Η μοίρα του Έλληνα, η δίκη μας δηλαδή, διπλοεγγεγραμμένη στο DNA
μας, είτε καταγόμαστε από τον πίθηκο, κατά τον Δαρβίνο, είτε απ' τόν
πλανήτη Σείριο, ή από όπου στην ευχή της Παναγιάς θέλετε, είναι
αβάστακτη μεν, αλλά έτσι είναι, να φορτωνόμαστε σαν τα γαϊδούρια, απ' τήν
μια τον τεράστιο πολιτισμό μας, πλούτο ανεκτίμητο, κι απ' τήν άλλη τον
κάθε επιτήδειο, ανήθικο εξουσιαστή, κατακτητή, Φαναριώτη,
δυτικόκουλτουριάρη και ό,τι στο καλό άλλο. Είναι αυτό που λέμε «το΄χει
μοίρα του γραφτό».
Κι ενώ άλλοτε γέρνουμε απ' τήν μια, τις ένδοξες εκείνες στιγμές στοχασμού και αφύπνισης, άλλοτε, όμως γέρνουμε απ' τήν άλλη, σε σημείο μάλιστα πολλές φορές να μας επιβάλουν, πείθοντας μας μάλιστα, να αδειάσουμε την μια πλευρά, να πετάξουμε σαν απόβλητα, το πλούτο μας, την ιστορία, το πολιτισμό μας, για να ελαφρώσουμε θαρρείς απ' τά δυσβάστακτα βάρη, που οι ίδιοι οι δυνάστες μας, με όλες τις βρομιές και τις ντροπές τους, μας έχουν φορτώσει και έχοντας αγκιστρωθεί επάνω μας αιώνες τώρα.
Και εμείς οι κουτεντέδες, το κάνουμε, τις περισσότερες φορές μάλιστα, γέρνουμε απτήν λάθος μεριά.
Μα με ένα περίεργο τρόπο, ανεξήγητο καθώς φαίνεται καπρίτσιο της ράτσας, τα καταφέρνουμε και ισορροπούμε, ανωμάλως μεν, αλλά ωσάν τον καραγκιόζη τα φέρνουμε βόλτα.
Αντιστεκόμαστε, αντέχουμε, ελπίδες, αγώνες, υποσχέσεις που δεν ολοκληρώνονται και στο τέλος καταλήγουν ανεκπλήρωτοι πόθοι.
Αναζητήσαμε την εθνική μας ταυτότητα, την κρατική μας υπόσταση την επιδιώξαμε, ασφυκτιώντας σε ένα περιβάλλον ανάρμοστο στην κουλτούρα μας, πολύ στενό για την απαιτήσεις και το ελεύθερο πνεύμα μας, εξεγερθήκαμε, ως Δαβίδ έναντι ενός μουσουλμάνου Γολιάθ. Ξεπεράσαμε κατά πολύ την λογική, άλλωστε τόσους αιώνες υπομονής αν δεν ήταν παραλογισμός τι ήταν;
Γράψαμε ιστορία μέσα από ακατόρθωτης ομοψυχίας κατορθώματα, αλλά γράψαμε και ιστορία με την φαγωμάρα μας.
Επιζητήσαμε μέσα απτήν εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση του ’21, ελευθερία-ανεξαρτησία-δικαιοσύνη-δημοκρατία.
Πήραμε, «χάρη» στις εξωελληνικές δυνάμεις που έπαιζαν και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να έχουν τον πρωτεύοντα ρόλο στο καθορισμό της μοίρας μας, μια φαναριώτικη μοναρχία, βασιλείς και αφεντάδες.
Και οι δεκαετίες έπεφταν βαρίδια στην πλάτη του άμοιρου έθνους, πόλεμοι, λιμοί, ξεριζωμοί, προσφυγιά, και τα αιτήματα παρέμεναν και παραμένουν τα ίδια.
Πότε επιτελούς θα διευθετηθούν τα ζητήματα, της κοινωνικής ανισότητας, της ευημερίας του λαού, της ανεξαρτησία μας και της αυτοδιάθεσης της πατρίδας μας με ορούς δημοκρατίας;.
Ξαναγράψαμε ιστορία, το ουσιαστικότερο και ηρωικότερο κίνημα εθνικής αντίστασης, απέναντι σε μελανοχιτώνες ιταλικές και σε μπότες γερμανικές.
Για μια ακόμη φορά ο λαός απέτισε βάζοντας επί τάπητος τα ίδια τα προστάγματα, γραμμένα πάλι με το ίδιο του το αίμα.
Κι αντ'αυτού, εισέπραξε την πιο αποτρόπαια, την πιο ιταμή, την πιο προσβλητική και ντροπιαστική αμοιβή.
Μέσα από ένα ανελέητο κυνηγητό των πραγματικών αγωνιστών και πατριωτών από τους διαδόχους των κατακτητών, μέσα από μία άρτια σχεδιασμένη, απ' τό αρρωστημένο μυαλό του Τσόρτσιλ, αδελφοκτόνο τραγωδία, την διατήρηση των ίδιων αντιδημοκρατικών, αντιλαϊκών και εκ των έξω μητροπόλεων, δοτών κυβερνώντων.
Κι όταν αφού φτάσαμε στην χώρα που γέννησε την δημοκρατία, να εφαρμόσουμε εμείς την ύβρη της για μια ακόμη φορά, την καταργήσαμε, ή την κατάργησαν, ή ό,τι άλλο θέλετε, μας έφεραν μια μαιτρέσσα εκ Παρισιών, ονόματι Δημοκρατία.
Κι όταν η αγροτιά σε μια χώρα κατεξοχήν αγροτική, που σχεδόν απτήν απαρχή της ίδρυσης μας ως «ανεξάρτητο» κράτος, επιζητούσε την ταυτότητα της, ήρθε επιτέλους να αναγνωριστεί ως άξια και μαζί με την εργατιά περήφανες να αποτελέσουν πυλώνα της χώρας, ξεπουλήθηκαν ως σκλάβες σαν σε οθωμανικό παζάρι, με πράσινες σοσιαλιστικές μαντίλες, στο κεφάλι τυλιγμένες.
Έτσι η αγροτική ανάπτυξη, κατάντησε επαιτεία σε πολυεθνικές μέσα από τα Ευρωπαϊκά Πρόγραμμα απαξίωσης της ίδια της αγροτικής ανάπτυξης που υποτίθεται ευαγγελιζόταν πως θα επέφερε.
Ανάλογα και η εργατική τάξη, ξεπουλήθηκε από την ίδια, μέσα από όλα τα συνδικαλιστικά βαποράκια της πρέζας του χρήματος.
-Όπως ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας του ’21 κατέληξε σε «ανεξάρτητη αποικία» ( των Βρετανών κυρίως)
-Όπως ο ίδιος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας του ’40-‘44 κατέληξε σε «κυρίαρχο» κράτος υπό των ΗΠΑ
-Όπως την πτώση της δικτατορίας την διαδέχτηκε η πτώση της δημοκρατίας
-Έτσι και σήμερα την πλήρη καταπάτηση του συντάγματος, την απεμπόληση της εθνικής μας κυριαρχίας, την διαδέχτηκε «Η Επανίδρυση της Δημοκρατίας» όπως λίγο μετά τις εκλογές δήλωσε ο σημερινός πρωθυπουργός.
Έτσι η νέα ΚΑΤΟΧΗ θα την διαδεχτεί ο Έντιμος συμβιβασμός!
ή όπως δηλώνει ο Βαρουφάκης Φιλελεύθερος Αριστερός
Και τα αιτήματα θα παραμένουν, τα ίδια άλυτα προβλήματα, η ίδια ανώμαλη πορεία του έθνους.
Γιαννόπουλος Στέλιος.
Κι ενώ άλλοτε γέρνουμε απ' τήν μια, τις ένδοξες εκείνες στιγμές στοχασμού και αφύπνισης, άλλοτε, όμως γέρνουμε απ' τήν άλλη, σε σημείο μάλιστα πολλές φορές να μας επιβάλουν, πείθοντας μας μάλιστα, να αδειάσουμε την μια πλευρά, να πετάξουμε σαν απόβλητα, το πλούτο μας, την ιστορία, το πολιτισμό μας, για να ελαφρώσουμε θαρρείς απ' τά δυσβάστακτα βάρη, που οι ίδιοι οι δυνάστες μας, με όλες τις βρομιές και τις ντροπές τους, μας έχουν φορτώσει και έχοντας αγκιστρωθεί επάνω μας αιώνες τώρα.
Και εμείς οι κουτεντέδες, το κάνουμε, τις περισσότερες φορές μάλιστα, γέρνουμε απτήν λάθος μεριά.
Μα με ένα περίεργο τρόπο, ανεξήγητο καθώς φαίνεται καπρίτσιο της ράτσας, τα καταφέρνουμε και ισορροπούμε, ανωμάλως μεν, αλλά ωσάν τον καραγκιόζη τα φέρνουμε βόλτα.
Αντιστεκόμαστε, αντέχουμε, ελπίδες, αγώνες, υποσχέσεις που δεν ολοκληρώνονται και στο τέλος καταλήγουν ανεκπλήρωτοι πόθοι.
Αναζητήσαμε την εθνική μας ταυτότητα, την κρατική μας υπόσταση την επιδιώξαμε, ασφυκτιώντας σε ένα περιβάλλον ανάρμοστο στην κουλτούρα μας, πολύ στενό για την απαιτήσεις και το ελεύθερο πνεύμα μας, εξεγερθήκαμε, ως Δαβίδ έναντι ενός μουσουλμάνου Γολιάθ. Ξεπεράσαμε κατά πολύ την λογική, άλλωστε τόσους αιώνες υπομονής αν δεν ήταν παραλογισμός τι ήταν;
Γράψαμε ιστορία μέσα από ακατόρθωτης ομοψυχίας κατορθώματα, αλλά γράψαμε και ιστορία με την φαγωμάρα μας.
Επιζητήσαμε μέσα απτήν εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση του ’21, ελευθερία-ανεξαρτησία-δικαιοσύνη-δημοκρατία.
Πήραμε, «χάρη» στις εξωελληνικές δυνάμεις που έπαιζαν και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να έχουν τον πρωτεύοντα ρόλο στο καθορισμό της μοίρας μας, μια φαναριώτικη μοναρχία, βασιλείς και αφεντάδες.
Και οι δεκαετίες έπεφταν βαρίδια στην πλάτη του άμοιρου έθνους, πόλεμοι, λιμοί, ξεριζωμοί, προσφυγιά, και τα αιτήματα παρέμεναν και παραμένουν τα ίδια.
Πότε επιτελούς θα διευθετηθούν τα ζητήματα, της κοινωνικής ανισότητας, της ευημερίας του λαού, της ανεξαρτησία μας και της αυτοδιάθεσης της πατρίδας μας με ορούς δημοκρατίας;.
Ξαναγράψαμε ιστορία, το ουσιαστικότερο και ηρωικότερο κίνημα εθνικής αντίστασης, απέναντι σε μελανοχιτώνες ιταλικές και σε μπότες γερμανικές.
Για μια ακόμη φορά ο λαός απέτισε βάζοντας επί τάπητος τα ίδια τα προστάγματα, γραμμένα πάλι με το ίδιο του το αίμα.
Κι αντ'αυτού, εισέπραξε την πιο αποτρόπαια, την πιο ιταμή, την πιο προσβλητική και ντροπιαστική αμοιβή.
Μέσα από ένα ανελέητο κυνηγητό των πραγματικών αγωνιστών και πατριωτών από τους διαδόχους των κατακτητών, μέσα από μία άρτια σχεδιασμένη, απ' τό αρρωστημένο μυαλό του Τσόρτσιλ, αδελφοκτόνο τραγωδία, την διατήρηση των ίδιων αντιδημοκρατικών, αντιλαϊκών και εκ των έξω μητροπόλεων, δοτών κυβερνώντων.
Κι όταν αφού φτάσαμε στην χώρα που γέννησε την δημοκρατία, να εφαρμόσουμε εμείς την ύβρη της για μια ακόμη φορά, την καταργήσαμε, ή την κατάργησαν, ή ό,τι άλλο θέλετε, μας έφεραν μια μαιτρέσσα εκ Παρισιών, ονόματι Δημοκρατία.
Κι όταν η αγροτιά σε μια χώρα κατεξοχήν αγροτική, που σχεδόν απτήν απαρχή της ίδρυσης μας ως «ανεξάρτητο» κράτος, επιζητούσε την ταυτότητα της, ήρθε επιτέλους να αναγνωριστεί ως άξια και μαζί με την εργατιά περήφανες να αποτελέσουν πυλώνα της χώρας, ξεπουλήθηκαν ως σκλάβες σαν σε οθωμανικό παζάρι, με πράσινες σοσιαλιστικές μαντίλες, στο κεφάλι τυλιγμένες.
Έτσι η αγροτική ανάπτυξη, κατάντησε επαιτεία σε πολυεθνικές μέσα από τα Ευρωπαϊκά Πρόγραμμα απαξίωσης της ίδια της αγροτικής ανάπτυξης που υποτίθεται ευαγγελιζόταν πως θα επέφερε.
Ανάλογα και η εργατική τάξη, ξεπουλήθηκε από την ίδια, μέσα από όλα τα συνδικαλιστικά βαποράκια της πρέζας του χρήματος.
-Όπως ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας του ’21 κατέληξε σε «ανεξάρτητη αποικία» ( των Βρετανών κυρίως)
-Όπως ο ίδιος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας του ’40-‘44 κατέληξε σε «κυρίαρχο» κράτος υπό των ΗΠΑ
-Όπως την πτώση της δικτατορίας την διαδέχτηκε η πτώση της δημοκρατίας
-Έτσι και σήμερα την πλήρη καταπάτηση του συντάγματος, την απεμπόληση της εθνικής μας κυριαρχίας, την διαδέχτηκε «Η Επανίδρυση της Δημοκρατίας» όπως λίγο μετά τις εκλογές δήλωσε ο σημερινός πρωθυπουργός.
Έτσι η νέα ΚΑΤΟΧΗ θα την διαδεχτεί ο Έντιμος συμβιβασμός!
ή όπως δηλώνει ο Βαρουφάκης Φιλελεύθερος Αριστερός
Και τα αιτήματα θα παραμένουν, τα ίδια άλυτα προβλήματα, η ίδια ανώμαλη πορεία του έθνους.
Γιαννόπουλος Στέλιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου