Ιδιωτικοποίηση εφοριών και εισπρακτικών μηχανισμών προτείνει το ΔΝΤ

Τη δημιουργία ιδιωτικής φορολογικής και φοροεισπρακτικής υπηρεσίας συστήνει το ΔΝΤ ως έσχατο μέτρο εφόσον δεν αποδώσουν οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού του φορολογικού μηχανισμού Στην έκθεση για την πορεία εφαρμογής του μνημονίου αναφέρεται ότι η βελτίωση της φορολογικής διοίκησης παραμένει πολύ απογοητευτική, συμπληρώνοντας ότι είναι ένα επείγον ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί εφόσον η ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί να αποφύγει νέες οριζόντιες περικοπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (εννοεί μεταξύ άλλων τις συντάξεις). Μάλιστα, τονίζει ότι νέες οριζόντιες περικοπές εφόσον δεν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της φοροδιαφυγής είναι πολύ πιθανές, καθώς –όπως επισημαίνει– οι εταίροι της Ελλάδος είναι απίθανο να παράσχουν νέα χρηματοδοτική στήριξη μόνο και μόνο επειδή η Ελλάδα δεν χτυπάει την φοροδιαφυγή. Στη συνέχεια αναφέρεται στις προσπάθειες ανεξαρτητοποίησης της φορολογικής διοίκησης η οποία είναι αναγκαία για να αντιμετωπιστούν οι πολιτικές παρεμβάσεις στον φορολογικό μηχανισμό. Και τονίζει με νόημα «εάν αυτά τα μέτρα και άλλα μέτρα που στοχεύουν στον εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου της φορολογικής διοίκησης των λειτουργικών διαδικασιών και της διοίκησης του προσωπικού αποτύχουν οι αρχές θα πρέπει να εξετάσουν πιο ριζικές αλλαγές όπως η δημιουργία μιας φορολογικής υπηρεσίας εκτός της αρμοδιότητας των δημοσίων υπηρεσιών». Με άλλα λόγια το ΔΝΤ λέει ότι αν δεν χτυπηθεί η φοροδιαφυγή όχι μόνο θα ληφθούν νέα μέτρα αλλά το μέτρο της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και της είσπραξης των εσόδων θα δοθεί σε ιδιώτες. O δεκάλογος της τρόικας 1. Αναγνωρίζει την ανάγκη νέας ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους μέσω της λήψης μέτρων που θα αφορούν τα δάνεια του επίσημου τομέα. Η άποψη των ειδικών του Ταμείου είναι πως θα πρέπει να υπάρξει νέα απομείωση του χρέους. Σε αυτήν την κατεύθυνση και υπό τις κατάλληλες συνθήκες, η ευρωζώνη πρέπει να εξετάσει και μία «μπροσθοβαρή προσέγγιση, όπως άλλωστε έχει δεσμευθεί. Υπονοείται επίσης με σαφήνεια ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί νέα χρηματοδοτική στήριξη από τους μηχανισμούς της τρόικας από το 2014. 2. Ασκεί κριτική στην ελληνική κυβέρνηση για καθυστερήσεις στην προώθηση μεταρρυθμίσεων, στις αποκρατικοποιήσεις και στην αναμόρφωση της φορολογικής διοίκησης. 3. Ξεκαθαρίζει ότι με τα υφιστάμενα δεδομένα δεν θα χρειαστούν νέα μέτρα για την περίοδο 2013-2014. Η θέση του Ταμείου είναι να μην αλλάξει προς το παρόν κανένα από τα μέτρα που αυτήν τη στιγμή ισχύουν. Αίτημα που προωθεί η κυβέρνηση, με αιχμή τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση. Για τη διετία 2015-2016 το δημοσιονομικό κενό προσδιορίζεται άνω του 4,5% του ΑΕΠ. Το κενό αυτό θα κλείσει είτε με τη λήψη νέων μέτρων, είτε από τις καλύτερες επιδόσεις της οικονομίας και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. 4. Υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν ακόμα τα δημοσιονομικά περιθώρια για μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης, ενώ αφήνει ανοικτή την παράταση ισχύος της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης και μετά το 2014. 5. Επαναφέρει το θέμα της εισόδου των ιδιωτών στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό και επισημαίνει τις καθυστερήσεις στη φορολογική μεταρρύθμιση, αλλά και πολιτικές παρεμβάσεις οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα να μην εισπράττονται τα προβλεπόμενα έσοδα. 6. Βλέπει να μην επιτυγχάνονται οι εισπρακτικοί στόχοι του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και επαναλαμβάνει την πρόταση για τοποθέτηση ξένων μάνατζερ στο ΤΑΙΠΕΔ. 7. Υποστηρίζει ότι η Ελλάδα θα υποστεί ακόμη πολλά χρόνια επώδυνης προσαρμογής, υπό το βάρος μιας εύθραυστης πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης, ενώ τονίζει ότι δεν υπάρχουν ακόμη στοιχεία για σταθερή αύξηση των επενδύσεων ώστε να εισέλθει σε τροχιά μια ισχυρή ανάκαμψη. Αν και το ΔΝΤ δεν αλλάζει επίσημα την πρόβλεψή του για την πορεία της οικονομίας, αναφέρει ότι βάσει των τελευταίων στοιχείων η ύφεση φέτος θα είναι 4,9% (αντί πρόβλεψης 4,2%) και το 2014 η Ελλάδα θα βιώσει τον έβδομο χρόνο ύφεσης με ρυθμό 1,4% (αντί πρόβλεψης για ανάπτυξη 0,6%). Αν επαληθευτεί αυτή η πρόβλεψη, αλλάζει και τα δεδομένα για την πορεία του χρέους, εντείνοντας την ανάγκη για νέα απομείωσή του. 8. Κόντρα στις προθέσεις της κυβέρνησης, ανοίγει -εμμέσως- θέμα άρσης της αναστολής των πλειστηριασμών έως το τέλος Αυγούστου και ζητάει αναθεώρηση του Πτωχευτικού Δικαίου. Ειδικότερα για τις τράπεζες, επισημαίνει ότι η στρατηγική που θα ακολουθηθεί τους επόμενους μήνες θα πρέπει να προβλέπει την ταχεία εκποίηση των μετοχών του ΤΧΣ στις τράπεζες. Για τον σκοπό αυτό, οποιεσδήποτε συγχωνεύσεις μεταξύ των τραπεζών θα πρέπει να δείχνουν σαφείς και σημαντικές συνέργειες και δεν θα πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο ταχεία μεταβίβαση των μετοχών του ΤΧΣ προς τον ιδιωτικό τομέα. Επιπλέον, το ΔΝΤ σημειώνει ότι η υιοθέτηση του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά είναι ένα ευπρόσδεκτο ξεκίνημα για μια συντονισμένη στρατηγική με στόχο την αντιμετώπιση των επισφαλών στοιχείων ενεργητικού, η οποία θα πρέπει να ακολουθείται από μια παρόμοια προσέγγιση και στην αντιμετώπιση των αυξανόμενων μη εξυπηρετούμενων δανείων των επιχειρήσεων, ιδίως των ΜμΕ. Προειδοποιεί ωστόσο ότι δεν πρέπει να υπονομεύεται η «κουλτούρα πληρωμής». 9. Χαρακτηρίζει εμπόδιο στην παραγωγικότητα των υπαλλήλων τη μονιμότητα στο Δημόσιο και υπογραμμίζει ότι συνολικά το πρόγραμμα θα στεφθεί με επιτυχία εάν περιοριστεί η φοροδιαφυγή, ανοίξουν οι αγορές προϊόντων και υπηρεσιών και γίνουν υποχρεωτικές απολύσεις στο Δημόσιο. 10. Εκτιμά ότι η πολιτική σταθερότητα έχει αποκατασταθεί στη χώρα μας, αλλά εκφράζει ανησυχία για τη διατήρησή της, όσο θα αυξάνεται η ανεργία -ειδικά στους νέους- χωρίς να λαμβάνονται αποτελεσματικά μέτρα καταπολέμησής της. Πολ Κρούγκμαν: H EKT είχε τη λύση για το πρόγραμμα «Το ΔΝΤ δημοσιοποίησε μια σχετικά αξιοσημείωτη αυτοκριτική αναφορικά με την πολιτική για την Ελλάδα. Με μια πρώτη ανάγνωση, η έκθεση φαίνεται να υποδηλώνει δύο βασικές αποτυχίες από την πλευρά του ΔΝΤ: απέτυχε να παραδεχθεί από νωρίς ότι η Ελλάδα πολύ απλά δεν μπορούσε να αποπληρώσει πλήρως το χρέος της και υποτίμησε σε πολύ μεγάλο βαθμό την οικονομική ζημιά που θα επέφερε η λιτότητα, γράφει ο Paul Krugman. Και τα δύο λάθη ήταν, μπορώ να πω, πασιφανή από τότε. Το σχέδιο της τρόικας ήταν ξεκάθαρα μη ρεαλιστικό –και σχεδόν όλοι εμείς από την πλευρά των κεϊνσιανών προειδοποιούσαμε έντονα ότι οι πολλαπλασιαστές που υπολογίζονταν από κανονικές περιόδους ότι θα αντιστάθμιζαν τη νομισματική πολιτική ήταν ιδιαίτερα παραπλανητικοί για τη δημοσιονομική πολιτική υπό τις τρέχουσες συνθήκες. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι το ΔΝΤ ήταν καλύτερο από την υπόλοιπη τρόικα, με την ΕΚΤ ειδικότερα να "χάφτει" στην ουσία τη φαντασίωση της επεκτατικής λιτότητας. Τι θα μπορούσε να γίνει - τι θα έπρεπε να γίνει διαφορετικά; Η έκθεση εν ολίγοις παραδέχεται ότι ο πόνος θα ήταν λιγότερος εάν η απομείωση του χρέους γινόταν από την αρχή, όμως απορρίπτει την ιδέα πιο σταδιακής προσαρμογής με το σκεπτικό ότι τότε δεν θα γινόταν διαθέσιμη η χρηματοδότηση. Όμως, αν είμαστε πρόθυμοι να φανταστούμε έναν κόσμο στον οποίον η τρόικα θα ήταν πρόθυμη να παραδεχθεί το 2010 ότι ήταν απαραίτητη μια μεγάλη απομείωση του χρέους, γιατί να μη φανταστούμε επίσης πως σε αυτόν τον κόσμο η ΕΚΤ θα ήταν πρόθυμη από την αρχή να στηρίξει το κρατικό χρέος όπως και τελικά άρχισε να πράττει μετά από χρόνια; Νομίζω πως είναι δυνατόν να φανταστούμε ένα ελληνικό πρόγραμμα που ξεκίνησε με μεγάλη απομείωση χρέους, επέβαλε επώδυνη, αλλά όχι καταστροφική λιτότητα, σε αντάλλαγμα σημαντικά δάνεια-γέφυρες από την ΕΚΤ, και στο οποίο η Ελλάδα επέστρεψε στις αγορές το 2012 ή κάπου εκεί. Εντάξει, αυτό δεν θα γινόταν πολιτικά, και ίσως αν γινόταν το τίμημα να ήταν κοινωνικά καταστροφικό. Όμως σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να αναρωτηθούμε εάν άξιζε να προσπαθούμε να διατηρήσουμε την Ελλάδα στο ευρώ. Το Grexit θα ήταν άσχημο, και θα συνεχίσει να είναι άσχημο εάν συμβεί στο μέλλον. Όμως, σε σύγκριση με αυτά που πραγματικά έγιναν...» Τα γερμανικά ΜΜΕ για τις ανακοινώεις του ΔΝΤ Για «ασυνήθιστα ειλικρινή γλώσσα» εκ μέρους του ΔΝΤ κάνει λόγο τοSpiegel Online σε σημερινό του δημοσίευμα, αναφερόμενο στην παραδοχή του ταμείου ότι η ελληνική οικονομία επιβαρύνθηκε υπερβολικά μέσω των μεταρρυθμιστικών όρων. «Εν μέρει φταίει και η ίδια η Ελλάδα για την καταστροφή, γράφει το ΔΝΤ. Η χώρα προώθησε πολύ αργά τις οικονομικές της μεταρρυθμίσεις. Κριτική ασκείται επίσης και για τη συνεργασία με την Κομισιόν και την ΕΚΤ στο πλαίσιο της τρόικα. Υπήρξαν προβλήματα συντονισμού και διαφορετικοί στόχοι, σημειώνεται στην έκθεση του ΔΝΤ», σημειώνει το περιοδικό. «Το ΔΝΤ ασκεί αυτοκριτική» τιτλοφορείται το δημοσίευμα της εφημερίδας Süddeutsche Zeitung του Μονάχου. «Το ΔΝΤ υποτίμησε τις επιπτώσεις των σκληρών μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα και παραδέχθηκε λάθη στο πρόγραμμα βοήθειας για τη χώρα που πλήττεται από την κρίση», αναφέρει στον ιστότοπό της η γερμανική εφημερίδα. «Το ΔΝΤ παραδέχεται λάθη στη διαδικασία διάσωσης» γράφει η διαδικτυακή έκδοση της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt. «Το ΔΝΤ ασκεί ασυνήθιστα σαφή αυτοκριτική σε ό,τι αφορά στην ελληνική διάσωση. Σκληρά λόγια επιφυλάσσει ωστόσο και για άλλους». Το δημοσίευμα σχολιάζει την κριτική που ασκεί το ΔΝΤ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το οποίο την κατηγορέι για απειρία στη διαχείριση κρίσεων, επισημαίνοντας ακόμη ότι το κούρεμα του ελληνικού χρέους αποφασίστηκε με μεγάλη καθυστέρηση εξαιτίας των πολιτικών αντιστάσεων που παρατηρήθηκαν για μεγάλο διάστημα εντός της Eυρωζώνης. Το Spiegel Online σημειώνει ότι πρόκειται για «ασυνήθιστα ειλικρινή γλώσσα» και υπογραμμίζει: «Εν μέρει φταίει και η ίδια η Ελλάδα για την καταστροφή, γράφει το ΔΝΤ. Η χώρα προώθησε πολύ αργά τις οικονομικές της μεταρρυθμίσεις. Κριτική ασκείται επίσης και για τη συνεργασία με την Κομισιόν και την ΕΚΤ στο πλαίσιο της τρόικα. Υπήρξαν προβλήματα συντονισμού και διαφορετικοί στόχοι, σημειώνεται στην έκθεση του ΔΝΤ».

(με πληροφορίες από capital.gr, Euro2day, Deutsche Welle)