΚΤ;

Πώς είναι δυνατόν «αριστερή» κυβέρνηση να υιοθετεί τις ακραίες εκφάνσεις της μονεταριστικής πολιτικής, σε βάρος του λαού και της χώρας;

Τελικά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ποιά συμφέροντα εξυπηρετεί; Των αγορών και των διεθνών τοκογλύφων τύπου Σόρος και της παρέας του  ή του λαού και της χώρας;

Το ΕΠΑΜ για πολλοστή φορά, υπογραμμίζει την απόλυτη ανάγκη για μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους. Κι αυτό δεν μπορεί να συμβεί με διαπραγματεύσεις και προγράμματα τύπου ποσοτικής χαλάρωσης, παρά μόνο με μονομερείς ενέργειες που δηλώνουν πράξεις κυριαρχίας ενός λαού που θέτει την επιβίωση της χώρας του πέρα και πάνω από όποιον την επιβουλεύεται.

Γι’αυτό καλεί τον ελληνικό λαό να βρίσκεται σε εγρήγορση, επαγρύπνηση, και σε συνεχή κινητοποίηση έτσι ώστε να μην επιτρέψει σε κανένα να τον ρίξει στη νέα παγίδα που του στήνουν!

ΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΓΩΝΑΣ - ΛΑΪΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ

Η Πολιτική Γραμματεία

Αθήνα 23/01/2015

.

Να, γιατί κοιμάται ήσυχος ο Κουτσούμπας !!!

Του Κώστα Γιαννιώτη

Μεγάλη και βαρύγδουπη η δήλωση του ηγουμένου της Ιεράς Μονής του Περισσού, Κουτσούμπα.

«Δεν πρόκειται να δώσουμε ψήφο ανοχής σε οποιαδήποτε κυβέρνηση» !

Η δήλωση αυτή έγινε σαν απάντηση σε ερώτηση για διευκρίνιση της στάσης του ΚΚΕ, στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ ζητήσει ψήφο ανοχής από τα κόμματα της Βουλής.

Γιατί να δώσει ψήφο ανοχής; Να λερώσει τα χέρια του, παραβιάζοντας τις θεϊκές εντολές, τα ιερά τσιτάτα και την επαναστατική πρακτική, προς όφελος του οπορτουνισμού και του ρεβιζιονισμού;

Μπροστά στην τήρηση των ‘’θείων εντολών’’ , όπως αυτές καταγράφονται στα ιερά κιτάπια των ‘’μαρξιστών’’ - ‘’λενινιστών’’ του Περισσού, στο διάολο να πάει και η παραμικρή ελπίδα αυτού του λαού.

Ισχυρίζονται – ο Κουτσούμπας και οι συν αυτώ – ότι ….. αφού ο ευρωπαϊκός και ευρωζωνικός προσανατολισμός του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει περιθώρια ανατροπής και πραγματικής πολιτικής αλλαγής, δεν έχει καμιά αξία να προωθηθούν έστω και κάποιες βελτιώσεις που ίσως ανακουφίσουν το λαό, που αργοπεθαίνει κάτω από το βάρος των κατοχικών πολιτικών. Δεν είναι αρκετό για να συγκινηθεί ο Κουτσούμπας.

Αφού αυτές οι βελτιώσεις θα πραγματοποιηθούν μέσα στα πλαίσια του φιλοευρωπαϊσμού του ΣΥΡΙΖΑ  ……. απορρίπτονται ! Άλλωστε καπιταλισμό έχουμε, και κάτι τέτοια δε φέρνουν το ….. σοσιαλισμό του Κουτσούμπα! Γι` αυτό ας πάει και το παλιάμπελο, ο λαός! Ας τα τινάξει, το ψοφογάϊδουρο, κάτω από την ακροδεξιά, κρυπτοφασιστική και φιλοκατοχική μπότα των Σαμαροβενιζέλων.

Η χαρά, η ικανοποίηση από την κατάκτηση μιας πρώτης νίκης για το πόπολο, αφήνει ασυγκίνητο τον Κουτσούμπα. Αδιαφορεί για το πρώτο χαμόγελο, που θα σκάσει στα πικραμένα χείλη αυτού του λαού - μετά από τόσα χρόνια δυστυχίας και σιωπής - από τη συντριβή – σαν πρώτο βήμα – των δωσιλογικών δυνάμεων.

Γιατί του στερεί το δικαίωμα να πάρει την πρώτη βαθιά ανάσα και να ανασυντάξει τις δυνάμεις του ;

Γιατί δεν του δίνει την ευκαιρία να ….. ‘’διαβάσει’’ - στην πράξη – τους νέους χαλίφηδες, να γίνει πιο έμπειρος και σοφός, ώστε να αποτινάξει από πάνω του τις αυταπάτες και να αγριέψει;

Γιατί να τον κρατήσει με σκυμμένο κεφάλι, με την απογοήτευση μιας ακόμα, πιθανής, ήττας;

Γιατί δε δίνει την ευκαιρία στο λαό να περάσει το κατώφλι της ελπίδας, που όρισε από μόνος του σαν την ……… ‘’τελευταία του ελπίδα’’ για να δει με τα μάτια του το ‘’ποιος είναι με ποιον’’ , και ‘’ποιοι ανακατεύουν απλώς την τράπουλα με κρυμμένους άσους στο μανίκι’’;

Γιατί δεν τον αφήνει να κάνει το τελευταίο ελπιδοφόρο δράσκελο, πριν σηκωθεί όρθιος και αποφασίσει να πάρει – μόνος του – την κατάσταση στα χέρια του;

Μήπως αυτό το τελευταίο το θεωρεί επικίνδυνο και για την επιβίωση των ‘’αρχόντων’ της επανάστασης’’ , σαν την αφεντιά του;

Ας τα πούμε σταράτα ! Ποσώς ενδιαφέρονται οι ……. ‘’ορθόδοξοι επαναστάτες’’ γι` αυτό το  …….. ανεπίδεκτο μαθήσεως – τσούρμο, που όταν θέλει να το καλοπιάσει, για καμιά ψήφο το αποκαλεί λαό, αρκεί να προσκυνήσει τις ιερές γραφές του Περισσού, για να σωθεί. Αλλιώς του ρίχνει τις ευθύνες και το φτύνει, όπως σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Τα ξεχνούν;

Ο Κουτσούμπας κοιμάται ήσυχος, ελπίζοντας να αποκοιμηθεί μαζί του και ο λαός. Κοιμάται ήσυχος γιατί η ‘’αντιπολίτευση’’ του ταιριάζει κουστουμάκι. Προσφέρει, αφειδώς, στους σωστούς ‘’επαναστάτες’’, τους λουφέδες των κρατικών επιχορηγήσεων και των βουλευτικών αποζημιώσεων.

Ας είναι καλά οι ….. ‘’λαϊκές δυνάμεις’’ του Περισσού που ……. ‘’αγρυπνούν’’, για να κοιμάται ήσυχος ο Κουτσούμπας !!!!

Ναι !! Αγρυπνούν !! Γι` αυτό και τα πρωινά δε διαθέτουν τις σωματικές δυνάμεις και το ψυχικό σθένος να τρέξουν στα ειρηνοδικεία, μαζί με τους πραγματικούς αγωνιστές τόσων κινημάτων του λαού, με πρωτοστάτες τους ΕΠΑΜίτες, που παλεύουν εναντίον των πλειστηριασμών. Για να αποτρέψουν – όπως και το πετυχαίνουν - το πέρασμα των σπιτιών των απλών ανθρώπων, στα χέρια των τραπεζιτών. Ξέρει τίποτε γι` αυτό ο Κουτσούμπας και οι ….. ‘’λαϊκές του δυνάμεις’’ ;

Αρνείται, αυτός ο τύπος, να δώσει έστω και μια ανάσα στο ……. ‘’πόπολο’’, γιατί αν αυτό το πόπολο (που αρνείται να καταλάβει το μεγαλείο του Κουτσούμπα) πάρει ανάσα και νιώσει λίγο τη δύναμή του, θα πάρει αμπάριζα Κουτσούμπες και Τσίπρες. Θα απαιτήσει να κάνει κουμάντο το ίδιο. Χωρίς μεσάζοντες και μεσσίες.

Άσχημη προοπτική και δυσοίωνα μαντάτα για Περισσό, αλλά και για Κουμουνδούρου!

Γι` αυτό ας μείνει εκεί που είναι το ‘’πόπολο’’. Σκυφτό και στη μέγγενη των φασιστοΣαμαροβενιζέλων ! Υποταγμένο στο κατοχικό καθεστώς των δωσίλογων ! Ασχέτως αν τα ‘’ρυάκια’’, τα ‘’ποτάμια’’ οι ΄΄ρίζες’’, οι Καρατζαφέρηδες, τα ΔΗΜΑΡια, τα ΠΑΣΟΚια, οι ΓΑΠοκίνητοι και τόσοι άλλοι πρόθυμοι θα τρέξουν να δώσουν χέρι βοήθειας, για να ξανακαθίσουν στο σβέρκο του λαού οι δωσίλογοι.

Αν μια τέτοια στάση, σαν του ΚουτσουμποΚΚΕ, δεν είναι εξυπηρέτηση προς τις κατοχικές δυνάμεις, τότε να μας εξηγήσουν τι είναι. Αν δε μοιάζει με εξόφληση γραμματίων, ας μας εξηγήσουν με τι μοιάζει.

Κοιμάται ήσυχος ο Κουτσούμπας και ξυπνώντας πηγαίνει ξένοιαστος στο γραφείο του, του Περισσού, για να πιει τον καφέ του καμαρώνοντας, έχοντας πίσω του ένα τεράστιο πορτραίτο του Λένιν.

Δεν μπορώ. Θα το πω. Μου θυμίζει ένα ανέκδοτο που κυκλοφορούσε την εποχή της χούντας και το οποίο ταιριάζει κουτί στην προκείμενη περίπτωση.

Ένας μεγαλόσχημος ιεράρχης και – ως συνήθως για κάτι τέτοιους – προσκυνητής και υπέρμαχος των συνταγματαρχών, ιερουργούσε, σε κάποιο ναό, στη λειτουργία της Σταύρωσης, κάποια Μ. Πέμπτη. Σκύβοντας, κάποια στιγμή, να φιλήσει τα πόδια του εσταυρωμένου, ακούει ένα μουρμουρητό που έμοιαζε με κάτι σαν ….

-          Α, ρε κερατά !

Ξαφνιασμένος σταμάτησε και κοίταξε γύρω του. Νομίζοντας ότι η κούραση και η ηλικία τού παίζουν παιγνίδια, ξανάσκυψε. Άκουσε πάλι το μουρμουρητό.

-          Α, ρε κερατά!

 Τώρα το άκουσε πιο καθαρά και έμοιαζε να έρχεται από ψηλά. Ξαναξαφνιάστηκε, τρόμαξε. Σηκώνοντας τα μάτια στον εσταυρωμένο, ρώτησε με δέος, ψιθυριστά ……

-          Κύριε! Μεγαλοδύναμε, εσύ μιλάς;

-          Ναι, ρε! Εγώ μιλάω! του απάντησε ο εσταυρωμένος.

-          Και τι είπες, Κύριε ; ρώτησε πάλι ο μεγαλόσχημος.

-          Α, ρε παλιοπ@@@τη, έπρεπε να μη μου `χαν καρφωμένο το πόδι και θα σου `λεγα εγώ !!!

Μήπως άκουσε κανένα ψίθυρο πίσω του, ο Κουτσούμπας, καθώς πίνει τον καφέ του, με το κάδρο του Λένιν στην πλάτη του; Λέω, μήπως. Αν όχι, ας δώσει μεγαλύτερη προσοχή. Όλο και κάτι θα ακούσει.

Ο Κώστας Γιαννιώτης είναι μέλος του Ελεγκτικού Συμβουλίου του ΕΠΑΜ

Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ.) Έβρου.''Καταγγέλλει τη χρήση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων.''

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ:
Το ΕΠΑΜ(Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) καταγγέλλει τη χρήση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων από μια δημόσια υπηρεσία για ψηφοθηρικούς λόγους εκ μέρους του υποψηφίου βουλευτή Έβρου της Ν.Δ., κ.Δερμετζόπουλου
Συγκεκριμένα δημόσιος υπάλληλος, που εργάζεται στην υπηρεσία ΚΕΔΔΥ δηλ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΦΟΡΟΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ και ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ στην Αλεξανδρούπολη, χρησιμοποιεί στοιχεία των οικογενειών με παιδιά που εμφανίζουν μαθησιακά προβλήματα. Η συγκεκριμένη υπάλληλος τηλεφωνεί στους γονείς των παιδιών, γνωρίζοντας ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα με τη δικαιολογία ότι κάνει follow up για την πορεία των παιδιών. Αφού αναφέρει την επαγγελματική της ιδιότητα, αφήνει για το τέλος την πολιτική της πρόταση, την οποία μάλιστα προβάλει ως συνολική θέση της δημόσιας υπηρεσίας ΚΕΔΔΥ Αλεξανδρούπολης. Ισχυρίζεται ότι στην υπηρεσία ΚΕΔΔΥ όλοι οι υπάλληλοι αποφάσισαν συνολικά να στηρίξουν στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, τον κ. Δερμεντζόπουλο ‘’τον υφυπουργό τους’’ με τη δικαιολογία ότι, τους βοήθησε ως κέντρο δίνοντάς τους προσωπικό!!!! Φυσικά προτρέπει τους γονείς να κάνουν το ίδιο. Η συγκεκριμένη κυρία εξαιτίας της κομματικής της ιδιότητας παραβιάζει τους κανόνες δεοντολογίας για να στηρίξει ένα βουλευτή, προφανώς εν γνώσει του και κατόπιν δικής του προτροπής.
Για να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της παράβασης υπάρχουν δύο πιθανά σενάρια: ένας δημόσιος υπάλληλος παίρνει τα αρχεία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων και τηλεφωνεί από τη δημόσια υπηρεσία κάνοντας προεκλογικό αγώνα από το γραφείο του, δηλ μετατρέπει την υπηρεσία σε βουλευτικό προεκλογικό γραφείο ή παίρνει τα αρχεία στο βουλευτικό γραφείο όπου σίγουρα υπάρχουν στο χώρο και άλλοι παρατρεχάμενοι του βουλευτή και τηλεφωνεί από το προεκλογικό κέντρο, εκθέτοντας παιδιά και οικογένειες σε τρίτους. Το δεύτερο σενάριο είναι φυσικά το πιθανότερο.
Η πρωτοβουλία αυτή εκτός του ότι είναι παράνομη διότι παραβιάζονται ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα που αφορούν την υγεία των ατόμων, είναι και παραπλανητική, διότι η υπάλληλος χρησιμοποιεί την επαγγελματική της ιδιότητα και από θέση υπεροχής και γνώσης στοιχείων που αφορούν τα παιδιά, προτρέπει τους γονείς να ψηφίσουν τον συγκεκριμένο βουλευτή. Πρόκειται για έναν έμμεσο υποσυνείδητο εκβιασμό σε άτομα ευάλωτα που ίσως πιστεύουν ότι της χρωστάνε χάρη για την εξυπηρέτησή τους από το ΚΕΔΔΥ ή ακόμη χειρότερα είναι ακόμη σε θέση εξάρτησης από την υπάλληλο, αναμένοντας την έκδοση κάποιου πιστοποιητικού για μαθησιακή δυσκολία.
Προκαλούμε τον κ. Δερμετζόπουλο να απαντήσει αν γνώριζε ή όχι τη συγκεκριμένη κίνηση και αν συμβαίνει το ίδιο και με άλλες υπηρεσίες. Πολύ πιθανόν να είναι ακόμα και γενική γραμμή της Ν.Δ. η χρήση προσωπικών δεδομένων από δημόσιες υπηρεσίες μέσω των οπαδών της, που έχουν πρόσβαση σε αυτά ή προσωπική πρωτοβουλία του συγκεκριμένου βουλευτή. Πάντως σε αντίθετη περίπτωση, που η πρωτοβουλία είναι της υπαλλήλου, η συγκεκριμένη υπάλληλος πρέπει να κριθεί ως επίορκος για παράβαση καθήκοντος, σύμφωνα με τους νόμους της Νέας Δημοκρατίας της οποίας η ίδια είναι οπαδός και προφανώς συμφωνεί με το νόμο περί απολύσεων των επιόρκων. Φυσικά είμαστε κατά των απολύσεων αλλά όσοι υπάλληλοι υποστηρίζουν αυτή την πολιτική, ας υφίστανται αυτοί και τα αποτελέσματά της και όχι αυτοί που διαφωνούν και την καταψηφίζουν.
Ο κ. Δερμετζόπουλος και οι όμοιοί του δεν διστάζουν να εκμεταλλευτούν ακόμα και μια ευαίσθητη κοινωνική ομάδα προκειμένου να διατηρήσουν τις καρέκλες εξουσίας. Αυτοί που παραβιάζουν πρώτοι από όλους τους νόμους του κράτους, παριστάνουν τους θεματοφύλακες της δημοκρατίας, ενώ παραβιάζουν ακόμα και το σύνταγμα ψηφίζοντας αναρίθμητους αντισυνταγματικούς νόμους. Αυτοί είναι οι βουλευτές που έχουν παραδώσει την εθνική κυριαρχία της χώρας στα χέρια των δανειστών, άνευ όρων και αμετάκλητα. Αυτοί που μας που μας απομυζούν για δεκαετίες, μας απειλούν ότι χωρίς αυτούς θα έρθει η καταστροφή του κόσμου, θα σβήσει ο ήλιος, δεν θα έχουμε πετρέλαιο και φάρμακα, λες και τώρα έχουμε, θα χάσουμε τα λεφτά μας που δεν έχουμε, θα γίνει σεισμός και θα γκρεμιστούν τα σπίτια μας, που δεν ανήκουν πια σε μας, αλλά τα διεκδικούν μισά μισά οι τράπεζες και η εφορία. Αυτοί οι κυβερνώντες πολιτικάντηδες, είναι οι μεγαλύτεροι τρομοκράτες του ελληνικού λαού και θα πρέπει να λογοδοτήσουν εκτός των άλλων και για την τρομοκράτηση του ελληνικού λαού κάθε φορά πριν τις εκλογές ενώ φέτος έχουν ξεπεράσει κάθε όριο!
Καλούμε τον κόσμο να σηκώσει κεφάλι, να σταθεί περήφανος, να πιστέψει στην αυτοδυναμία και την εθνική ανεξαρτησία, να μη υποκύπτει στους εκβιασμούς και την τρομοκρατία της κυβέρνησης και των συστημικών ΜΜΕ. Ο Λαός πρέπει να προχωρήσει στη μαζική καταψήφιση των μνημονιακών κομμάτων διότι μια ενδεχόμενη συνέχιση της ίδιας κυβέρνησης με νέα εντολή, θα τους δώσει το δικαίωμα της επιβολής νέων αβάστακτων κοινωνικά μέτρων που θα εξαφανίσουν ότι ελάχιστο έχει απομείνει ως δικαίωμα προσωπικό ή κοινωνικό στους τομείς εργασίας, υγείας, στέγης κλπ.
Επιπρόσθετα θα ξεπουληθεί ότι δημόσιο κοινωνικό αγαθό έχει απομείνει όπως δημόσια νοσοκομεία, νερό και ενεργειακοί πόροι, προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων. Δυστυχώς η χώρα καταληστεύεται διαρκώς από μια παρέα εφοπλιστών μεγαλοεργολάβων, τραπεζιτών, καναλαρχών με την ενεργή συμμετοχή των περισσότερων πολιτικών που τους προστατεύουν και τους πριμοδοτούν με νόμους. Οι πολιτικές που εφαρμόζονται συμφέρουν αποκλειστικά και μόνο αυτούς που μπορούν μέσω των νόμων της ΕΕ να δανείζονται χρεώνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό, να εξάγουν τα κεφάλαιά τους (που δεν είναι δικά τους αλλά θαλασσοδάνεια) σε άλλες χώρες, χωρίς έλεγχο και αφορολόγητα ενώ ο κακομοίρης Έλληνας πολίτης πληρώνει φόρο από το πρώτο Ευρώ για τεκμαρτό εισόδημα, χωρίς πραγματικό εισόδημα!
Αυτούς τους ΄΄καημένους΄΄ τραπεζίτες και εφοπλιστές σώζουμε κάθε τρείς και λίγο αυξάνοντας το χρέος! Αυτοί μαζί με τα κόμματα δημιούργησαν το χρέος και δεν χρωστάει κανένας απλός εργαζόμενος να πληρώνει τα δικά τους χρέη. Αυτοί οι ΟΛΙΓΟΙ με οικονομικά ή /και πολιτικά ανταλλάγματα ελέγχουν όλα τα μεγάλα συστημικά ΜΜΕ και κατ’ επέκταση ελέγχουν συνειδήσεις, τρομοκρατούν, εκβιάζουν, ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις, εκθειάζουν το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή δήθεν οικογένεια. Αυτή η Ευρωπαική ‘’οικογένεια’’ όμως, είναι άκρως προβληματική διότι παρατηρείται συστηματικός ΄΄βιασμός΄΄ και ΄΄ενδοοικογενειακή βία΄΄ από τα ισχυρότερα μέλη προς τα πιο αδύνατα! Αυτή την οικογένεια θέλουμε για τον τόπο μας, αυτή την ευρωπαϊκή πορεία φοβόμαστε μη χάσουμε; Μήπως βιώνουμε το σύνδρομο της Στοκχόλμης; Συνηθίσαμε στη φυλακή και δεν θέλουμε την ελευθερία μας; Σκεφτόμαστε δηλαδή μήπως είναι χειρότερα έξω από τα κάγκελα και πως θα τα καταφέρουμε να ζήσουμε ελεύθεροι;
Μια χώρα έχει προοπτική μόνο όταν είναι κυρίαρχη, ελεύθερη και ανεξάρτητη. Διαφορετικά είναι υποτελής, και αποικία.
Καταψηφίζουμε ΟΛΟΙ τις μνημονιακές πολιτικές της προδοσίας και της υποτέλειας. Απαιτούμε εθνική ανεξαρτησία. Δεν αναγνωρίζουμε και δεν πληρώνουμε τα χρέη τους. Απαιτούμε πραγματική Δημοκρατία και δικαίωμα στη ζωή.
Η συντονιστική ομάδα ΕΠΑΜ Αλεξανδρούπολης

Κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε τοις μετρητοίς την ΕΕ και έκανε λογιστικό έλεγχο του χρέους;

σχολιο: 

Το άρθρο αυτό προτείνουμε να φυλαχθεί, για να είναι πάντα εύκαιρο στην πρώτη αναζήτησή του, αφού δίνει πάρα πολλές ερμηνείες και μάλιστα εν συντομία, στο πως η μελλοντική  κυβέρνηση με πολιτική βούληση, μπορεί να αξιοποιήσει την ίδια τη Συνθήκη της ΕΕ και τις προβλέψεις των άρθρων της, ώστε  και νομικά να θέσει θέμα για το παράνομο και καταχρηστικό "φόρτωμα" χρέους που έχει κάνει η τρόικα στην Πατρίδα μας! 

Σημείωση «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ-ΕΠΑΜ»: Η σημαντική αυτή παρέμβαση του Ερίκ Τουσσαίν έρχεται να προσθέσει ακόμα μια απόδειξη για την ορθότητα της θέσης του ΕΠΑΜ περί παράνομου και καταχρηστικού χρέους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αλλά και τις ίδιες τις συμβάσεις της Ε.Ε., μολονότι η δική μας θέση είναι, ότι δεν χρειάζεται καν ένας τέτοιος λογιστικός έλεγχος που προτείνεται, αφού τα περισσότερα στοιχεία είναι ήδη γνωστά και μη αμφισβητήσιμα. Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, αξίζει τον κόπο!

 

του Eric Toussaint*

 

Από τότε που προκηρύχτηκαν οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, η δυνατότητα του Σύριζα να βγει νικητής από τις κάλπες και να σχηματίσει κυβέρνηση παρουσιάζεται σαν απειλή στη κοινή γνώμη και ειδικά σε εκείνη της Ευρωζώνης. 

 

Και όμως, αυτοί που καλούν σε συναγερμό γνωρίζουν θαυμάσια πως ο Σύριζα έχει εξαγγείλει ότι δεν θα αναστείλει την αποπληρωμή του χρέους και δεν θα βγει από το Ευρώ όταν θα γίνει κυβέρνηση. 

 

Ο Σύριζα προτείνει την αναδιαπραγμάτευση του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο και εύχεται να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. 

 

Ωστόσο, ο Σύριζα δεσμεύεται να τερματίσει τα άδικα και αντικοινωνικά μέτρα που έλαβαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η Τρόικα.

Αυτή η καμπάνια για τις υποτιθέμενες απειλές που εκφράζει ο Σύριζα στοχεύει να φοβίσει τους Έλληνες ψηφοφόρους ώστε να παραιτηθούν από το δικαίωμά τους στην αλλαγή. 

 

Στοχεύει επίσης στη περίπτωση νίκης του Σύριζα να στρέψει ένα μέρος της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης ενάντια στον ελληνικό Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς προκειμένου να αποτρέψει το ενδεχόμενο να κερδίσει το Podemos  τις ισπανικές εκλογές το φθινόπωρο του 2015.

Το χρέος που ζητάνε από την Ελλάδα να αποπληρώσει αντιπροσωπεύει το 175% του εθνικού πλούτου που παράγεται ετησίως και αποτελεί ένα αφόρητο βάρος για τον ελληνικό λαό.

Τι θα γίνει αν ο Σύριζα στη κυβέρνηση αποφάσιζε να πάρει τοις μετρητοίς το άρθρο 7 ενός κανονισμού  που υιοθετήθηκε το Μάη του 2013 από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αφορά τις χώρες που υποβάλλονται σε ένα σχέδιο διαρθρωτικής προσαρμογής; Ιδού το πλήρες κείμενο του σημείου 9 του άρθρου 7: 

 

«Ένα κράτος μέλος που έχει γίνει αντικείμενο ενός προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής πραγματοποιεί ένα πλήρη λογιστικό έλεγχο των δημόσιων οικονομικών του προκειμένου, ειδικά, να αξιολογήσει τις αιτίες που προκάλεσαν τη συσσώρευση υπερβολικών επιπέδων χρέους καθώς και να εντοπίσει κάθε ενδεχόμενη παρατυπία» (1)

Η ελληνική κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά απέφυγε επιμελώς να εφαρμόσει αυτή τη διάταξη του κανονισμού για να αποκρύψει από τον ελληνικό πληθυσμό τις πραγματικές αιτίες της αύξησης του χρέους και τις παρατυπίες που συνδέονται με αυτήν.  

 

Το Νοέμβρη του 2012, το ελληνικό κοινοβούλιο στο οποίο κυριαρχούσε τότε η δεξιά είχε απορρίψει πρόταση του Σύριζα για τη συγκρότηση ερευνητικής επιτροπής για το χρέος, με 167 ψήφους κατά, 119 υπέρ και 0 αποχές.

Είναι ξεκάθαρο ότι μετά την εκλογική νίκη του Σύριζα, μια κυβέρνηση που θα σχηματιστεί υπό την ηγεσία του θα μπορούσε θαυμάσια να πάρει τοις μετρητοίς την Ευρωπαϊκή Ένωση και να συγκροτήσει επιτροπή λογιστικού ελέγχου του χρέους (με συμμετοχή των πολιτών) για να αναλύσει τη διαδικασία υπερβολικής χρέωσης της Ελλάδας, να εντοπίσει πιθανές παρατυπίες και να ταυτοποιήσει παράνομα, άνομα και απεχθή τμήματα …αυτού του χρέους.

Ιδού ορισμένα στοιχεία κλειδιά που θα μπορούσαν να φωτιστούν από τη πραγματοποίηση του λογιστικού ελέγχου:

Το ελληνικό χρέος που αντιπροσώπευε το 113% του ΑΕΠ το 2009 πριν την έκρηξη της ελληνικής κρίσης και την επέμβαση της Τρόικας, η οποία κατέχει τα 4/5 αυτού του χρέους, έφτασε το 175% του ΑΕΠ το 2014. Κατά συνέπεια, την επέμβαση της Τρόικας ακολούθησε μια πολύ έντονη αύξηση του ελληνικού χρέους.

 

Από το 2010 και μέχρι το 2012, οι πιστώσεις που έδωσε η Τρόικα στην Ελλάδα χρησίμεψαν σε πολύ μεγάλο βαθμό για να εξοφληθούν οι κύριοι πιστωτές της Ελλάδας μέχρι εκείνη τη περίοδο, δηλαδή οι ιδιωτικές τράπεζες των κυριότερων οικονομιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρχής γενομένης από τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες (2).

Περίπου το 80% του ελληνικού χρέους το κατείχαν το 2009 οι ιδιωτικές τράπεζες 7 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από μόνες τους, το 2009, οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες κατείχαν περί το 50% του συνόλου των τίτλων του ελληνικού χρέους.

Ένας λογιστικός έλεγχος του ελληνικού χρέους θα καταδείξει ότι οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες αύξησαν πάρα πολύ τις πιστώσεις τους στην Ελλάδα ανάμεσα στα τέλη του 2005 και στο 2009 (οι πιστώσεις αυξήθηκαν πάνω από 60 δισεκατομμύρια ευρώ περνώντας από τα 80 δισεκατομμύρια στα 140 δισεκατομμύρια) χωρίς να λαβαίνουν υπόψη τη πραγματική ικανότητα της Ελλάδας να αποπληρώσει.  

 

Οι τράπεζες ενήργησαν τυχοδιωκτικά, βέβαιες  καθώς ήσαν ότι οι ευρωπαϊκές αρχές θα έσπευδαν να τις βοηθήσουν σε περίπτωση που θα υπήρχαν προβλήματα.

Ο λογιστικός έλεγχος θα καταδείξει ότι το σχέδιο της υποτιθέμενης διάσωσης της Ελλάδας, που κατέστρωσαν οι ευρωπαϊκές αρχές με τη βοήθεια του ΔΝΤ, χρησίμεψε στη πραγματικότητα για να επιτρέψει στις τράπεζες μερικών ευρωπαϊκών χωρών που διαθέτουν αποφασιστική επιρροή στα ευρωπαϊκά όργανα να συνεχίσουν να αποπληρώνονται από την Ελλάδα ενώ ταυτόχρονα μεταφέρουν το ρίσκο τους στα κράτη μέσω της Τρόικας. 

 

Δεν είναι η Ελλάδα που σώθηκε αλλά μάλλον μια χούφτα μεγάλων ευρωπαϊκών ιδιωτικών τραπεζών που εδρεύουν κυρίως στις πιο ισχυρές χώρες της ΕΕ.

Ο λογιστικός έλεγχος θα αναλύσει κατά πόσο είναι νόμιμο και έννομο αυτό το σχέδιο διάσωσης. 

 

Είναι άραγε σύμφωνο με τις συμβάσεις της ΕΕ (ειδικά με το άρθρο 125 που απαγορεύει σε ένα κράτος μέλος να επωμιστεί τις οικονομικές δεσμεύσεις ενός άλλου κράτους μέλους); 

 

Οι δημόσιοι δανειστές του 2010 (δηλαδή, τα 14 κράτη μέλη που παραχώρησαν δάνεια στην Ελλάδα συνολικού ύψους 53 δισεκατομμυρίων ευρώ, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κλπ) άραγε σεβάστηκαν την αρχή της αυτονομίας της θέλησης του δανειζόμενου, δηλαδή της Ελλάδας, ή μήπως επωφελήθηκαν από την απόγνωσή της μπροστά στις κερδοσκοπικές επιθέσεις των χρηματαγορών για να της επιβάλλουν συμβάσεις που αντιβαίνουν στο δικό της συμφέρον; 

 

Μήπως αυτοί οι δανειστές επέβαλαν λεόντειους όρους, ειδικά όταν απαιτούσαν υπερβολικά ποσοστά αποπληρωμής; (3)

Επίσης ζητούμενος είναι ο λογιστικός έλεγχος της δράσης του ΔΝΤ. Γνωρίζουμε ότι μέσα στους κόλπους της ηγεσίας του ΔΝΤ πολλοί εκτελεστικοί διευθυντές (ειδικά ο Βραζιλιάνος και ο Ελβετός) είχαν εκφράσει πολύ μεγάλες επιφυλάξεις για το δάνειο που παραχώρησε το ΔΝΤ τονίζοντας συγκεκριμένα ότι, με δεδομένες τις πολιτικές που της επιβάλλονταν,  η Ελλάδα δεν θα ήταν σε θέση να το εξοφλήσει (4).

Μήπως η ΕΚΤ υπερέβη σε πολύ μεγάλο βαθμό τη δικαιοδοσία της απαιτώντας από το ελληνικό κοινοβούλιο να νομοθετήσει για το δικαίωμα στην απεργία ή για τον ορισμό των μισθολογικών επιπέδων;

Το Μάρτη του 2012, η Τρόικα οργάνωσε μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που παρουσιάστηκε εκείνη την εποχή ως επιτυχία. 

 

Ας θυμηθούμε ότι ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου  είχε αναγγείλει στις αρχές Νοεμβρίου 2011 και την παραμονή μιας συνάντησης του G20, τη πρόθεσή του να οργανώσει τον Φεβρουάριο του 2012 δημοψήφισμα για αυτή τη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που προετοίμασε η Τρόικα. 

 

Κάτω από τη πίεση της Τρόικας, αυτό το δημοψήφισμα δεν έγινε ποτέ και ο ελληνικός λαός είδε να του στερούν το δικαίωμα να αποφανθεί για τα νέα χρέη. Τα μεγάλα ΜΜΕ αναπαρήγαγαν το επιχείρημα ότι η αναδιάρθρωση επέτρεπε να μειωθεί κατά 50% το ελληνικό χρέος. 

 

Στη πραγματικότητα, το ελληνικό χρέος είναι μεγαλύτερο το 2015 από ό,τι ήταν το 2011, τη χρονιά που προηγήθηκε της μεγάλης διαγραφής του υποτιθέμενου 50%. 

 

Ο λογιστικός έλεγχος θα καταδείξει ότι αυτή η επιχείρηση αναδιάρθρωσης που συνιστούσε μια τεράστια εξαπάτηση συνδεόταν με το βάθεμα των πολιτικών που αντιβαίνουν στο συμφέρον της Ελλάδας και του πληθυσμού της.

Ο λογιστικός έλεγχος πρέπει επίσης να αξιολογήσει κατά πόσο οι αυστηροί όροι που επέβαλε η Τρόικα στην Ελλάδα σε αντάλλαγμα για τις πιστώσεις που της παραχωρήθηκαν συνιστούν μια χαρακτηριστική παραβίαση μιας σειράς συμβάσεων και συνθηκών που οφείλουν να σέβονται οι δημόσιες αρχές τόσο της πλευράς των πιστωτών όσο και εκείνης του δανειζόμενου, δηλαδή της Ελλάδας. 

 

Ο καθηγητής νομικής Andreas Fischer-Lescano, για λογαριασμό του Εργατικού Κέντρου της Βιέννης (5) απέδειξε χωρίς καμιά αμφιβολία ότι τα προγράμματα της Τρόικας είναι παράνομα σύμφωνα με το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο. 

 

Τα μέτρα που προβλέπονταν από τα προγράμματα προσαρμογής και τα οποία επιβλήθηκαν στην Ελλάδα καθώς και οι συγκεκριμένες πολιτικές που αποτελούν τις άμεσες συνέπειές τους παραβιάζουν μια σειρά θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως το δικαίωμα στην υγεία, στη μόρφωση, στη στέγαση, στη κοινωνική ασφάλιση, σε ένα δίκαιο μισθό αλλά και την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και τη συλλογική διαπραγμάτευση. 

 

Όλα αυτά τα δικαιώματα προστατεύονται από πολυάριθμα νομικά κείμενα σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο όπως από τη Χάρτα θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Συνθήκη δικαιωμάτων του ανθρώπου, την ευρωπαϊκή κοινωνική Χάρτα, τα δυο Σύμφωνα του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη Χάρτα του ΟΗΕ…

Ο λογιστικός έλεγχος θα μπορούσε να καταδείξει ότι τα μέτρα που έχουν υπαγορεύσει οι πιστωτές συνιστούν προφανή πισωγυρίσματα της άσκησης των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και χαρακτηριστική παραβίαση μιας σειράς συμβάσεων. Μπορούν να ταυτοποιηθούν σημαντικές παρατυπίες.

Κατά συνέπεια, η επιτροπή που θα επιφορτιστεί να διεξαγάγει το λογιστικό έλεγχο θα μπορεί να εκφέρει εμπεριστατωμένη γνώμη για το κατά πόσο το χρέος που έχει συνάψει η Ελλάδα με την Τρόικα είναι νόμιμο, άνομο ή άκυρο.

* Ο Ερίκ Τουσαίν είναι ιστορικός και πολιτικός επιστήμονας, ιδρυτής και πρόεδρος της Επιτροπής για την Κατάργηση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM, www.cadtm.org).

Σημειώσεις:

• (1) Κανονισμός (ΕΕ) Νο 472/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 2013 σχετικά με την οικονομική και δημοσιονομική επιτήρηση των κρατών μελών της Ευρωζώνης  που γνωρίζουν ή κινδυνεύουν να γνωρίσουν σοβαρές δυσκολίες από την άποψη της οικονομικής τους σταθερότητας  http://eur-lex.europa.eu/legal-content/FR/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2013.140.01.0001.01.FRA
• (2) RMF, «The eurozone between austerity and default», 2010. http://www.researchonmoneyandfinance.org/index.php/publication/eurozone-reports/33-second-rmf-report-on-the-eurozone-crisis-eurozone-between-austerity-and-default. Βλέπε επίσης Eric Toussaint « Grèce-Allemagne : qui doit à qui ? (2) Créanciers protégés, peuple grec sacrifié », publié le 8 octobre 2012,http://cadtm.org/Grece-Allemagne-qui-doit-a-qui-2
• (3) Τα απαιτούμενα επιτόκια που κυμαίνονταν μεταξύ 4% και 5,5% το 2010-2011 έπεσαν περίπου στο 1% το 2012 μετά από τις διαμαρτυρίες που έγιναν από πολλά μέρη (συμπεριλαμβανομένης και της ιρλανδικής κυβέρνησης στην οποία είχε επίσης επιβληθεί ένα πολύ υψηλό επιτόκιο από τα τέλη του 2010). Ρίχνοντας πολύ τα επιτόκια, τα 14 κράτη μέλη αναγνώρισαν ντε φάκτο ότι τα προηγούμενα επιτόκια ήταν υπερβολικά. Το 2010-2011, τα επιτόκια που πλήρωσε η Ελλάδα στη Γαλλία ανήλθαν σε 437 εκατομμύρια ευρώ. Βλέπε http:/www.assemblee-nationale.fr/13/pdf/rapports/r2857-tl.pdf
• (4) Βλέπε τις αποκαλύψεις που έκανε η Wall Street Journal: http://blogs.wsj.com/economics/2013/10/07/imf-document-excerpts-disagreements-revealed/. Eπίσηςhttp://greece.greekreporter.com/2013/10/08/secret-imf-report-shows-greek-bailout-worries/
• (5) Βλέπε την έκθεση του «Human Rights in Times of Austerity Policy»,   που δημοσιεύθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2014, και είναι διαθέσιμη στο http://www.etui.org/content/downloa...).pdf.

H μετάφραση είναι του Γιώργου Μητραλιά

από το «tvxs.gr»

Δημοσιεύτηκε στο  ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ ΕΠΑΜ